Τα ενθαρρυντικά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας είναι μόνο στα χαρτιά, στην πραγματικότητα χτυπά κοινωνική ωρολογιακή βόμβα, αξιολογεί γερμανός αρθρογράφος τη νέα περίοδο.
H οριστική έξοδος της Ελλάδας από τα μνημόνια γίνεται αντικείμενο σχολιασμού και σε περιφερειακές εφημερίδες της Γερμανίας. Εκτός από έναν απολογισμό σε επίπεδο αριθμών και ποσοστών ανάπτυξης στα άρθρα γίνεται και ενδελεχής περιγραφή της κατάστασης, έτσι όπως βιώνεται από απλούς βιοπαλαιστές. Οι εξιστορήσεις «θαμπώνουν» την εικόνα ευφορίας που θέλουν να εμφανίσουν κυβερνητικά στελέχη.
Όπως γράφει η Deutsche Welle, οι Έλληνες που μιλούν στον αρθρογράφο της Mannheimer Morgen κατοικούν σε υποβαθμισμένα προάστια των Αθηνών. Η γυναίκα δούλευε στο σουπερ-μάρκετ Ατλάντικ, που έκλεισε. Τώρα μένει με τη μητέρα της και κερδίζει 380 ευρώ το μήνα σε ένα κατάστημα γρήγορης εστίασης. Ένας άλλος δούλευε 32 χρόνια στα πλοία, μέχρι ότου η ναυτιλιακή εταιρεία φαλίρισε. Τώρα κανείς δεν απασχολεί έναν ναυτικό σε τέτοια ηλικία. «Στα χαρτιά αναφέρεται ότι η Ελλάδα άφησε πίσω της την κρίση» επισημαίνει ο αρθρογράφος. «Από το 2017 η οικονομία μπήκε και πάλι σε κίνηση, αν και με ασθενικό ρυθμό. Η ανεργία μειώθηκε. Με αυτά τα στοιχεία δεν βγαίνει κάποια ασφαλής εικόνα, γιατί όλο και περισσότεροι απασχολούνται με μειωμένο ωράριο. Από τους 1,7 εκ. απασχολούμενους στον ιδιωτικό τομέα, το 1/3 εργάζεται σε δουλειές μερικής απασχόλησης για 394 ευρώ το μήνα καθαρά. Αυτή η κατηγορία εργαζομένων δεν μπορεί να κατοχυρώσει συνταξιοδοτικές αξιώσεις, στην Ελλάδα χτυπά μια κοινωνική ωρολογιακή βόμβα».
Η Kieler Nachrichten επιχειρεί να στοιχειοθετήσει τους λόγους που η Αθήνα δεν βρίσκεται ακόμη στη ασφαλή πλευρά της διάσωσής της. «Οι δανειστές της κατάφεραν να αναδιαμορφώσουν το ελληνικό κράτος, παρόλα αυτά δεν στέκεται στα δικά του πόδια» επισημαίνει στο άρθρο. «Γίνεται σαφές ότι οι αμφιβολίες για το βασικό κόνσεπτ υπέρβασης της κρίσης συνεχώς αυξάνονται. Η θέση ότι η Αθήνα θα ξεπερνούσε την κρίση με μέτρα λιτότητας, παρέμεινε υπό αμφισβήτηση. Ήδη το υπάρχον χρηματικό μαξιλάρι ασφάλειας δείχνει ότι οι χώρες του ευρώ, η Κομισιόν και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διακατέχονται από ανασφάλεια για το εάν η χώρα θα τα καταφέρει. Το μήνυμα που συνδέεται με αυτό το μαξιλάρι προς τις αγορές δεν επιδρά περισσότερο καθησυχαστικά. Η Αθήνα συνεχίζει να πληρώνει υψηλά ασφάλιστρα κινδύνου για δάνεια. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακριβώς έτσι ξεκίνησε η κρίση πριν από περίπου 9 χρόνια».
