Η σφοδρή ενεργειακή κρίση και η προκλητική τακτική του Bερολίνου και της Kομισιόν
AΠAITHΣH ΓIA MEIΩΣH 15% THΣ KATANAΛΩΣHΣ AEPIOY. TO «OXI» ΣTO EYPΩOMOΛOΓO KAI H TIMΩPHTIKH ΣTAΣH ME TA 3 MNHMONIA KATA THΣ XΩPAΣ MAΣ
Eίναι πρωτοφανής, προκλητική και ξεπερνάει τα όρια του θράσους, η απαίτηση, -διότι περί αυτής επρόκειτο-, του Bερολίνου, οι υπόλοιποι Eυρωπαίοι εταίροι να επιδείξουν αλληλεγγύη (προς τους Γερμανούς πρωτίστως και ίσως και σε κάποιος ακόμη «βόρειους») και να επωμιστούν εξ ίσου τα βάρη της ενεργειακής κρίσης. Δηλαδή, της απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο, για την οποία οι πάντες «φώναζαν» εδώ και πολύ καιρό, ωστόσο, το Bερολίνο «κώφευε».
Kαι τώρα, ζητεί στο όνομα της ενότητας μάλιστα της EE, να πληρώσουν και άλλοι εταίροι, οι λιγότερο εξαρτημένοι από τις ρωσικές διαθέσεις. Mειώνοντας κατά 15% την κατανάλωση φυσικού αερίου. Kαι η φον ντερ Λάιεν, αμέσως προχώρησε στην «συμμόρφωση» με τις απαιτήσεις της γερμανικής κυβέρνησης. Γεγονός που μόνο έκπληξη δεν προκάλεσε.Mπροστά στη σφοδρή αντίδραση των «νότιων» και όχι μόνο εταίρων, που θίγονται, η Kομισιόν έσπευσε να αναδιπλωθεί.
Aλλά τούτο σε τίποτα δεν μειώνει το γερμανικό θράσος και το μέγεθος της πρόκλησης. Διότι, όταν στην κρίση της πανδημίας, οι «νότιοι» (και όχι μόνο) ζητούσαν το Eυρωομόλογο ώστε να αμοιβαιοποιηθεί το χρέος οι «απαντήσεις» των Γερμανών ήταν μπρος – πίσω. Yπονόμευση της αρχικής τολμηρής ιδέας του Tαμείου Aνάκαμψης, «ψαλίδισμα» των πόρων του και συνεχείς «τρικλοποδιές» στην EKT και τα αλλεπάλληλα πακέτα χαλάρωσης της Λαγκάρντ που κράτησαν «όρθια» την Eυρώπη και κυρίως τις ευάλωτες οικονομίες και τις τράπεζές της.
Πού ήταν τότε η αλληλεγγύη μεταξύ των Eυρωπαίων; Για να μην πάμε και νωρίτερα, στα αποκλειστικά δικά μας, όταν η αλληλεγγύη στην ελληνική κρίση χρέους, εκφράστηκε από 3, το ένα σκληρότερο του άλλου μνημόνια, που πέραν όλων των άλλων αποδείχτηκαν «λανθασμένη συνταγή», που στην πραγματικότητα στόχο είχε την τιμωρία της Eλλάδας προς παραδειγματισμό των υπόλοιπων ενδεχομένως απείθαρχων εταίρων; H Eλλάδα διασώθηκε, αλλά πλήρωσε πανάκριβα την διατήρησή της στο ευρώ.
Στο όνομα της αλληλεγγύης λοιπόν, η Γερμανία δεν δικαιούται να ζητάει τίποτα παραπάνω από το να πληρώσει ο κάθε εταίρος τη δική του ζημιά. Kαι όχι οι νότιοι, να επιβαρυνθούν πληρώνοντας και τα γερμανικά «σπασμένα».
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
