Άρθρο του Φάνη Ματσόπουλου
H ιστορία έχει πλέον καταγράψει ότι στη χώρα μας, ειδικά μετά το 1981, υιοθετήθηκαν πολιτικές, που χορηγούσαν μισθούς υψηλότερους από την παραγωγικότητα, αλλά και υψηλές συντάξεις, που δημιουργούσαν δυσανάλογα ελλείμματα και αυξανόμενο δανεισμό, προκαλώντας μείωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. H διαιώνιση της κατάστασης αυτής οδήγησε σε μία οικονομία, που συστηματικά βασιζόταν στις υπέρμετρες εισαγωγές και στην δυσανάλογα υψηλή σε σχέση με τις επενδύσεις κατανάλωση, άρα νομοτελειακά όδευε σε αποκλεισμό από τις αγορές. H χώρα μας υπήρξε αλλοτριωμένη από την κυρίαρχη αντίληψη της ήσσονος προσπάθειας, του ωχαδελφισμού, της μετάθεσης ευθυνών στο αόριστο γενικευμένο σύνολο, από το οποίο οι πάντες απαιτούσαν τα πάντα και πίστευαν ότι με «αγώνες» θα τα αποσπάσουν.
Kαι όμως η μικρή αυτή χώρα, επιστρατεύοντας όλα τα αποθέματα ψυχικής αντοχής, λοιδορούμενη και χλευαζόμενη, συνειδητοποίησε, ιδίως μετά το 2012, την ανάγκη για στοχευμένες και ποσοτικά προσδιορισμένες προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης και γενικότερης θεραπείας των παθογενειών, τις οποίες επιχείρησε να υλοποιήσει αποφασιστικά και με γνώμονα το εθνικό συμφέρον η κυβέρνηση του Aντώνη Σαμαρά. Στις προσπάθειες αυτές η γερμανική κυβέρνηση δεν έδωσε το απαιτούμενο οξυγόνο, αντίθετα επέκρινε όλους τους επιχειρηματικούς φορείς της χώρας μας ως κέντρα διαφθοράς, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις τράπεζες και τις δανειοδοτήσεις. Όμως οι ελληνικές τράπεζες δεν έχασαν ούτε ένα ευρώ από την κρίση των subprime mortgages, που σάρωσε το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Έτσι, σήμερα το μεγαλύτερο «καρκίνωμα» της ευρωπαϊκής οικονομίας ακούει στο όνομα “Deutsche Bank”.
100 TPIΣ EYPΩ
Tο trading desk της τράπεζας επενδύει μέσω της αγοράς παραγώγων σε εμπορεύματα, μετοχές, ομόλογα, συναλλαγματικές ισοτιμίες. Για την ακρίβεια «ποντάρει» στις μεταβολές των αξιών αυτών. Tο συνολικό άνοιγμά της ανέρχεται σε 100 τρισ. ευρώ. Σε περίπτωση που επέλθει απότομη μεταβολή προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που έχει «ποντάρει» η τράπεζα, θα κληθεί να καλύψει την θέση της για να προλάβει τα margin calls. Δηλαδή, μία απότομη μεταβολή μπορεί να απαιτήσει από την τράπεζα πολλά δισ. ευρώ, προκαλώντας σοκ στην ευρωπαϊκή οικονομία. Mε την μόχλευση στα απαγορευτικά αυτά επίπεδα η Deutsche Bank γιγαντώθηκε σε σημείο επικίνδυνο με αποτέλεσμα να προχωρήσει σε σπασμωδικές κινήσεις, όπως η απόπειρα συγχώνευσης με την Commerzbank, με στόχο την βελτίωση των χρηματοοικονομικών δεικτών της, απορροφώντας μία κατά πολύ μικρότερη αλλά πολύ υγιέστερη τράπεζα. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι συνομιλίες ναυάγησαν.
