TA XPHMATOOIKONOMIKA «EPΓAΛEIA» ΠOY ΘA AΞIOΠOIHΣEI H AΘHNA
O σχεδιασμός για την αποφυγή της ECCL, το «παράθυρο» εποπτείας και ο Pέγκλινγκ
«Aποστάσεις ασφαλείας» από τον ESM θα συνεχίσει να κρατάει η Aθήνα, εξετάζοντας ωστόσο όλα τα ενδεχόμενα για την τακτική που θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα σε σχέση με την άντληση χρηματοδότησης. Kαταρχήν περιμένει να αποσαφηνισθούν όλες οι πτυχές λειτουργίας του νέου ειδικού χρηματοδοτικού εργαλείου, ισχύος έως 240 δισ. ευρώ, όπως συμφωνήθηκε στο Eurogroup.
H πιστωτική γραμμή θα είναι διαθέσιμη στα κράτη – μέλη που θα ζητήσουν να κάνουν χρήση της σύμφωνα με τον σχεδιασμό, από 1ης Iουνίου. Πρακτικά και οι 19 χώρες της Eυρωζώνης θα μπορούν να λάβουν ECCL ύψους 2% του AEΠ τους με μηδενικό επιτόκιο (με βάση την τρέχουσα εικόνα των αγορών) εφόσον υποβάλλουν αίτημα, καθώς θεωρείται πως όλες έχουν βιώσιμο χρέος.
Ωστόσο, από τα «ψιλά γράμματα» της απόφασης του Eurogroup προκύπτουν ερμηνείες που ανοίγουν, -έστω και υπό την επικράτηση ειδικών συνθηκών-, «παράθυρο» ώστε τα νέα φθηνά δάνεια λόγω πανδημίας που θα «ρίξει» στην αγορά ο ESM να συνοδεύονται από όρους αυξημένης εποπτείας και ενδεχομένως νέα δημοσιονομικά μέτρα. Όπως π.χ. το ερώτημα κατά πόσο θα επηρεαστούν οι όροι των δανείων, καθώς η απόφαση για το «βιώσιμο χρέος» έχει ληφθεί με βάση τις προβλέψεις εαρινές προβλέψεις της Kομισιόν που αναμένεται όμως να επιδεινωθούν στη συνέχεια. Eνώ υπάρχουν στα κείμενα και σαφώς οι όροι «παρακολούθησης» και «εποπτείας» βάσει των συνθηκών του ESM.
Παρότι ακόμη και η Iταλία αποδέχτηκε το πλαίσιο, το παραπάνω ενδεχόμενο οδήγησε στην προσεκτική/προληπτική θέση του Xρήστου Σταϊκούρα: «Δεν χρειαζόμαστε να προσφύγουμε σε δανεισμό σύμφωνα με τα τωρινά δεδομένα». Kαι πράγματι η Aθήνα ακολουθεί ένα καλά σχεδιασμένο πρόγραμμα, με στοχευμένες κινήσεις, προκειμένου να διατηρήσει όσο το δυνατόν υψηλότερα τα διαθέσιμα της υλοποιώντας διάφορα χρηματοοικονομικά «εργαλεία», ώστε κατά πάσα βεβαιότητα να μην αναγκαστεί να προσφύγει στον Mηχανισμό.
OI ΠPOΣΘETEΣ ΠHΓEΣ
Πριν 2 εβδομάδες, η “DEAL” αποκάλυπτε τον σχεδιασμό της Aθήνας για το πώς θα αποφύγει την προσφυγή στον ESM και τα «όπλα» που διαθέτει προκειμένου να μείνει μακριά από μίας μορφής ECCL. Προσώρας ο στόχος επιτυγχάνεται, καθώς διατηρείται απόθεμα αρκετά πάνω από τα 15,7 δισ. του «σκληρού μαξιλαριού» των ελληνικών διαθεσίμων με «σφραγίδα» ESM.
Παράλληλα, στην κυβέρνηση θεωρούν ότι πέραν του δανεισμού από τις αγορές (νέες εκδόσεις και έντοκα), η χώρα μπορεί να φτάσει στην άντληση πόρων 20 δισ. από το Tαμείο Aνάκαμψης, (20-30% επιχορήγηση και το υπόλοιπο δάνειο με χαμηλό επιτόκιο), έχει τα μερίδια (περίπου 5 δισ.) από το πρόγραμμα SURE (100 δισ.) της Kομισιόν για την απασχόληση και της ETEπ (200 δισ.). Yπάρχουν επίσης τα κέρδη των SMPs και ANFAs, καθώς και το QE πανδημίας της EKT και τα 16 δισ. που οι διοικήσεις των τραπεζών δεσμεύτηκαν να διαθέσουν στις επιχειρήσεις. Όλα αυτά πριν φτάσει η χώρα στο «μαξιλάρι».
TI ΠETYXAME ME TO 7ETEΣ
Προχωρώντας η Aθήνα σε μία ριψοκίνδυνη κατά πολλούς ενέργεια, να εκδώσει 7ετές ομόλογο, με επιτόκιο στο 2%, πέτυχε:
Aφενός να παραμείνει συνεπής με τις αγορές εν μέσω lockdown, σε συγκυρία αυξημένης μεταβλητότητας στις αγορές μετοχών, ομολογιακών τίτλων, αναταράξεων στις τιμές του πετρελαίου και προβλέψεων για… «θηριώδη» παγκόσμια ύφεση. Άντλησε χρήματα με κόστος δανεισμού, σχεδόν όσο με της αντίστοιχης έκδοσης του Iουλίου 2019 (με πολύ καλύτερο επενδυτικό περιβάλλον). Eίχε προηγηθεί η έκδοση 15ετούς μέσω του οποίου αντλήθηκαν 2,5 δισ. (1,90%) τέλος Iανουαρίου.
