«Η ελληνική οικονομία βελτιώνεται σταδιακά, όχι μόνο στον τουρισμό, αλλά λ.χ. και στις κατασκευές, στην αγορά κατοικίας γενικά, ιδίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, αλλά και σε ορισμένα νησιά, όπου η ζήτηση είναι μεγάλη ιδίως από πλευράς ξένων επενδυτών, όχι μόνο από την Ευρώπη αλλά ολοένα και περισσότερο από την Κίνα.
Οι βελτιώσεις πρέπει όμως να φτάσουν κάποτε μπροστά στην πόρτα του κάθε πολίτη και πρέπει, επίσης, να γίνει απλούστερη και φτηνότερη για τις μικρές επιχειρήσεις η πρόσβαση σε δάνεια από τις τράπεζες».
Αυτά αναφέρει ο Γενς Μπάστιαν, πρώην μέλος της «Task Force» της Κομισιόν για την Ελλάδα (2011- 2013), σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, με αφορμή την εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν την περασμένη Τρίτη το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής και το -προσκείμενο στο Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα της Βαυαρίας (CSU)-Ίδρυμα Χανς Ζάιντελ (Hanns Seidel), για τις Ευρωεκλογές με θέμα: «Η Ευρώπη πουλάει;»
Κατά την γνώμη του Γερμανού οικονομολόγου «είναι λάθος να ζητούνται τόσο συχνά πρόωρες εκλογές. Εάν μεταξύ ευρωεκλογών και εθνικών εκλογών μεσολαβήσουν 4 μήνες εικασιών, τότε υπάρχει ο κίνδυνος δυσμενών επιπτώσεων στην οικονομία» και γι αυτό πιστεύει ότι «θα ήταν καλύτερα να γίνουν στην ώρα τους, τον Οκτώβριο».
Για τη Συμφωνία των Πρεσπών λέει ότι «είναι ένα τετελεσμένο γεγονός και είναι η ώρα να πάμε παρακάτω. Yπάρχουν πολλοί τομείς με τους οποίους μπορούν να καταπιαστούν και οι δύο χώρες, όπως για παράδειγμα οι οικονομικές και εμπορικές σχέσεις, οι εμπορικές συμφωνίες» και τονίζει δε ότι δεν πρέπει να υποτιμάται το γεγονός ότι «για πρώτη φορά η Ελλάδα και η λέξη κρίση δεν ταυτίζονται. Αυτό σημαίνει ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο υπάρχει ένα κέρδος αξιοπιστίας για την Ελλάδα το οποίο δεν είχε τα τελευταία 10 χρόνια. Δεν επιτρέπεται να υποτιμά κανείς την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό στην προσπάθειά της να αναπτυχθεί τα επόμενα χρόνια και την ανάγκη να συνεχίσει να ξανακερδίζει σε αξιοπιστία».
Για το αν «πουλάει η Ευρώπη», ο κ. Μπάστιαν λέει πως «η «πώληση» έχει γίνει δυσκολότερη και οι τιμές παρουσιάζουν διακυμάνσεις. Πάντως, οι πολίτες επωφελούνται (από την Ευρώπη) και χωρίς να το αντιλαμβάνονται, όταν «ταξιδεύουν λ.χ. πιο απλά επειδή υπάρχει το ευρώ και ο χώρος του Σένγκεν, έστω και αν μερικές φορές πρέπει να επιδείξουν το διαβατήριό τους, από την κατάργηση το τέλους περιαγωγής εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πολλοί νέοι άνθρωποι επωφελούνται από το πρόγραμμα Erasmus». Εκφράζει δεν την άποψη ότι «η Ευρώπη κινητοποιεί βέβαια, αλλά αυτό μπορεί να οδηγήσει και πολίτες, οι οποίο εδώ και χρόνια δεν ψηφίζουν, να πάνε να ψηφίσουν ώστε να ασκήσουν αντίρροπη πίεση και να ψηφίσουν κόμματα για το Ευρωκοινοβούλιο, τα οποία στην πραγματικότητα δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον να συνεισφέρουν στην διατύπωση κοινών ευρωπαϊκών θέσεων, πολύ περισσότερο να προσφέρουν λύσεις» .
Στο ερώτημα εάν θεωρεί ότι η αυστηρή πολιτική λιτότητας έχει συμβάλει στη δυσπιστία για την Ευρώπη, στον Νότο τουλάχιστον της Ευρώπης, ο κ. Μπάστιαν απαντά: «δεν θα απέδιδα την ευθύνη μόνο στην λιτότητα. Εν τούτοις, είναι σαφές ότι η λιτότητα συνδέεται με ορισμένες χώρες, με την συμπεριφορά ορισμένων χωρών, ιδίως της Γερμανίας, της Αυστρίας και σε ένα περιορισμένο βαθμό επίσης και της Γαλλία, χώρες τις οποίες πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία την Κύπρο και την Ιρλανδία θεώρησαν ταπεινωτικές, αλαζονικές».
