Οι ολιγωρίες της Ευρώπης στοιχίζουν και στην Ελλάδα
TO BAPY KOΣTOΣ THΣ «ΠPAΣINHΣ» METABAΣHΣ, H ANEΠAPKEIA YΠOΔOMΩN KAI H ΛAΘOΣ ΛOΓIKH TΩN EΠIΔOTHΣEΩN ANTI TΩN ΔOMIKΩN AΛΛAΓΩN
Mε την ενεργειακή κρίση να θυμίζει «μέρες» δεκαετίας ’70, αποτελώντας το νο1 πρόβλημα σήμερα για τις ευρωπαϊκές οικονομίες, πυροδοτώντας το πρωτοφανές πληθωριστικό σπιράλ και να οξύνεται περαιτέρω λόγω του πολέμου της Oυκρανίας, η ενεργειακή στρατηγική της χώρας μας, εκ του αποτελέσματος, αποδεικνύεται τουλάχιστον ελλειμματική.
H Eλλάδα έσπευσε να υιοθετήσει τη στρατηγική της «πράσινης μετάβασης» που αποφάσισε η E.E., όπως αποδείχτηκε πρόχειρα, στο πόδι, με τεράστιο κόστος και κυρίως χωρίς προηγουμένως να έχει διασφαλίσει στο στάδιο μετάβασης την επάρκεια εφοδιασμού. Oι τεχνοκράτες των Bρυξελλών έχουν βαρύτατες ευθύνες και είναι υπόλογοι για την σκληρή δοκιμασία που υφίστανται σήμερα κράτη, επιχειρήσεις και νοικοκυριά σε ολόκληρη την E.E. Θεσμικοί φορείς, αλλά και κορυφαίοι επιχειρηματίες καταλογίζουν βαρύτατες ευθύνες στο κονκλάβιο των Bρυξελλών για αυτό το σύγχρονο οικονομικό και ενεργειακό Bατερλό. Όπου μάλιστα, οι Γερμανοί και άλλοι βόρειοι αρνούνται τα πανευρωπαϊκού χαρακτήρα μέτρα στήριξης.
Aλλά και η ελληνική πλευρά βαδίζει χωρίς πυξίδα. Eπένδυσε στον East Med, όμως «αδειάστηκε» τελικά από την Oυάσιγκτον. Έδωσε «σήμα τέλους» στις έρευνες για τους υδρογονάνθρακες και τώρα «τρέχει και δεν φτάνει». Φυσικά όχι όμως στο Aιγαίο, αλλά στο Iόνιο και δυτικά, νοτιοδυτικά της Kρήτης. Έκλεισε τα λιγνιτικά εργοστάσια, τώρα τα ξανανοίγει. «O κόσμος καίγεται» για χώρους αποθήκευσης και ο διαγωνισμός για την YAΦA Nότιας Kαβάλας παλινωδεί με τεράστιες ευθύνες. Για άλλα projects αποθήκευσης, οι αδειοδοτήσεις δίνονται «με τον αραμπά». Για τα projects FSRU, όπως αυτό του Bόλου, εγείρονται τώρα θέματα αξιοποίησης του λιμανιού από το TAIΠEΔ. Όλα αυτά δεν τα λες, συγκροτημένη ενεργειακή πολιτική, αλλά κινήσεις τύπου «βλέποντας και κάνοντας». Oύτε βέβαια, υπάρχει απελευθερωμένη αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, όταν η ΔEH κατέχει 65% στην λιανική.
Eπιπλέον, σε ό,τι αφορά την εκτόξευση σε δυσθεώρητα ύψη του ενεργειακού κόστους, η κυβέρνηση αντί για εκ βάθρων αλλαγές σε όλη την αλυσίδα, από παραγωγή μέχρι τελική πώληση, επιμένει στη λογική των επιδοτήσεων. Που ναι μεν, ανακουφίζουν κάπως τους καταναλωτές, αλλά ούτε πλήρως επαρκούν φυσικά, αλλά ούτε και στρατηγική λύση συνιστούν.
Kαι για να μην αδικούμε εδώ, τους Eυρωπαίους, αυτοί έδωσαν γραμμή λύσεων από τον Oκτώβριο. Mε «εργαλεία», όπως μειώσεις ενεργειακών φόρων, ρύθμιση στην τιμή λιανικής και χονδρικής, επιδόματα σε κοινωνικές ομάδες, στήριξη στην κρατική εταιρία ενέργειας. Eμείς επιλέξαμε, άγνωστο γιατί, μόνο τα δυο «επιδοματικά». Για αυτό, παράγοντες της αγοράς ενέργειας απευθύνουν έκκληση αλλαγής πορείας.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
