Το σχέδιο που επεξεργάζεται το υπουργείο Οικονομικών
Σχέδιο για τις αποδείξεις και την πάταξη της φοροδιαφυγής μελετά η κυβέρνηση.
Θα πληρώνουμε με κάρτες και θα παίρνουμε πίσω… μετρητά, είναι το μεγάλο δέλεαρ του Υπουργείου Οικονομικών προς τους καταναλωτές, με στόχο την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, στην τελική μορφή του νομοσχεδίου το οποίο θα κατατεθεί στη Βουλή, όπως αποκάλυψε το star.
Η επιστροφή στο ποσό θα κυμαίνεται από το 1% των αγορών στις χαμηλής επικινδυνότητας για φοροδιαφυγή συναλλαγές (super market και πολυκαταστήματα) και θα φθάνει στο 4% στην κατηγορία «υψηλού κινδύνου», των συναλλαγών με ελεύθερους επαγγελματίες (γιατρούς, δικηγόρους, αλλά και υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους κ.ά.).
Ποσοστό σε μετρητά θα παίρνει όμως και ο επαγγελματίας που κόβει αποδείξεις, σε ένα ακόμη κίνητρο για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Με την ίδια λογική, της επιστροφής μετρητών, θα είναι και οι νέες ρυθμίσεις για τα χρέη στις εφορίες, 24 η 48 δόσεων: Όποιος την εξυπηρετεί μέχρι τέλους θα παίρνει πίσω το 25% των τόκων.
Οι αποδείξεις
Με βάση το νέο φορολογικό νομοσχέδιο μισθωτοί, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες και εισοδηματίες θα πρέπει να πραγματοποιούν δαπάνες ίσες με το 30% του πραγματικού τους εισοδήματος με ηλεκτρονικά μέσα, με ποινή 22% επί της διαφοράς.
Για τον υπολογισμό του 30% λαμβάνεται υπόψη το πραγματικό εισόδημα του φορολογουμένου, αλλά δεν περιλαμβάνεται το ποσό της εισφοράς αλληλεγγύης.
Σε περίπτωση που έχουν πραγματοποιηθεί δαπάνες που αφορούν καταβολές φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων και ΕΝΦΙΑ, δανειακές υποχρεώσεις προς χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και ενοίκια, οι οποίες υπερβαίνουν το 60% του πραγματικού εισοδήματος, το απαιτούμενο ποσοστό δαπανών περιορίζεται από το 30% στο 20%.
Το όριο των δαπανών περιορίζεται στις 5.000 ευρώ για τους φορολογουμένους με κατασχεμένους λογαριασμούς.
Εξαιρούνται των αποδείξεων (χάρτινων ή ηλεκτρονικών) 11 κατηγορίες πολιτών.
Για παράδειγμα, δεν απαιτούνται αποδείξεις από τους φορολογουμένους άνω των 70 ετών, τους ανάπηρους με ποσοστό αναπηρίας άνω του 80% και για τους φορολογουμένους που κατοικούν μόνιμα σε χωριά με πληθυσμό έως 500 κατοίκους και σε νησιά με πληθυσμό κάτω των 3.100 κατοίκων εκτός αν πρόκειται για τουριστικούς τόπους.