Η προσπάθεια έγινε. Οι συσκέψεις ήταν τρεις, μέσα σε ένα 24ωρο και πολύωρες. Πραγματοποιήθηκαν όλες υπό τη σκιά μιας πιθανής εξάπλωσης του προβλήματος χρέους σε όλη τη νότιο Ευρώπη και την κεντρική.
Παρ όλα αυτά λύση δεν βρέθηκε. Ο λόγος αφορά στο χθεσινό Eurogroup και στις δύο συσκέψεις που προηγήθηκαν. Κοινή συνισταμένη όλων, αποτέλεσε η κατηγορηματική άρνηση της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), είτε απευθείας μέσω του κ.Τρισέ, είτε μέσω εκπροσώπων του, να δεχθεί τη συμμετόχή ιδιωτών στο σχέδιο σωτηρίας της Ελλάδας.
Μόνο που εξαιτίας των πολλών καθυστερήσεων το τοξικό, όπως εξελίσσεται, πρόβλημα χρέους της Ελλάδας εξαπλώνεται πλέον σε όλο τον ευρωπαικό νότο, έχοντας βάλει ως στόχο του την Ισπανία και την Ιταλία. Μια απλή ματιά στα spreads των 10ετών ομολόγων των δύο χωρών αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Αργά αλλά σταθερά, όλα τα φράγματα, πέφτουν. Τα ισπανικά, για παράδειγμα, έσπασαν προς τα πάνω το όριο των 300 μονάδων βάσης και τα ιταλικά των 200 μονάδων. Στη Ρώμη έχει σημάνει συναγερμός, με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι να δίνει εξηγήσεις στην Αγκελα Μερκελ και την τελευταία να κάνει τις γνωστές, καθησυχαστικές, δηλώσεις.
Μόνο που το σκηνικό αυτό έχει επαναληφθεί πολλάκις τους τελευταίους μήνες στους κόλπους της ΕΕ, με το ίδιο πάντα αποτέλεσμα: την απώλεια του ελέγχου σε όλα τα μέτωπα. Ωστόσο, αν στην περίπτωση της Ελλάδας, αυτή η απώλεια στοίχισε μέχρι τώρα στην Ευρώπη 110 δισ ευρώ, για μεγέθη όπως τα ισπανικά ή τα ιταλικά θα μιλάμε για τρισ. Και τότε, θα είναι πολύ αργά για παρεμβάσεις.
Ισως, λοιπόν, εξαιτίας αυτής της πολύ αρνητικής προοπτικής, που διαφαίνεται στον ορίζοντα, να αναγκασθεί η τρόικα να δώσει λύση στο ελληνικό πρόβλημα σύντομα. Ενδεχομένως και πριν από το τέλος Ιουλίου, αντί του Σεπτεμβρίου, όπως ήταν οι αρχικός σχεδιασμός. Ο λόγος; Τότε μπορεί να είναι πολυ αργά…
