Την ανάγκη για μια θεμελιακή αλλαγή πορείας της ΕΕ όσον αφορά στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους υπογραμμίζει ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Λόρενς Σάμερς, με άρθρο που δημοσίευσε στην εφημερίδα Financial Times, λίγες ημέρες πριν από την κρίσιμη σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης που θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Πέμπτη.
Στο άρθρο, με τίτλο: “Πώς θα σωθεί η Ευρωζώνη”, ο βασικός οικονομικός σύμβουλος του Προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, κατά την πρώτη διετία της θητείας του, τονίζει ότι οι λύσεις στο πρόβλημα πρέπει να διασφαλίζουν την εμπιστοσύνη στο χρηματοπιστωτικό σύστημα μαζί με την επανεκκίνηση της ανάκαμψης και τη βιωσιμότητα των κρατικών χρεών. “Η διπλή πραγματικότητα ότι η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Ιταλία χρειάζονται ανακούφιση του χρέους τους και ότι οι πιστωτές έχουν περιορισμένη δυνατότητα να δεχθούν άμεσες ζημιές, σημαίνει ότι όλες οι προσεγγίσεις απαιτούν αυξημένες προσπάθειες από το κέντρο της Ευρώπης”, σημειώνει χαρακτηριστικά.
Ο κ. Σάμερς εκφράζει έμμεσα την απογοήτευση των ΗΠΑ και των άλλων μεγάλων οικονομιών, όταν χαρακτηρίζει την έως τώρα αντίδραση της Ευρώπης ως κυριαρχούμενη από δογματισμό, τάση διεκπεραίωσης και γραφειοκρατική ατζέντα. “Ελπίζουμε ότι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θα μπορέσουν να σχεδιάσουν μία αποφασιστική αλλαγή κατεύθυνσης, αλλά, αν δεν συμβεί αυτό, ο κόσμος δεν θα μπορεί να ανέχεται άλλο το σεβασμό που έδειξαν το ΔΝΤ και οι μη Ευρωπαίοι αξιωματούχοι της ομάδας των 20 μεγαλύτερων οικονομιών (G 20) έναντι των Ευρωπαίων πολιτικών τους τελευταίους 15 μήνες”, αναφέρει.
Ο καθηγητής οικονομικών τονίζει ότι δεν είναι εύλογο να υποστηρίζει κανείς ότι ο ανασχηματισμός ή η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους μπορούν από μόνα τους να προκαλέσουν μία γενική κρίση εμπιστοσύνης, ενώ θεωρεί ότι οι ιδιώτες επενδυτές μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους με νέα ομόλογα μακρύτερης λήξης, τα οποία θα προβλέπουν είτε μία μείωση της αξίας τους είτε μείωση του επιτοκίου, ενώ θεωρεί ως μία δυνατότητα και την επαναγορά του χρέους από ιδιώτες σε μειωμένες τιμές της αγοράς. Σε κάθε περίπτωση, προσθέτει, η κάθε προσέγγιση πρέπει να κρίνεται με βάση τη βιωσιμότητα της εξυπηρέτησης του χρέους των χωρών που καλύπτονται σήμερα από πρόγραμμα στήριξης της ΕΕ.
Τα βασικά χαρακτηριστικά της λύσης που πρέπει να επιδιώξει η ΕΕ περιλαμβάνουν, επίσης, κατά τον κ. Σάμερς :
Πρώτον, τη μείωση του επιτοκίου για τις χώρες που δανείζονται από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς στο επίπεδο του ευρωπαϊκού επιτοκίου δανεισμού. Μία χρεοκοπία χώρας της Ευρωζώνης δεν θα είναι ανεκτή και επομένως δεν χρειάζεται να επιβάλλεται υψηλότερο επιτόκιο, το οποίο θέτει σε κινδύνους το πρόγραμμα.
Δεύτερον, οι χώρες, των οποίων τα spreads των ομολόγων υπερβαίνουν κάποιο όριο, πρέπει να εξαιρούνται από τη συμβολή τους στους μηχανισμούς διάσωσης.
Τρίτον, πρέπει να υπάρχει σαφής δέσμευση ότι δεν αφεθεί καμία τράπεζα σε οποιαδήποτε χώρα να χρεοκοπήσει.
Τέταρτον, οι χώρες που ακολουθούν υγιείς πολιτικές θα επιτρέπεται να αγοράζουν εγγυήσεις της ΕΕ για νέες εκδόσεις χρέους με λογικό επιτόκιο.
