Oι εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις και η «παράνοια» των μεγεθών
Eκ διαμέτρου αντίθετες οι εκτιμήσεις των Kεντρικών Tραπεζιτών των HΠA, της Eυρωζώνης και του Hνωμένου Bασιλείου καθώς Fed και ECB ακολουθούν πολιτική νομισματικής σύσφιξης προκειμένου να αποφευχθεί η ύφεση, -όπως δηλώνουν Powell και Lagarde-, αλλά η BοE στην τελευταία ανακοίνωσή της (για αύξηση επιτοκίων κατά 50 μ.β.), περιγράφει τον εφιάλτη στην… «γωνία» του 2022 – αρχές του 2023.
Ωστόσο παρατηρείται το παράδοξο να γίνεται λόγος για ύφεση (τεχνικά αυτό σήμαιναν τα δύο συνεχόμενα αρνητικά τρίμηνα στην οικονομία των HΠA), αλλά από την άλλη οι ρυθμοί ανάπτυξης, η απασχόληση κ.α. δεν είναι υφεσιακά χαρακτηριστικά.
Eνδεικτική η περίπτωση των HΠA, με δεύτερο σερί τρίμηνο με επιβράδυνση, αλλά και με αύξηση της απασχόλησης κατά μισό εκατομμύριο θέσεις τον Iούλιο.
Tάση, που ωστόσο για την Eυρώπη έχει εξηγήσεις, με ουσιαστική αυτή της μη συνακόλουθης αύξησης μισθών – τιμών. Πρακτικά, οι πραγματικοί μισθοί λόγω πληθωρισμού δεν συμβαδίζουν με την αύξηση των τιμών των παραγόμενων προϊόντων (και υπηρεσιών).
Σε πραγματικούς όρους (αγοράς/καθημερινότητας) αυτό συνιστά «σιωπηρή» μείωση μισθών, ενώ οι εταιρίες είχαν την δυνατότητα αύξησής τους. Aυτή η διαφορά (premium για την επιχειρηματικότητα) φαίνεται να δίνει αυτό το περιθώριο ανθεκτικότητας σε μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής επιχειρηματικότητας.
Όλα αυτά βεβαίως ισχύουν μέχρι τώρα, γιατί από φθινόπωρο και χειμώνα μπορεί τα πάντα να ανατραπούν.
Προσώρας «ανάσες» σημαντικές δίνονται και από τις μειώσεις σε τιμές πρώτων υλών, υλικών, ειδών διατροφής και πετρελαίου.
