Οι ισορροπίες στην ενεργειακή γεωπολιτική σκακιέρα και ο ρόλος που καλείται να διαδραματίσει η Ελλάδα βρέθηκαν στο επίκεντρο του το 4ου Οικονομικού Φόρουμ Δελφών, που διεξάγεται από 28 Φεβρουαρίου έως 3 Μαρτίου, υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ειδικότερα, ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Γιάννης Μανιάτης, ανέφερε ότι στην επόμενη πενταετία ο τομέας της ενέργειας μπορεί να προσελκύσει επενδύσεις 5 δισ. ευρώ, όχι μόνο για έργα υλοποίησης ενεργειακών αγωγών αλλά και για επενδύσεις σε έργα εξοικονόμησης ενέργειας.
Όπως σημείωσε, η ενεργειακή πολιτική έχει στηριχθεί στο κοινό ενεργειακό δόγμα με την Κύπρο και στην γεωπολιτική συνεργασία με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, ενώ το διάστημα 2013-2014, η Ελλάδα κατάφερε να σχεδιάσει και να εντάξει δύο μεγάλα γεωπολιτικά έργα, όπως ο αγωγός East Med και το ηλεκτρικό καλώδιο που θα διασυνδέσει για πρώτη φορά την Ασία με την Ευρώπη.
Ο κ. Μανιάτης σημείωσε χαρακτηριστικά ότι μέχρι πριν από 4-5 χρόνια η Ελλάδα βάδισε παράλληλα με την Κύπρο, με την οποία απέχει, πλέον, έτη φωτός. Κι αυτό επειδή, η χώρα μας δεν έχει πραγματοποιήσει τα τελευταία χρόνια κανένα διαγωνισμό παραχώρησης ενώ οι έξι συμβάσεις για την έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που κυρώθηκαν από τη Βουλή, παραμένουν «μπλοκαρισμένες».
Ο επικεφαλής του τομέα ενέργειας και Περιβάλλοντος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κώστας Σκρέκας σημείωσε ότι όταν γίνεται λόγος για ενεργειακή ασφάλεια, στόχος είναι η διαφοροποίηση των μορφών ενέργειας. «Η Ελλάδα είχε προχωρήσει αρκετά νωρίς σε διαφοροποίηση οδεύσεων και διασυνδετήριων αγωγών φυσικού αερίου, γεγονός που βοήθησε σημαντικά τη χώρα» σημείωσε. Και πρόσθεσε ότι η αναβάθμιση του γεωπολιτικού ρόλου της χώρας περνάει μέσα από την αξιοποίηση των κοιτασμάτων. Ανέφερε ότι η ελληνική πολιτεία καθυστερεί την αξιοποίηση των κοιτασμάτων Νότια της Κρήτης, ενώ ζητούμενο είναι να αναβαθμιστεί ο ρόλος της Ελλάδας ως κόμβος μεταφοράς και εξαγωγής πράσινης ενέργειας.
Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, κ. Αθανάσιος Σαββάκης τόνισε ότι εκτός από το στόχο της μετατροπής της Ελλάδα σε ενεργειακό κόμβο, ζητούμενο είναι να υπάρξει όσο το δυνατόν μεγαλύτερος πολλαπλασιαστής, από τα έργα ενέργειας, για την ελληνική οικονομία, με το εκτιμώμενο ύψος των επενδύσεων, από το 2020 έως το 2030, χωρίς τους αγωγούς να τοποθετείται σε περίπου 32 δισ. ευρώ. Πρόσθεσε ότι είναι αναγκαίο, να μεγιστοποιηθεί το αποτύπωμα των ενεργειακών επενδύσεων στην τοπική οικονομία και στην ενίσχυση, εν γένει, της τοπικής παραγωγής.
Ο πρόεδρος του Greek Energy Forum, κ. Αλέξανδρος Λαγάκος σημείωσε ότι στην Ελλάδα το πραγματικό κεφάλαιο, εκτός από την αιολική και ηλιακή ενέργεια, βρίσκεται στον αγωγό TAP, μέσω του οποίου εκτιμάται ότι θα διοχετευτούν στην Ιταλία, έως το 2020, 10 εκατ. κυβικά αερίου. Όπως είπε, ο αγωγός TAP μπορεί να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της χώρας.
ΟSimone Tagliapetra, Research Fellow, Bruegel στις Βρυξέλλες σχολίασε ότι στην Ελλάδα το πραγματικό κεφάλαιο, εκτός από την αιολική και ηλιακή ενέργεια, βρίσκεται στον αγωγό TAP, μέσω του οποίου εκτιμάται ότι θα διοχετεύονται στην Ιταλία, έως το 2020, 10 εκατ. κυβικά αερίου. Όπως είπε, ο αγωγός TAP μπορεί να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της χώρας.
Ο σύμβουλος στην Caspian Energy Grid του Ιράν κ. Mahmoud Khaghani, τόνισε ότι στην Ελλάδα το πραγματικό κεφάλαιο, εκτός από την αιολική και ηλιακή ενέργεια, βρίσκεται στον αγωγό TAP, μέσω του οποίου εκτιμάται ότι θα διοχετεύονται στην Ιταλία, έως το 2020, 10 εκατ. κυβικά αερίου. Όπως είπε, ο αγωγός TAP μπορεί να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της χώρας.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Energy & Environment Holding του Κατάρ, κ. Roudi Baroudi, έκανε λόγο για την ύπαρξη ορισμένων προβλημάτων, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αναφέροντας ως παράδειγμα την ύπαρξη στην Μεσόγειο 94 θαλάσσιων συνόρων, από τα οποία 33 μόνο έχουν διευθετηθεί. Θα πρέπει, όπως είπε, να υπάρξει προσπάθεια για την επίλυση των προβλημάτων στην ευρωπαϊκή ένωση και τον αγωγό Euromed.
Ο Πρόεδρος της επιτροπής νομικών υποθέσεων της Eurogas, κ. Νικόλαος Φαραντούρης σημείωσε πως τα ενεργειακά ζητήματα δεν εξαρτώνται από τη βούληση μόνο των κρατών – μελών των κυβερνήσεων, αλλά και από την εύνοια των Βρυξελλών. Ανέφερε ότι η ενεργειακή πολιτική θα πρέπει να στηριχθεί σε δύο πυλώνες, στον ελεύθερο ανταγωνισμό και την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού.
