Το 2011 θα είναι έτος μαχών μεταξύ των πιστωτών και των οφειλετών, αναφέρει ανάλυση της εφημερίδας Financial Times, με αφορμή την κρίση κρατικού χρέους στην Ευρωζώνη και τις μεγάλες ανάγκες αναχρηματοδότησης του χρέους τραπεζών και επιχειρήσεων.
Το ερώτημα για το 2011, αναφέρει το δημοσίευμα, είναι κατά πόσο θα επεκταθεί στις δυτικές οικονομίες η κρίση χρέους που οδήγησε στην ανάγκη διάσωσης την Ελλάδα και την Ιρλανδία.
“Είναι βέβαιο ότι υπάρχει συστημικός παράγοντας”, λέει ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ κ. Κένεθ Ρογκόφ, ο οποίος προσθέτει ότι “ένα κύμα κρίσης κρατικού χρέους ακολουθεί μετά από λίγα χρόνια ένα κύμα τραπεζικών κρίσεων”.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, σε πιο άμεσο κίνδυνο θεωρείται ότι είναι η ηπειρωτική Ευρώπη, ενώ είναι πιθανό να αποσαφηνισθεί μέσα στο 2011, αν το πρόβλημα θα είναι δυνατό να περιοριστεί ή θα επεκταθεί και στις μεγαλύτερες χώρες της Ευρωζώνης.
“Θα έχουμε μάχες μεταξύ των πιστωτών και των οφειλετών”, λέει ο κ. Ματ Κινγκ, επικεφαλής πιστωτικής στρατηγικής της αμερικανικής τράπεζας Citigroup, προσθέτοντας ότι “οι δημοπρασίες των ισπανικών ομολόγων θα είναι στο επίκεντρο το πρώτο τρίμηνο της νέας χρονιάς” και ότι “είναι σημαντικό η μετάδοση να σταματήσει στην Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Ελλάδα”.
Οι επόμενοι μήνες πιθανόν θα είναι ζωτικής σημασίας, αναφέρει το δημοσίευμα, καθώς οι κυβερνήσεις σε όλη την Ευρωζώνη θα ζητήσουν να δανεισθούν από τις αγορές μεγάλα ποσά, ενώ μεγάλες ανάγκες αναχρηματοδότησης θα έχουν και οι επιχειρήσεις από τις περιφερειακές χώρες της Ευρωζώνης, που περιλαμβάνουν την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Deutsche Bank, από τα 1,3 τρις. ευρώ τραπεζικού χρέους, το οποίο εκτιμάται ότι πρέπει να αναχρηματοδοτηθεί την επόμενη τριετία, τα 700 δις. ευρώ αφορούν χρέη τραπεζών χωρών της περιφέρειας και κυρίως της Ιταλίας και της Ισπανίας – 280 δις. ευρώ για κάθε μία χώρα. Η Deutsche Bank αναφέρει πέντε τράπεζες, το χρέος των οποίων θα ωριμάσει σε μεγαλύτερο ποσοστό στην επόμενη τριετία: Την ισπανική Bankinter, την ιταλική Cassa Depositi & Prestiti, την ιρλανδική Anglo Irish και τις ελληνικές Eurobank και Πειραιώς.
Το στέλεχος της Deutsche Bank κ. Τζιμ Ριντ χρησιμοποιεί την περίπτωση της Ιρλανδίας για να δείξει ότι ο τραπεζικός τομέας έχει συστημική σημασία για κάθε χώρα, προτείνοντας να λαμβάνεται υπόψη μαζί με το χρέος των Κυβερνήσεων και το χρέος των τραπεζών. Αυτό οδηγεί σε ποσοστά χρέους ως προς το ΑΕΠ της τάξης του 150% έως 200% στην Αμερική, τη Μεγάλη Βρετανία, την κεντρική και την περιφερειακή Ευρώπη, ποσοστά που είναι υψηλότερα σε σχέση με τα προηγούμενα 15 χρόνια και πιθανόν σε σχέση με όλο τον 20ο αιώνα. Ο κ. Ριντ πιστεύει ότι το γεγονός αυτό θα κάνει τους επενδυτές πολύ πιο προσεκτικούς όταν δανείζουν.