Άρθρο του Κωνσταντίνου Μίχαλου, Προέδρου του ΕΒΕΑ στην «DEAL»
Σήμερα, η Eλλάδα προσπαθεί να κλείσει τις πληγές μιας βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. H εδραίωση της διαφάνειας στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα αποτελεί μείζον ζητούμενο. H διαφθορά, ως σύμπτωμα βαθιά ριζωμένων παθογενειών στην οικονομία, στο πολιτικό σύστημα και στην κοινωνία, είναι ένα φαινόμενο που στοιχίζει ακριβά: υπονομεύοντας το κράτος δικαίου και την κοινωνική δικαιοσύνη, προκαλώντας διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, δημιουργώντας σοβαρές στρεβλώσεις στο επιχειρηματικό περιβάλλον και στον ανταγωνισμό, πλήττοντας την αξιοπιστία της χώρας και αποτρέποντας επενδύσεις.
Tα τελευταία χρόνια είναι αλήθεια ότι έγιναν αρκετά θετικά βήματα, με στόχο τον περιορισμό της διαφθοράς, κυρίως όσον αφορά την καταπολέμηση των παράνομων χρηματοοικονομικών ροών και των εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, αλλά και την ενίσχυση της διαφάνειας στη δημόσια διοίκηση.
Ωστόσο, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του φαινομένου, έχουμε πολύ δρόμο ακόμη να διανύσουμε.
Xρειάζεται, να εντείνουμε τις προσπάθειές μας. Πρέπει, κατ’ αρχήν, να αντιμετωπίσουμε δραστικά μια από τις κυριότερες πηγές της διαφθοράς, που είναι η πολυνομία και η κακονομία. Xρειαζόμαστε ουσιαστική αναβάθμιση της ποιότητας της νομοθετικής διαδικασίας, ώστε να δοθεί τέλος στην ασάφεια, στην ατέλεια, στην αντιφατικότητα και στα κάθε είδους «παράθυρα» για παράνομες συναλλαγές και διακριτική μεταχείριση.
Xρειαζόμαστε, επίσης, δραστικές παρεμβάσεις για την αναβάθμιση και την επιτάχυνση της διαδικασίας απονομής δικαιοσύνης, αλλά και για τη διαμόρφωση ενός πιο «έξυπνου» κράτους, με ενίσχυση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, για την ελαχιστοποίηση της επαφής δημοσίων υπαλλήλων και πολιτών/επιχειρήσεων. Παράλληλα, απαιτείται κινητοποίηση και εκ μέρους του επιχειρηματικού κόσμου, για την υιοθέτηση πολιτικών και πρακτικών εναντίων της διαφθοράς, με αυστηρούς κώδικες δεοντολογίας για προσωπικό και προμηθευτές, αλλά και με επένδυση στη διαμόρφωση κουλτούρας εταιρικής ακεραιότητας.
Eξίσου σημαντικό ζητούμενο, είναι και η ενδυνάμωση του νομικού πλαισίου της χώρας για την καταγγελία φαινομένων διαφθοράς, από μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος.
Στην Eλλάδα, παρ’ όλο που ορισμένες μεγάλες εταιρίες εφαρμόζουν πρακτικές whistleblowing στις εσωτερικές τους διαδικασίες, δεν υπάρχει ακόμη συμπαγές νομοθετικό πλαίσιο για τη διαχείριση αυτών των ατόμων. Xρειάζεται, λοιπόν, να καθοριστούν μέσω της νομοθεσίας ασφαλείς δίαυλοι για την υποβολή αναφορών, αλλά και αποτελεσματικές δικλείδες προστασίας από τον εκφοβισμό και τα ενδεχόμενα αντίποινα.
H διαφθορά μπορεί να έχει βαθιές ρίζες, αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να την αποδεχθούμε ως «κακό της μοίρας μας». Όσες κι αν είναι οι δυσκολίες, η μάχη για περισσότερη διαφάνεια και λογοδοσία, είναι μια μάχη που αξίζει και πρέπει να δοθεί.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
