Λόγω επιδείνωσης του πληθωρισμού
Ένας πολύ μεγάλος αριθμός των μελών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας συμφώνησε στην τελευταία συνεδρίαση ότι είναι σκόπιμο να αυξηθούν τα επιτόκια κατά 50 μονάδες βάσης, όπως είχε προτείνει ο επικεφαλής οικονομολόγος Φίλιπ Λέιν, σύμφωνα με τα πρακτικά της συνεδρίασης που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα.
Όπως αναφέρεται, η αύξηση κατά 50 μ.β. κρίθηκε δικαιολογημένη λόγω της επιδείνωσης του outlook στον πληθωρισμό από τη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ του Ιουνίου.
Λαμβάνοντας υπόψη τα νέα δεδομένα, το Δ.Σ. έκανε έτσι ένα μεγαλύτερο πρώτο βήμα από, ό,τι είχε σηματοδοτήσει στην προηγούμενη συνεδρίασή του, στην πορεία ομαλοποίησης των επιτοκίων.
Σύμφωνα με τα πρακτικά της συνεδρίασης, η κίνηση αυτή θεωρήθηκε ότι παρέχει σαφές μήνυμα για την αποφασιστικότητα της ΕΚΤ να δράσει προκειμένου να εκπληρώσει την εντολή της.
Όπως προκύπτει ωστόσο, ορισμένα μέλη της ΕΚΤ είχαν ταχθεί υπέρ μίας ηπιότερης αύξησης κατά 25 μονάδες βάσης, όπως είχε προαναγγελθεί στη συνεδρίαση του Ιουνίου.
Βάσει των κινδύνων ύφεσης που διαφαίνονται, υποστηρίχθηκε ότι μια αύξηση κατά 25 μ.β. ευθυγραμμίζεται περισσότερο με μια σταδιακή εξομάλυνση της νομισματικής πολιτικής, ενώ θα ήταν συμβατή με την επιστροφή του πληθωρισμού στο στόχο του 2% μεσοπρόθεσμα εφόσον εκλείψουν οι πρόσκαιρες αναταράξεις. Επιπλέον, εκφράστηκε η ανησυχία ότι εάν η ΕΚΤ παρεκκλίνει από το προηγούμενο guidance που είχε δώσει θα αιφνιδίαζε τις αγορές και θα προσέθετε αβεβαιότητα.
Παρόλα αυτά, κρίθηκε ότι η ΕΚΤ έπρεπε να δείξει πως είναι πρόθυμη και ικανή να ανταποκριθεί στις αλλαγές του outloοκ. Υποστηρίχθηκε επίσης ότι μια αύξηση επιτοκίων κατά 50 μ. β. θα παρείχε μεγαλύτερη σαφήνεια στους συμμετέχοντες στην αγορά, εν μέσω εξαιρετικά αβέβαιου περιβάλλοντος. Επιπλέον, κρίθηκε ότι η κατεύθυνση της νομισματικής πολιτικής παρέμεινε διευκολυντική ακόμη και μετά από άνοδο 50 μ.β.
Αναφορικά με τη μελλοντική δράση της ΕΚΤ, τόσο το Σεπτέμβριο όσο και περαιτέρω, σύμφωνα με τα πρακτικά της συνεδρίασης Ιουλίου, εκφράστηκε ευρύτατη υποστήριξη στην πρόταση του Φίλιπ Λέιν για μετάβαση σε μία προσέγγιση “συνεδρίαση με τη συνεδρίαση”, που ουσιαστικά θα σήμαινε το τέλος του forward guidance.
Όπως σημειώνεται, παρόλο που το forward guidance ήταν ένα ισχυρό εργαλείο όταν τα επιτόκια βρίσκονταν στο κατώτερο όριο, η χρησιμότητά του περιορίστηκε σημαντικά στη φάση της ομαλοποίησης.
Στις τρέχουσες συνθήκες με εξαιρετικά υψηλή αβεβαιότητα, η μελλοντική καθοδήγηση για την πορεία των επιτοκίων εκτιμήθηκε ότι περιορίζει υπερβολικά τις δυνατότητες, την ευελιξία και την εξάρτηση από τα δεδομένα για την ΕΚΤ, ενέχοντας τον κίνδυνο να δεσμευτεί σε αποφάσεις που θα έπρεπε να αντιστραφούν αργότερα αν μεταβληθούν οι συνθήκες.
