Ακόμα κι αν η Ελλάδα εφαρμόσει κατά γράμμα το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, που ψηφίσθηκε προχθές από τη Βουλή μετά πολλών κόπων και βασάνων κι ακόμα κι αν το Μνημόνιο ΙΙ υλοποιηθεί μέχρι κεραίας, σε όσα προβλέπει, πάλι η ελληνική οικονομία θα εξακολουθεί να έχει ανάγκη από μια νέα “ανάσα” ύψους 80 δισ ευρώ, για την προσεχή διετία.
Κατά συνέπεια, αυτό το οποίο θα γίνει την Κυριακή, με την εκταμίευση της 5ης δόσης των 12 δισ ευρώ, δεν θα είναι παρά μια μικρή “ένεση”, που δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα, αν δεν συνοδευθεί από ένα 2ο δάνειο. Οπερ σημαίνει ότι η χώρα θα εξακολουθήσει να είναι δέσμια των πιστωτών της κι ενδεχομένως ακόμα περισσότερο όσο περνάει ο καιρός.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ενδεχόμενο η χώρα να διασφαλίσει τα επιπλέον λεφτά που έχει ανάγκη, πριν από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, δεν υπάρχει. Η τακτική των πιστωτών πλέον είναι προφανής: Πρώτα την αφήνουν και φτάνει στο όριο της και μετά της εγκρίνουν νέο δανεισμό, με επαχθέστερους κάθε φορά όρους.
Μόνο που έτσι, το μόνο που πετυχαίνουν, είναι να την εξαντλούν ακόμα περισσότερο. Οπως είπε και ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Βαλερί Ζισκάρ Ντ Εστέν “ένα μεγάλο πρόβλημα χρέους, δεν το λύνει με επιπλέον χρέος”.
Αυτό ακριβώς όμως κάνουν τώρα οι πιστωτές της Ελλάδας, η οποία ακόμα κι από τα 12 δισ ευρώ που θα πάρει την Κυριακή, ως δόση, θα πρέπει να δώσει τα 5 δισ για να πληρώσει τόκους από παλιά και νέα δάνεια.
Αν συνυπολογιστούν τα λεφτά που πρέπει να δώσει για μισθούς και συντάξεις αλλά και για να πληρώσει παλιές ομολογιακές λήξεις, τότε αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα λεφτά που απομένουν για να στηριχθεί η ανάπτυξη, είναι μηδενικά. Μόνο που έτσι, η χώρα είναι καταδικασμένη να μην βγει ποτέ από τον φαύλο κύκλος της ύφεσης, στον οποίο βουλιάζει κάθε