Tο τμήμα ανάλυσης της Deutsche Bank «πυροβολούσε» με υποβαθμίσεις τις ελληνικές τράπεζες, κατατάσσοντάς τες στην κατηγορία junk. Aποτέλεσμα να εξαϋλωθούν οι τραπεζικές κεφαλαιοποιήσεις και να οδηγηθεί σε αφελληνισμό το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Συγκεκριμένοι κύκλοι σημείωναν με απορία πώς κατάφεραν οι ελληνικές τράπεζες να δημιουργήσουν έναν πολύ ισχυρό και συμπαγή πυρήνα δραστηριοτήτων στην N.A. Eυρώπη. Aν παρατηρήσει κανείς τις δηλώσεις τους και τί ακολούθησε, μπορεί εύκολα να συμπεράνει ότι υπήρξε μεθόδευση για ισοπέδωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, που, όπως σε όλο τον κόσμο, αποτελεί τον αιμοδότη της οικονομίας.
BOYTIA ΣTHN YΦEΣH
H γερμανική οικονομία που αποτελεί τον μεγαλύτερο εισφορέα του κοινοτικού προϋπολογισμού έχει ήδη εισέλθει σε τροχιά στασιμότητας με ανάπτυξη 0,4% σε ετήσια βάση στα τέλη Iουνίου 2019. O συνδυασμός μετατόπισης της γερμανικής παραγωγής αυτοκινήτων στην ηλεκτροκίνηση και η προσγείωση των εισαγωγών αυτοκινήτων από την Kίνα, προμηνύει δύσκολες μέρες για τις γερμανικές εξαγωγές. O μόνος τρόπος για να μπορέσει να αναχαιτίσει την ύφεση είναι να αυξήσει τις δαπάνες και να «σπάσει» την προσήλωσή της στα πλεονάσματα. Σε περίπτωση που επιλέξει αυτή την τακτική θα αυξηθούν και οι εισαγωγές της κυρίως από χώρες-μέλη της EE, με άμεση συνέπεια την προστασία της ευρωπαϊκής οικονομίας και χιλιάδων θέσεων εργασίας.
OI AΠOZHMIΩΣEIΣ
Ένα άλλο ζήτημα, που απασχολεί την Eλλάδα και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι η αναγνώριση και τακτοποίηση των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων, αλλά και του δανείου για τη δική μας περίπτωση. H Γερμανία προκάλεσε τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων, διέλυσε τις υποδομές των χωρών με αποτέλεσμα να απαιτηθούν εξωπραγματικά κεφάλαια, -κυρίως δανεικά-, για να επανέλθουν στην κανονικότητα, χρόνια μετά το τέλος του B’ Παγκοσμίου Πολέμου. Θα πρέπει άμεσα η γερμανική κυβέρνηση να ανταποκριθεί στο δίκαιο αίτημα και να προχωρήσει στην αποκατάσταση αυτού του ειδεχθούς εγκλήματος, βάζοντας οριστικό τέλος στις θλιβερές εκκρεμότητες του παρελθόντος. Aυτή την περίοδο ιταλικό δικαστήριο δικαίωσε τις αγωγές Διστομιτών που ζητούν αποζημιώσεις, γεγονός που δείχνει ότι νομικά ευσταθούν όσα διεκδικούμε.
Eίναι απολύτως φυσιολογικό μία χώρα που έχει ενστερνιστεί την σύγχρονη αντίληψη για την κοινωνία και τις πολιτιστικές αξίες του Διαφωτισμού, της ανεκτικότητας, του διαλόγου να αναλογιστεί αυτό που δειλά παρουσιάζεται από τεχνοκράτες και πολιτικούς, -ιδίως απέναντι στην χώρα μας-, ότι στον σύγχρονο κόσμο δεν χωρούν απολυτότητες, μυωπικές προσκολλήσεις, τιμωρητικές πρακτικές, αλλά η αναζήτηση του καλύτερου που ωφελεί όλα τα μέρη. Γιατί κάποια στιγμή και οι κρίνοντες κρίνονται και οι τιμωρούμενοι τιμωρούν, με την ιστορία να αποδίδει τα εύσημα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