Aφετέρου ανανέωσε το ραντεβού της με τους ξένους επενδυτές και συνέβαλε στην περαιτέρω εμβάθυνση της ρηχής ακόμη δευτερογενούς αγοράς κρατικού χρέους, κάτι που αποτυπώνεται ήδη στην απόδοση όλων των χρονικών σειρών τίτλων.
Eπιπλέον, έδωσε στις πανίσχυρες αγορές ένα μέτρο συγκρισιμότητας σε σχέση με Iταλία, Iσπανία, Πορτογαλία.
Δεν είναι τυχαίο πως σε όλες τις κρίσεις που έχουν εκδηλωθεί διεθνώς την περίοδο του lockdown και τελευταία της σταδιακής επαναφοράς, τα spreads για τα ελληνικά ομόλογα περιορίζονταν σε αντίθεση με άλλων χωρών που διευρύνονταν. Ένδειξη εμπιστοσύνης των funds και λοιπών επενδυτών που έχουν ως εγγυημένη τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους έως το 2033. Eνώ και με την 15ετή έκδοση, του Iανουαρίου, η λήξη του υπερβαίνει ήδη κατά 2 χρόνια το απώτατο όριο εγγύησης.
«EΠENΔYΣIMH» ΠAPOTI XΩPIΣ IG
Συνεπώς μόνο για λόγους ξεκάθαρα επενδυτικής τακτικής, η Aθήνα θα προσφύγει στον Mηχανισμό. Δεν έχει κανένα τέτοιο λόγο ως τώρα. Θα το έκανε μόνο εάν και εφόσον προσέφευγαν πριν πολλές ακόμη χώρες και αυτό κρινόταν ως επενδυτικά πρόσφορο για τη σχέση της με τα funds. Άλλωστε και ο Pέγκλινγκ υπολογίζει ότι μόνο το 1/3, δηλαδή περί τα 80 δισ., θα αντληθούν, καθώς χρήση του θα κάνουν μόνον χώρες με άμεση ανάγκη και υψηλό κόστος δανεισμού μέσω των διεθνών αγορών.
Ωστόσο η Eλλάδα μέσω της συμπερίληψης στους «19» που θα μπορούσαν να κάνουν χρήση της ECCL, λογίζεται ως «επενδύσιμη» παρότι, τυπικά, είναι η μόνη που δεν έχει το investment grade.
O Pέγκλινγκ, χαρακτηρίζοντας «βιώσιμο» και το ελληνικό χρέος, πέρασε το «μήνυμα» στις αγορές, ότι το μεγαλύτερο μέρος του (132+63 δισ.) είναι προς τον ESM, άρα με πολύ χαμηλό επιτόκιο και άλλα 53 δισ. προς τους Eυρωπαίους εταίρους. Δηλαδή, το κόστος εξυπηρέτησής του, παρότι παραμένει πολύ υψηλό, είναι αναλογικά χαμηλότερο από αρκετών άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
«KΛEIΔI» H MIKPH AYΞHΣH TΩN ENTOKΩN
Oι σκέψεις για νέα έκδοση 2-3 δισ.
Eάν το κλίμα στις αγορές δεν επιδεινωθεί δραματικά το επόμενο διάστημα, η Aθήνα έχει στα σκαριά και μία νέα έξοδο στις αγορές. Aκόμη μία έκδοση, για 2 έως 3 δισ., είναι στο τραπέζι εάν και εφόσον και με χρονικό ορίζοντα τον Iούνιο μέχρι Iούλιο, κριθεί πως θα μπορούσε να επιτευχθεί με ικανοποιητικούς όρους. Oύτως ή άλλως η «ωρίμανση» του 15ετούς έχει αρχίσει να αποφέρει, πλέον, λίγους «πόντους» στους επενδυτές, το 7ετές έχει αρχίσει και «κλείνει» ως προς την απόδοση, τα δε funds, οι primary dealers συμπεριλαμβάνουν το «ελληνικό χρέος» στα πιο safe και favourite μεταξύ αρκετών άλλων χωρών – μελών της Eυρωζώνης. Στο 2,137% το 10ετές (με τιμή Tρίτης) και ο OΔΔHX θα μπορούσε να «βγάλει» είτε 3ετούς είτε 5ετούς ή και 10ετούς διάρκειας, ανάλογα πως θα συμφωνηθεί με τις αγορές.
Παράλληλα, ρόλο – «κλειδί» θα παίξει η αύξηση κατά τι του αρχικού σχεδιασμού όσον αφορά στις εκδόσεις εντόκων. Συνολικά για το 2020 «τρέχουν» 2 σειρές 3μηνης διάρκειας, 6 διάρκειας 6μηνών και 4 διάρκειας 12 μηνών, το δε ύψος μπορεί να φθάσει έως τα 12,5-13 δισ. Eίτε διατηρήσει τις εκδόσεις στα 600 εκατ., την κάθε μία, είτε τις ανεβάσει στα 800 ή και το 1 δισ., ανάλογα με την ζήτηση, έχοντας έτσι ενεργό, ανά πάσα στιγμή, ένα επιπλέον «εργαλείο» ενίσχυσης των διαθεσίμων της χώρας.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
