Τα “βέλη” του προς όλους όσοι κρατούν επικριτική στάση για την προσπάθεια που καταβάλει η Ελλάδα και σε όλους όσοι ποντάρουν στην αποτυχία, έστρεψε ο πρώην «τσάρος» της Οικονομίας, Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
Ο κ. Παπακωνστνατίνου με άρθρο του στους Financial Times τόνισε επίσης τι έχει πετύχει η χώρα μας ενώ κάνοντας αυτοκριτική παραδέχεται λάθη που έγιναν.
«Ένα χρόνο μετά το δάνειο των 110 δισ. ευρώ στην Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ελλάδα βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο, με την απαισιοδοξία να είναι μεγάλη αναφορικά με την υπέρβαση της κρίσης. Τι πήγε στραβά; Μπορεί αυτό να διορθωθεί;» αναφέρει στο άρθρο του ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
Για την απάντηση του ερωτήματος, στο άρθρο, γίνεται μια αναδρομή στο Μάιο του 2010 όπου όπως αναφέρει, έγινε η μεγαλύτερη δημοσιονομική εξυγίανση που έχει επιτευχθεί σε ένα χρόνο από μια χώρα της ευρωζώνης. Και αυτό έγινε με το δύσκολο τρόπο: για να μειωθεί το έλλειμμα κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες, οι μισθοί στο δημόσιο μειώθηκαν κατά 15%, οι συντάξεις κατά 10%, οι λειτουργικές και οι στρατιωτικές δαπάνες ακρωτηριάστηκαν, ο ΦΠΑ αυξήθηκε κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες, και οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης αυξήθηκαν 30 %.
«Η δημοσιονομική προσαρμογή συνοδεύθηκε από μεγάλη καθυστέρηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Η ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος αύξησε την ηλικία συνταξιοδότησης. Η μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας μείωσε τις καταβολές αποζημιώσεων αμοιβών υπερωριακής απασχόλησης. Η στατιστική υπηρεσία έτυχε πλήρους ανεξαρτησίας, ενώ η δημοσιονομική διαχείριση ενισχύθηκε. Η φορολογική μεταρρύθμιση περιελάμβανε μια αποφασιστική – αλλά ακόμη ελλιπή – προσπάθεια για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Η μεταρρύθμιση της τοπικής διοίκησης μείωσε τον αριθμό των δήμων από 1.034 σε 325. Η έναρξη λειτουργίας των επιχειρήσεων απλοποιήθηκε. Θεσμοθετήθηκε το fast track για τις μεγάλες επενδύσεις. O τομέας των οδικών μεταφορών εμπορευμάτων ελευθερώθηκε. Το καμποτάζ καταργήθηκε. Τα κλειστά επαγγέλματα άνοιξαν.
Αυτά είναι τα σημαντικά επιτεύγματα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Πρόκειται για μεγάλες θυσίες από τον ελληνικό λαό. Φυσικά, έγιναν λάθη και υπήρξαν καθυστερήσεις. Αλλά αυτό δεν μπορεί να εξηγήσει την αρνητική στάση από πολλούς ότι η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει. Θα ήταν κάτω από τις 600 μονάδες το spread που σήμερα βρίσκεται στις 1440, εάν η μείωση του ελλείμματος ήταν 5,5 ποσοστιαίες μονάδες, όπως προβλέπεται στο πρόγραμμα, ή εάν ορισμένες μεταρρυθμίσεις δεν καθυστερήσει;
Είναι σαφές ότι ο σχεδιασμός του προγράμματος ήταν λανθασμένος και θα έπρεπε να διορθωθεί στη συνέχεια: το επιτόκιο ήταν πολύ υψηλή και η διάρκεια αποπληρωμής πολύ σύντομη. Και τα προβλήματα που παρεμποδίζουν την ικανότητα εκτέλεσης δεν αντιμετωπίστηκαν αρκετά σθεναρά», αναφέρει ο κ. Παπακωνσταντίνου.
«Αλλά ο λόγος που η Ελλάδα δεν θα είναι σε θέση να έχουν πρόσβαση σε αγορές το 2012 και χρειάζεται ένα νέο έχει λιγότερο να κάνει με αδυναμίες στο σχεδιασμό ή την εφαρμογή του προγράμματος και περισσότερο με ευρύτερα συστημικά ζητήματα της ευρωζώνης, της ΕΕ εκλογική ημερολόγια, καθώς και με την πραγματικότητα των αριθμών του χρέους», συνεχίζει το άρθρο.
Ενώ καταλήγει στο συμπέρασμα «τελικά, η βιωσιμότητα του χρέους είναι στο μάτι του θεατή. Οι χρηματοπιστωτικές αγορές έχουν κοντή μνήμη. Ποντάρουν σήμερα στην αναδιάρθρωση του χρέους, όπως ακριβώς ήταν ευτυχείς για το 2009 που δάνεισαν στην Ελλάδα σε μόλις 100 μονάδες από το αντίστοιχο γερμανικό bund, όταν τα δημοσιονομικά προβλήματα ήταν προφανώς εκεί για να τα δουν όλοι.
Ήταν λάθος τότε, και κάνουν λάθος τώρα. Για το λόγο αυτό η στρατηγική για την αγορά του χρόνου, είναι στην πραγματικότητα η μόνη λογική λύση σήμερα. Δίνει στην Ελλάδα το χρόνο να αποδείξει ότι μπορεί να ολοκληρώσει το έργο που ξεκίνησε. Και δίνει στην Ευρώπη χρόνο να σκεφτεί τις επιλογές της να βοηθήσει τις χώρες σε κρίση με έναν τρόπο που είναι ρεαλιστικός – κάνοντας το χρέος της βιώσιμο, χωρίς το δράμα για τις συνέπειες μιας αναδιάρθρωσης ή μιας χρεοκοπίας στην Ευρωζώνη».
