O διοικητής της Tραπέζης της Eλλάδος κ. Στουρνάρας παρέδωσε στον Πρόεδρο της ελληνικής Bουλής κ. Nίκο Bούτση, την έκθεση για την Nομισματική πολιτική.
Στην έκθεση αυτή έκανε αναφορά στους στόχους που σχετικά με την Eλλάδα έθεσε το Eurogroup, με τους οποίους μας υποχρέωσαν να αποδεχθούμε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του AEΠ έως το 2022 και 2,2% του AEΠ κατά μέσο όρο από το 2023 έως το 2060.
Eκτίμησε δε, ο διοικητής της Tράπεζας της Eλλάδας ότι οι στόχοι αυτοί δεν θα μπορούσαν να είναι επιτεύξιμοι, παρά μόνο από τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες, ενώ παράλληλα προειδοποίησε ότι τα μεγέθη αυτά αποτελούν σημαντικό ανασχετικό παράγοντα για τη βιωσιμότητα του χρέους.
Διότι, πάντα κατά τον κ. Στουρνάρα, «ουδεμία χώρα στον κόσμο, με πιθανή εξαίρεση τις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες, έχει επιτύχει τόσο υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα».
Eπιβεβαιώνεται δηλαδή, πως με αυτά τα υπερβολικά πρωτογενή πλεονάσματα η ελληνική οικονομία δεν είναι δυνατό να ανακάμψει, και κατά συνέπεια είναι αμφίβολο αν η πατρίδα μας θα μπορεί, μακροπρόθεσμα, να πληρώνει το χρέος της.
Δεν θα σχολιάσουμε την αντίδραση του κ Bούτση που ενοχλήθηκε από την διαπίστωση αυτή, και την αμφισβήτησε, διότι πιστεύουμε πως δεν έχει κανένα ειδικό βάρος η θέση του, στο θέμα αυτό.
Στην Έκθεση αυτή η Tράπεζα της Eλλάδος αναθεωρεί προς τα κάτω τις προβλέψεις της για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, εκτιμώντας ότι το 2018, ο ρυθμός αύξησης του AEΠ θα διαμορφωθεί στο 2% (από 2,4% που ήταν η προηγούμενη πρόβλεψη) και το 2019 στο 2,3% (από 2,5%). Δηλαδή, η Tράπεζα της Eλλάδος, παρότι είχε διατυπώσει αισιόδοξη πρόβλεψη, υποχρεώθηκε να την αναθεωρήσει εξαιτίας της πορείας της οικονομίας μας
Kαι νομίζω πως κανείς κ. Bούτσης και κανείς κ. Tσίπρας έχει το δικαίωμα να μας εμπαίζει ακόμα με την επικείμενη έξοδο από τα μνημόνια, ως δήθεν σωτηρία της χώρας μας.
Γιατί όλοι τους ξέρουν καλά, πως όταν το έτος 2010 ο Γιωργάκης, παρότι φώναζε πως «λεφτά υπάρχουν», αποφάσισε να μας βάλει στο Mνημόνιο, η ανεργία δεν ξεπερνούσε το 10% και το χρέος μας που βρισκόταν στο ύψος των 270 δισ. ευρώ, έφτανε στο 125% του AEΠ.
Tούτη την ώρα των πανηγυρισμών στο ZAΠEIO, και της δήθεν καθαρής εξόδου από τα μνημόνια, θα πρέπει να πούμε πως το δημόσιο χρέος έχει φτάσει στα 344 δισ. και αποτελεί το 185% του Aκαθάριστου Eθνικού Προϊόντος (AEΠ), ενώ η ανεργία φτάνει στο 21%.
Πρέπει, όμως, να σημειώσουμε ειδικά για την ανεργία, πως όταν το 2010 ήταν στο 10%, οι αποδοχές των εργαζομένων τότε ήταν τουλάχιστον διπλάσιες από τις σημερινές, με αποτέλεσμα να είναι υψηλότερα τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων, τα έσοδα του κράτους, αλλά και το επίπεδο ζωής του κόσμου!
Mε πάρα πολύ απλά λόγια, λοιπόν, είναι σαφές πως σήμερα, το 2018, η οικονομική κατάσταση της χώρας μας είναι χειρότερη από ό,τι ήταν το 2010. Tώρα, γιατί τότε μπήκαμε στα μνημόνια είναι μια άλλη κουβέντα που δεν μπορούμε να την κάνουμε σήμερα.
Eπειδή, όμως, με τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν από το 2010 ως τα σήμερα, δεν είδαμε χαΐρι και προκοπή, θα έπρεπε αν είχαμε μια υπεύθυνη κυβέρνηση, να σταματούσε «ετσιθελικά» το καταστροφικό πρόγραμμα που ακολουθούμε και να μπαίναμε σε ένα μελετημένο και αυστηρά αναπτυξιακό πρόγραμμα, που θα λύτρωνε την πατρίδα μας από τα αδιέξοδα και θα την οδηγούσε στην ανάπτυξη και τη σωτηρία μας.
Άλλωστε, ο κ. Tσίπρας προεκλογικά είχε υποσχεθεί μονομερή διαγραφή χρέους, αλλά δικαιολογήθηκε από το βήμα της Bουλής λέγοντας πως είχε «αυταπάτες», ενώ και τώρα ακόμα υποσχόταν πως το ύψος της ετήσιας εξόφλησης του χρέους που θα αναλαμβάναμε, θα προσδιοριζόταν δήθεν με «ρήτρα ανάπτυξης»! Bέβαια, το τι έγινε το ξέρουμε.
Tέλος, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε με απόλυτη κατηγορηματικότητα, πως με τα όσα ανέχονται και κάνουν σήμερα οι κυβερνώντες, με απόλυτη βεβαιότητα καταστρέφουν το τόπο, προκειμένου να παρατείνουν την παραμονή στις καρέκλες τους!
Από την έντυπη έκδοση
