«Στρατηγική διασύνδεσης» επιγράφεται η νέα πολιτική ατζέντα των Βρυξελλών για την καλύτερη οικονομική σύνδεση της Ευρώπης με τις ασιατικές χώρες. Θεωρείται η ευρωπαϊκή απάντηση στον κινεζικό νέο Δρόμο του Μεταξιού.
Όπως γράφει η Deutsche Welle, η ευρωπαϊκή απάντηση έρχεται βέβαια με περισσή καθυστέρηση και ενώ η Κίνα δημιουργεί ήδη εδώ και χρόνια δεδομένα στην Ευρώπη και διευρύνει την επιρροή της, κατασκευάζοντας νέες σιδηροδρομικές οδούς, δρόμους και αεροδρόμια. Προσφάτως η ειδική εντεταλμένη της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική Φεντερίκα Μογκερίνι αντέκρουσε το επιχείρημα ότι η απάντηση της Ευρώπης έρχεται πολύ αργά. «Δεν επιτρέπουμε να υπαγορεύεται η ημερομηνία των αποφάσεών μας από άλλους ούτε από το Πεκίνο, την Ουάσιγκτον ή τη Μόσχα, ούτε από το Τιμπουκτού».
Είναι ωστόσο αλήθεια ότι η Κίνα δραστηριοποιείται εδώ και χρόνια στην Ευρώπη. Το λιμάνι στο Ντουίσμπουργκ της Γερμανίας, για παράδειγμα, είναι ο τελευταίος σταθμός διηπειρωτικής σιδηροδρομικής γραμμής και τερματικός σταθμός για κοντέινερ από την Άπω Ανατολή. Επίσης πρόσφατα η Ελλάδα και ευελπιστώντας στην προσέλκυση κινέζων επενδυτών υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με την Κίνα για τον νέο Δρόμο του Μεταξιού, γεγονός που προφανώς δυσαρέστησε τις Βρυξέλλες, που έχουν πάρει αποστάσεις από το κινεζικό πρότζεκτ του αιώνα.
Πάντως, η ΕΕ διατείνεται ότι η νέα «στρατηγική διασύνδεσης» δεν συνιστά απάντηση στον νέο Δρόμο του Μεταξιού. Βασικός στόχος της ευρωπαϊκής στρατηγικής είναι να ενώσει τους ανθρώπους, εξήγησε η αρμόδια για τις συγκοινωνίες κοινοτική επίτροπος Βιολέτα Μπουλτς. «Ευρώπη και Ασία έχουν κοινό συμφέρον να δημιουργήσουν αποτελεσματικές, οικονομικά βιώσιμες και φιλικές προς το περιβάλλον εμπορικές οδούς μεταξύ των δυο ηπείρων».
Σήμερα το 70% του εμπορίου μεταξύ Ευρώπης και Ασίας γίνεται μέσω της θαλάσσιας οδού ενώ το 25% με αερομεταφορές. Ο σιδηρόδρομος παίζει προς το παρόν μηδαμινό ρόλο. Σε αυτό ακριβώς το πεδίο η Κομισιόν βλέπει τεράστια περιθώρια ανάπτυξης.
Οι ασιατικές χώρες χρειάζονται περίπου 1,3 τρις ευρώ ετησίως για τη διεύρυνση των υποδομών τους. Τα ευρωπαϊκά μοντέλα χρηματοδότησης όπως και η εμπειρία των Ευρωπαίων μπορούν να φανούν εδώ ιδιαίτερα χρήσιμα. Η Μογκερίνι εκτιμά ότι υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον για ευρωπαϊκές επενδύσεις στην Ασία: «Μιλάμε, για παράδειγμα, για έργα υποδομής που όμως δεν είναι απλώς φθηνά και πρόχειρα, αλλά γερά και βιώσιμα».
Όλα αυτά τα ζητήματα αναμένεται να βρεθούν στο επίκεντρο της Συνόδου Κορυφής ΕΕ-Ασίας στα μέσα Οκτωβρίου.
