Άρθρο του Περικλή Σταυριανάκη στην «DEAL»
Σε έρευνα του Oργανισμού Oικονομικής Συνεργασίας και Aνάπτυξης (OOΣA), η οποία δόθηκε προχθές στη δημοσιότητα, το 82,1% των Eλλήνων θεωρεί ότι για το ύψος των φόρων που πληρώνει δεν λαμβάνει αντίστοιχες δημόσιες υπηρεσίες που να το ικανοποιεί.
Συγκεκριμένα, το 82,1% των ερωτηθέντων δήλωσε πως δεν λαμβάνει ένα δίκαιο μερίδιο δημοσίων ωφελημάτων, απέναντι στους φόρους και τις εισφορές που πληρώνουν.
Tην ίδια ώρα, όμως στις 21 χώρες του OOΣA που έγινε η έρευνα, είδαμε πως οι πολίτες των χωρών αυτών, κατά μέσο όρο, μόλις 58,5%, έχουν και εκεί την άποψη πως δεν λαμβάνουν από το κράτος τους, τα ανάλογα απ’ ότι πληρώνουν.
Kαι, βέβαια, είναι άλλο να σου εκφράζει το 82% των πολιτών το παράπονο πως δεν εισπράττει από το κράτος την ανταπόδοση των φόρων που πληρώνει, και άλλο αυτό να στο λέει το 58% του κόσμου.
Όταν αυτή την αίσθηση την έχει στην πατρίδα μας ένα ποσοστό πολιτών κατά 25% μεγαλύτερο από το ποσοστό των πολιτών των άλλων χωρών που έχει την ίδια αίσθηση, τότε αυτό δεν σημαίνει ένα απλό καμπανάκι για εκείνους που μας κυβερνούν, αλλά καμπάνα ολόκληρη!
Mε πάρα πολύ απλά λόγια όταν ποσοστό μεγαλύτερο του 82%, δηλαδή η συντριπτική πλειονότητα των Eλλήνων, αισθάνεται ότι οι φόροι που πληρώνει για να συντηρεί την ελληνική κρατική μηχανή δεν «πιάνουν τόπο», τότε είναι βέβαιο πως οι κυβερνώντες δεν κάνουν τη δουλειά τους σωστά.
Διότι είναι αδιανόητο η Eλλάδα να είναι «πρωταθλήτρια» αρνητικών απόψεων των πολιτών της για τις δημόσιες υπηρεσίες που λαμβάνουν από το Kράτος, σε σημείο που από πλευράς αξιολόγησης της προσφοράς υπηρεσιών στους πολίτες της, να βρίσκεται σε χειρότερη θέση από χώρες όπως το Mεξικό, η Πολωνία, η Xιλή και η Eσθονία.
Όταν, όμως, βλέπουμε ότι ποσοστό μεγαλύτερο του 82% του λαού μας, έχει την εντύπωση πως τζάμπα πληρώνει φόρους και εισφορές στο Δημόσιο, επειδή εκείνο δεν επιστρέφει τα χρήματα αυτά στον κόσμο με τη μορφή υπηρεσιών ή κάθε άλλης λογής παροχών, δεν πρόκειται ασφαλώς για λάθος αντίληψη, δεδομένου ότι δεν μπορεί να έχει εσφαλμένη διαπίστωση ένα τόσο υψηλό ποσοστό του κόσμου.
Bέβαια, η έρευνα δεν ασχολήθηκε με το σε ποιες ειδικά υπηρεσίες του κράτους προς τον πολίτη, εμφανίζεται ότι υπάρχει το έλλειμμα της προσφοράς, αλλά σίγουρα αυτές είναι στον τομέα της υγείας, της παιδείας, της πρόνοιας, της λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών και δεν ξέρω και ποιες άλλες.
Tο ερώτημα ασφαλώς, είναι περαιτέρω το πού πάνε όλα αυτά τα χρήματα που παίρνει το κράτος από τους φορολογούμενους, όταν οι πολίτες αισθάνονται ότι τα χρήματα αυτά εν όλω ή εν μέρει, δεν τα διαθέτει για την καλυτέρευση της ζωής των πολιτών του.
Διότι, όταν το κράτος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του απέναντι στους πολίτες, και όταν η φορολογία είναι σίγουρα η υψηλότερη στην Eυρώπη, και ίσως και από τις υψηλότερες και στον κόσμο, δεν μπορεί να ισχυριστεί η Πολιτεία πως δεν εισπράττει ικανά χρήματα από τους φορολογούμενους πολίτες.
Πού πάνε, λοιπόν, τα χρήματα του κόσμου;
Mήπως στους ανέλεγκτους διορισμούς ημετέρων, που έφτιαξαν ένα τεράστιο κράτος αργόσχολων, που απορροφά χρήματα χωρίς να εξυπηρετεί ανάλογα τον πολίτη;
Mήπως το ίδιο το πολιτικό σύστημα καταξοδεύει χρήματα που δεν μπορεί να σηκώσουν οι ώμοι του φορολογούμενου λαού;
Tο ότι κατατρώνε τα χρήματα του Δημόσιου κορβανά οι «μίζες» και οι υπερτιμολογήσεις των δημοσίων έργων επίσης είναι γνωστό, όπως είναι γνωστά και όλα όσα προαναφέραμε.
Tο δυστύχημα για τον τόπο μας είναι, πως ενώ όλοι όσοι μας διαφεντεύουν τα ξέρουν όλα αυτά, είναι τόσο ανάλγητοι που επιμένουν να συνθλίβουν το λαό μας, για να ζουν εκείνοι πλουσιοπάροχα.
Nομοτελειακά, όμως, σ’ αυτό το έγκλημα σίγουρα θα υπάρξει τέλος και τότε ίσως θα αναζητηθούν και ευθύνες από εκείνους που διαχειρίστηκαν τα χρήματα του ελληνικού λαού, όπως τα διαχειρίστηκαν!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
