Oι λύσεις που μπορούν να αντιστρέψουν την κατάσταση
Tο θέμα της προστασίας της πρώτης κατοικίας, ιδιαίτερα αυτή την εποχή που η χώρα βιώνει μια πρωτοφανή υγειονομική αλλά και οικονομική κρίση και που ο τελικός της λογαριασμός δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη και όπου παρά τις ελπίδες και τις προσδοκίες που υπάρχουν τα προβλήματα γιγαντώνονται τόσο στις επιχειρήσεις αλλά και στα νοικοκυριά, που πέρα από τη «φτωχοποίηση» με τη μείωση των εισοδημάτων, την ακρίβεια που καλπάζει στο ρεύμα, στα τρόφιμα και όχι μόνο, είναι ιδιαίτερα κρίσιμο.
Eκείνο που απαιτείται είναι η «κάθετη λύση» και όχι τα ημίμετρα και οι όποιες αποφάσεις που τελικά «οδηγούν» τους Έλληνες στην απώλεια των σπιτιών τους.
Στη ρύθμιση για την πρώτη κατοικία, ο όρος για υπόλοιπα στα χρέη δανείων τα 130.000 ευρώ βάζει φραγμό στην ένταξη πολλών ευάλωτων νοικοκυριών στις ρυθμίσεις. Δεν μπορούν να τις αξιοποιήσουν και τούτο είναι άδικο, όταν μάλιστα δεν πρόκειται για στρατηγικούς κακοπληρωτές, αλλά ακόμη και για άνεργους με ελάχιστα εισοδήματα και λιγοστές έως καθόλου καταθέσεις στις τράπεζες.
Eίναι κατά συνέπεια, ύψιστη η ανάγκη γι αυτούς τους ανθρώπους, οικογένειες και νοικοκυριά, του πραγματικά χαμηλού ή και του ανύπαρκτου, σε πολλές περιπτώσεις, εισοδήματος, με νόμο να προστατεύεται η πρώτη και μοναδική κατοικία και να «αντιμετωπίζονται» διαφορετικά από τις τράπεζες, τις ασφαλιστικές εταιρίες και βέβαια και από τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια (funds) που κερδοσκοπούν.
Tαυτόχρονα, σ αυτή τη δύσκολη συγκυρία, όπου πέρα από την πανδημία, το νέο κύμα ακρίβειας ήδη «επελαύνει», απειλώντας να σαρώσει τα χαμηλά και όχι μόνο εισοδήματα, το κράτος πρέπει να σταθεί αρωγός, να βοηθήσει το κοινωνικό σύνολο, να αντιδράσει στην «στρατηγική» των funds που αγόρασαν δάνεια πολύ φθηνά από τις τράπεζες και τώρα κερδοσκοπούν και να βρει «λύσεις» ώστε να αλλάξουν πολλά ακόμα και στον Tειρεσία.
Eίναι απαραίτητο οι τράπεζες να επανέλθουν στο δρόμο της κανονικότητας και αυτό γίνεται με την πώληση των «κόκκινων» δανείων τους στα funds και στους servicers έστω και σε τιμές πάρα πολύ χαμηλές. Aν και θα μπορούσαν αυτές να εξαγοραστούν από τους ίδιους τους οφειλέτες. Σε κάθε περίπτωση πρέπει όμως, να αντιμετωπιστεί και το κοινωνικό πρόβλημα, καθώς οι οφειλές παραμένουν και ακόμα και για τα ευάλωτα νοικοκυριά οι πρώτες κατοικίες κινδυνεύουν. Xρειάζονται λοιπόν, μέτρα προστασίας και όχι μονόπλευρες πρακτικές.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
