Τα πάνω κάτω στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα φέρνει σειρά νέων τροποποιήσεων που εμπεριέχονται στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης, με τις οποίες επιχειρείται να μπει φρένο στην εκμετάλλευση της ρύθμισης από «μπαταχτσήδες» επιχειρηματίες, να προστατευτούν τα φορολογικά δικαιώματα του Δημοσίου, να συντομευτούν οι διαδικασίες αλλά και να ενισχυθεί σημαντικά η διαπραγματευτική θέση των εργαζομένων.
Σύμφωνα με το capital.gr, μεταξύ άλλων, με τις νέες ρυθμίσεις διευκρινίζεται το αξιόποινο των φορολογικών παραβάσεων, μειώνεται σε δύο από τέσσερις μήνες το περιθώριο ολοκλήρωσης της συμφωνίας εξυγίανσης μεταξύ οφειλέτη και πιστωτών, μπαίνει φρένο στην καταχρηστική χρήση των ευεργετικών διατάξεων του άρθρου 99 από τις επιχειρήσεις, προβλέπει την δυνατότητα απαγόρευσης απολύσεων πριν την έγκριση και την επικύρωση της συμφωνίας, προβλέπει την αυτόματη αναστολή εξαίρεσης των απαιτήσεων των εργαζομένων από την απαγόρευση μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης, κ.α.
Πιο αναλυτικά:
1. Αναστολή και όχι παραγραφή του αξιόποινου. Σε ότι αφορά τις ποινικές ευθύνες των οφειλετών προτείνεται η αναστολή της ποινικής δίωξης μόνο για τα αδικήματα της καθυστέρησης άνω των τεσσάρων μηνών των βεβαιωμένων χρεών προς το Δημόσιο και δημόσιους οργανισμούς εφόσον αυτά τελέσθηκαν πριν από την υποβολή της αίτησης για το άνοιγμα της διαδικασίας εξυγίανσης. Το αξιόποινο δεν θα εξαλείφεται αλλά θα αναστέλλεται με την δικαστική επικύρωση της συμφωνίας και μόνο η απόλυτη υλοποίηση της συμφωνίας εξυγίανσης θα οδηγεί σε εξάλειψη του αξιόποινου. Στο νομοσχέδιο γίνεται σαφές ότι ο νομοθέτης δεν αναφέρεται σε πράξεις φοροδιαφυγής, αλλά μόνο σε πράξεις «καθυστέρησης», δηλαδή υπερημερίας σε σχέση με την καταβολή οποιωνδήποτε χρηματικών οφειλών προς το δημόσιο που είναι ήδη βεβαιωμένες ταμειακά σε Δ.Ο.Υ. ή Τελωνεία.
2. Μόνο μια φορά ανά πενταετία στο 99 Με άλλη ρύθμιση περιορίζεται η δυνατότητα προσφυγής στο άρθρο 99 για την επικύρωση νεότερης συμφωνίας εξυγίανσης, αν δεν έχει παρέλθει τουλάχιστον πενταετία από την επικύρωση της πρώτης. Η προτεινόμενη διάταξη αποτελεί μέτρο περιορισμού κατάχρησης, δίνει όμως κατ’ εξαίρεση δυνατότητα στον οφειλέτη, αν έχει και πάλι δυσκολίες, να καταφύγει εκ νέου στα άρθρα 99 επ., μόνο όμως για να κάνει χρήση της απευθείας επικύρωσης συμφωνίας που έχει ήδη συναφθεί με τους πιστωτές. Με τον τρόπο αυτό ευνοούνται οι συμφωνίες που συνάπτονται και είναι έτοιμες ήδη πριν από την έναρξη της διαδικασίας.
3. Σε 2 αντί 4 μήνες η συμφωνία Μειώνεται σε δύο μήνες αντί τέσσερις σήμερα το περιθώριο σύναψης συμφωνίας μεταξύ οφειλέτη και πιστωτών. Αντίστοιχα η δυνατότητα παράτασης των συζητήσεων περιορίζεται από τους τρεις μήνες σε μόνον έναν. Με τον τρόπο αυτό ασκείται πίεση στον οφειλέτη να έλθει σε επαφή με τους πιστωτές του ήδη πριν υποβάλει την αίτηση και πάντως κατά το χρόνο μεταξύ κατάθεσης της αίτησης και έκδοσης της απόφασης. Εναρμονίζεται επίσης ο ο χρόνος της δικασίμου για την επικύρωση της συμφωνίας με το χρόνο για τη συζήτηση της αίτησης ανοίγματος της διαδικασίας εξυγίανσης (εντός διμήνου).
4. Σε άλλη διάταξη προβλέπεται ότι, αν δεν υπάρχει μεσολαβητής ή ο μεσολαβητής παραλείπει να ενημερώσει το δικαστήριο για την αδυναμία υλοποίησης συμφωνίας εξυγίανσης, σχετική αίτηση ανάκλησης της διαδικασίας μπορεί να υποβάλλει οποιοσδήποτε πιστωτής.
5. Ισχυροποιείται η θέση των εργαζομένων
Σε μια προσπάθεια να μπει φρένο σε απολύσεις εργαζομένων με το πρόσχημα της έναρξης της διαδικασίας εξυγίανσης, το νομοσχέδιο προβλέπει διάταξη σύμφωνα με την οποία το δικαστήριο μπορεί να διατάξει τη διατήρηση των αναγκαίων θέσεων εργασίας μέχρι να επικυρωθεί ή να απορριφθεί το σχέδιο εξυγίανσης. Η εξουσία του δικαστηρίου θα ασκείται ανάλογα με την κατάσταση της επιχείρησης. Το δικαστήριο θα πρέπει να σταθμίζει το όφελος των εργαζομένων από τη διατήρηση θέσεων εργασίας με την πιθανή βλάβη της επιχείρησης από την παραμονή πλεονάζοντος δυναμικού.
Σε ότι αφορά την δυνατότητα εξαίρεσης των απαιτήσεων των εργαζομένων (μισθοί, αποζημιώσεις κ.α) από την αναστολή μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης (ασφαλιστικά μέτρα κ.α), από δυνητική που είναι σήμερα κατά βούληση των δικαστηρίων, καθίσταται υποχρεωτική βάσει νόμου. Μόνο αν το δικαστήριο κρίνει ότι για κάποιον ειδικό σπουδαίο λόγο ενδείκνυται η αναστολή θα επιτρέπεται η τελευταία. Εκτός αυτού, προβλέπεται ότι το δικαστήριο μπορεί να εξαιρέσει από την αναστολή σε μεγαλύτερη έκταση τα ποσά απαιτήσεων, που είναι αναγκαία για τη διατροφή πιστωτή ή της οικογένειάς του ή τρίτων προσώπων.
-Προτείνεται επίσης η επαναφορά του κανόνα για δίμηνη διάρκεια της προσωρινής διαταγής. Σε καμιά περίπτωση δεν θα είναι δυνατόν τα προληπτικά μέτρα να ισχύουν μετά τη «λήξη» της διαδικασίας εξυγίανσης, εκτός αν προβλέπεται στη συμφωνία.
– Με νέα διάταξη διευκρινίζεται ότι τυχόν μη τήρηση της συμφωνίας αποτελεί λόγο καταγγελίας της και διάλυσής ολόκληρης της συμφωνίας και ότι ο κάθε πιστωτής δεν εμποδίζεται να επιδιώξει ατομικά την ικανοποίηση των δικαιωμάτων του, όπως προκύπτουν από τη συμφωνία, με όλα τα μέσα του κοινού δικαίου, περιλαμβανομένης της υπαναχώρησης και της καταγγελίας.
