Κρίθηκε παράνομη η κίνηση τράπεζας να «σηκώσει» από τον λογαριασμό συνταξιούχου το ποσόν της σύνταξης λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών του
Μια σημαντική απόφαση-«δίχτυ προστασίας» για το ακατάσχετο των συντάξεων που κατατίθενται σε τραπεζικό λογαριασμό εξέδωσε η ελληνική Δικαιοσύνη.
Το δικαστήριο (Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης), όπως αναφέρει το in.gr με την απόφασή του προχωρά ένα βήμα παραπέρα, κρίνοντας ότι οι ακατάσχετες απαιτήσεις, όπως είναι οι συντάξεις που κατατίθενται κάθε μήνα σε τραπεζικό λογαριασμό, δεν εκχωρούνται και δεν υπόκεινται σε συμψηφισμό και ως εκ τούτου είναι άκυρη και οποιαδήποτε άλλη αντίθετη συμφωνία ή εντολή για την είσπραξη της απαίτησης.
Επί της ουσίας ο δικαστικός λειτουργός εφάρμοσε πιστά όχι μόνο το γράμμα αλλά και το πνεύμα του νόμου, που ορίζει το ακατάσχετο μισθών, συντάξεων ή ασφαλιστικών παροχών. «Ο νομοθέτης αποσκοπεί στην προστασία ενός ελάχιστου εισοδήματος των προσώπων που βιοπορίζονται από την εργασία ή τη σύνταξή τους και είναι αναγκαίο για τη συντήρηση των ιδίων και των οικογενειών τους. Οι νομοθετικές αυτές ρυθμίσεις, εν όψει του πρόδηλου κοινωνικού συμφέροντος που εξυπηρετούν, είναι αναγκαστικού δικαίου και συνεπώς οποιαδήποτε αντίθετη συμφωνία των μερών είναι άκυρη» επισημαίνεται στο σκεπτικό της δικαστικής απόφασης.
Η υπόθεση έφτασε στη Δικαιοσύνη ύστερα από αγωγή που κατέθεσε συνταξιούχος ο οποίος είδε μηδενικό τον τραπεζικό του λογαριασμό για δύο συνεχόμενους μήνες. Η αιτία; Οπως περιγράφεται και στη δικαστική απόφαση, ήταν το γεγονός ότι η τράπεζα… σήκωσε δύο φορές από τον λογαριασμό του ενάγοντος, μέσω του οποίου αποπλήρωνε το στεγαστικό του δάνειο, ολόκληρο το ποσό που αντιστοιχούσε στη μηνιαία σύνταξή του, λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών του.
Προστασία
Ο συνταξιούχος αποφάσισε να ζητήσει δικαστική προστασία υποστηρίζοντας ότι παρανόμως έγινε η επίδικη ανάληψη της μηνιαίας σύνταξής του, που ισοδυναμούσε με αφαίρεση του μοναδικού οικονομικού του πόρου, προκαλώντας στον ίδιο και στην οικογένειά του μεγάλη στενοχώρια.
Η εναγόμενη τράπεζα, όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση, «προέβη, διά των υπαλλήλων της, σε παρακράτηση και αφαίρεση του ποσού της σύνταξης για την εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων του ενάγοντος, μολονότι το υπόλοιπο του λογαριασμού του αυτού κάθε μήνα δεν υπερέβαινε το ποσό της σύνταξής του και παρά την υποβολή εκ μέρους του προς την ΑΑΔΕ υπεύθυνης δήλωσης του τραπεζικού λογαριασμού ως μοναδικού ακατάσχετου λογαριασμού».
Κατά την κρίση του δικαστικού λειτουργού ο ισχυρισμός της εναγομένης ότι «η χρέωση του λογαριασμού με τα ποσά της σύνταξης έλαβε χώρα στο πλαίσιο ανέκκλητης εντολής που είχε λάβει από τον ενάγοντα, καμία έννομη επιρροή δεν ασκεί, εν όψει του ακατάσχετου της απαίτησης της σύνταξης».
Από τη συμπεριφορά αυτή των υπαλλήλων της τράπεζας επήλθε ζημιά για τον συνταξιούχο ύψους 2.008,18 ευρώ (το ποσό που αντιστοιχούσε στη σύνταξη δύο μηνών), ενώ περαιτέρω – σύμφωνα πάντα με το σκεπτικό της δικαστικής απόφασης – υπέστη και ηθική βλάβη, λόγω της ταλαιπωρίας, της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας που του προκάλεσε η όλη εξέλιξη της υπόθεσης.
Υπό αυτό το πρίσμα το δικαστήριο υποχρεώνει την εναγόμενη τράπεζα να επιστρέψει στον συνταξιούχο στο ακέραιο το ποσό που αντιστοιχούσε στις καταβολές της σύνταξής του για δύο μήνες. Επιπλέον αναγνωρίζει ότι «η εναγομένη υποχρεούται να καταβάλει με τον νόμιμο τόκο στον ενάγοντα το ποσό των 300 ευρώ».
