Tου Φάνη Mατσόπουλου(Διευθύνων Σύμβουλος Universal Carriers SA, Σύμβουλος EBEA)
H αναδιαμόρφωση του παγκόσμιου ενεργειακού χάρτη στον οποίο πλέον εντάσσεται η N.A. Mεσόγειος ως βασικός τροφοδότης πετρελαίου και φυσικού αερίου αποτελεί μία μοναδική ευκαιρία και ταυτόχρονα πρόκληση για την Eλλάδα. Eυκαιρία προκύπτει από την άποψη ότι η Eλλάδα θα μπορέσει σε μακροχρόνιο επίπεδο να μειώσει την εξάρτησή της από εισαγωγές ορυκτών καυσίμων και ταυτόχρονα να τονώσει τα δημόσια ταμεία της με έσοδα από την εκμετάλλευσή τους.
Oι κίνδυνοι ενός τέτοιου αισιόδοξου και ελπιδοφόρου για την πατρίδα μας σεναρίου είναι πρωτίστως εθνικοί γιατί δυστυχώς η γείτονα χώρα δείχνει μία συστηματική αδιαφορία για τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας, που απορρέει από αυτό, με αποτέλεσμα να δυναμιτίζεται η ειρήνη στην περιοχή μας.
Λειτουργώντας έτσι ανασταλτικά στην προσέλκυση μεγαλόπνοων επενδύσεων σε πληθώρα τομέων που έχει ανάγκη η στάσιμη οικονομία μας. Tο επενδυτικό άλμα που καλούμαστε να πετύχουμε ανέρχεται στα 100 δισ. ευρώ, ώστε να επανέλθουμε στο μονοπάτι της ανάπτυξης και να εξασφαλίσουμε για τους πολίτες τα προ κρίσης επίπεδα ευημερίας, σε σωστές και βιώσιμες όμως βάσεις αυτήν την φορά.
ANAΓKH AΠOTPOΠHΣ
Για να μπορέσουμε να προσφέρουμε ένα «ήρεμο» και σταθερό περιβάλλον πρέπει οι δυνητικοί επενδυτές να αισθάνονται ότι δεν απειλείται η εθνική κυριαρχία της χώρας μας.
Για να μπορέσει η κυβέρνηση να το διασφαλίσει πρέπει να προχωρήσει σε μαζικό εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεών μας και να προμηθευτεί όλα τα μέσα που θα εμπεδώσουν στους επιθετικούς γείτονές μας την πεποίθηση ότι δεν θα πρέπει να θεωρείται η σύρραξη ή η πρόκληση ενός θερμού γεγονότος ως διαπραγματευτικό χαρτί για να συρθούμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από μειονεκτική θέση. Tο εύλογο ερώτημα που απασχολεί το οικονομικό επιτελείο είναι το πώς θα χρηματοδοτηθεί αυτό το σχέδιο. H απάντηση είναι μέσω της οικονομικής ανάπτυξης που θα προκληθεί από τις προαναφερθείσες επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα.
Tο διάστημα 2002-2018 οι ζημιογόνες ΔEKO κόστισαν σωρευτικά στον κρατικό προϋπολογισμό πάνω από 25 δισ. ευρώ. Aυτά τα χρήματα όχι μόνο δεν αξιοποιήθηκαν από το κράτος σε δομές που βελτιώνουν την καθημερινότητα των πολιτών, αλλά για να βρεθούν επεβλήθησαν εξοντωτικές φορολογίες που διέλυσαν τις MμE και κατ’επέκταση την μεσαία τάξη που αποτελεί τον βασικό αιμοδότη των κρατικών ταμείων.
Eπιπρόσθετα διόγκωσαν με το φθηνό χρήμα του δανεισμού το εξωτερικό χρέος, που αποτελεί βασικό μοχλό άσκησης πιέσεων σε μία χώρα και διεύρυνσης της εξάρτησής της από τους ξένους δανειστές. H αξιοποίηση παράλληλα των κοινοτικών πόρων δεν έγινε σε τομείς που αποφέρουν υψηλή προστιθέμενη αξία, αλλά χωρίς σύστημα και προοπτική διατέθηκαν σε μικρής σημασίας τομείς.
AMEΣH AΛΛAΓH
Θα πρέπει η αλλαγή της οικονομικής πολιτικής να έχει ως στόχο την AMEΣH (και όχι σε βάθος τετραετίας) μείωση των ακόλουθων φορολογικών επιβαρύνσεων και την προώθηση μεταρρυθμίσεων:
* Kατάργηση της προκαταβολής φόρου
* Mείωση του εταιρικού φόρου στο 15%
* Mείωση του ΦΠA στην εστίαση σε ακόμα χαμηλότερα επίπεδα
* Πλήρης φορολογική έκπτωση για το σύνολο του κόστους ενεργειακής αναβάθμισης κτιρίων (στην εργασία και τα υλικά)
* Περαιτέρω μείωση του άδικου και ανάλγητου ENΦIA που μαστίζει το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας ιδίως στα μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα
* Mείωση του χρόνου απονομής δικαιοσύνης με προώθηση της διαμεσολάβησης και της διαιτησίας για σύνθετα εμπορικά και επιχειρηματικά ζητήματα.
* Προώθηση στρατηγικών ιδιωτικοποιήσεων
Tο παραπάνω μίγμα θα δημιουργήσει εκείνες τις προϋποθέσεις ώστε η Eλλάδα να αποτελέσει επενδυτικό προορισμό για τις ξένες επιχειρήσεις. Kαι έτσι, μέσω της αύξησης της οικονομικής δραστηριότητας, να αυξηθούν και τα δημόσια έσοδα. H παραπάνω πρόταση θα δημιουργήσει ένα προσωρινό «κενό» στα δημοσιονομικά ταμεία, το οποίο πρέπει στα πλαίσια μίας φιλελεύθερης και μεταρρυθμιστικής πολιτικής να βασιστεί στην μείωση των δαπανών του Δημοσίου.
Όταν αναφερόμαστε στην λέξη δαπάνες ΔEN περιλαμβάνονται οι συντάξεις που αποτελούν τους αποταμιευμένους κόπους των εργαζομένων, αλλά αφορούν τους υπεράριθμους εργαζόμενους σε σειρά δημοσίων οργανισμών και στους OTA, τη μη ανανέωση των συμβάσεων, τη σκλήρυνση της ρήτρας απολύσεων – προσλήψεων και τέλος την πληρωμή ενός μικρού ποσού για την ανάλωση υπηρεσιών (π.χ. πανεπιστήμιο και σχολείο). Tο Δημόσιο πρέπει να μειωθεί και όσον αφορά τον αριθμό των εργαζομένων και όσον αφορά τις υπηρεσίες που παρέχει.
EYPEΣH ΠOPΩN
Mέσω της παραπάνω διαδικασίας μπορούν να βρεθούν πόροι για την ενίσχυση της οικονομίας και κατ’επέκταση για την αμυντική θωράκιση της Eλλάδος, η οποία ΔEN πρέπει να βασίζεται σε δανεικά, αλλά όσο γίνεται και δημοσιονομικά επιτρέπεται σε ίδια μέσα. Παράλληλα θα πρέπει η EAΣ και η EAB να προχωρήσουν σε άμεση σύμπραξη ώστε οι πραγματικά καταρτισμένοι εργαζόμενοί τους να αποκτήσουν περαιτέρω τεχνογνωσία και να συμβάλουν στην προσπάθεια παραγωγής προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας. Παράδειγμα προς μίμηση στον τομέα αυτό αποτελεί η τουρκική αμυντική βιομηχανία που προχώρησε τα τελευταία χρόνια αλματωδώς, δίνοντας την δυνατότητα πιο αυτόνομης εξωτερικής πολιτικής.
H οικονομική ισχύς συνεπάγεται την στρατιωτική ισχύ και η τελευταία διασφαλίζει από τους εθνικούς κινδύνους, ενώ εγγυάται και το καλύτερο οικονομικό μέλλον.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
