Κάτω από το σημείο μηδέν έχει φτάσει η ελληνική οικονομία την ίδια ώρα που γίνονται μεγαλόπνοα πλάνα που κάνουν λόγο για ανάπτυξη.
Αλήθεια όμως τι εννοούν με την λέξη «ανάπτυξη» όταν αυτή τη στιγμή οι μειώσεις μισθών φθάνουν ως το 35% στον ιδιωτικό τομέα;
Εξάλλου από την εφαρμογή του νέου μνημονίου ως σήμερα, ενώ την ίδια στιγμή οι όροι στην αγορά εργασίας έχουν ανατραπεί πλήρως, με απόλυτη επικράτηση της μερικής και της εκ περιτροπής απασχόλησης.
Θέλουν αίμα και άλλο αίμα
Η απόλυτη κατακρήμνιση των αμοιβών δεν φαίνεται να «ικανοποιεί» την τρόικα, η οποία θέτει – εκ νέου – θέμα περαιτέρω μείωσης των μισθών, με ορισμένες εργοδοτικές οργανώσεις της χώρας μας να συνεπικουρούν, ζητώντας – ανεπισήμως – νέα μέτρα και στέλνοντας Έλληνες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης…
Οι προτάσεις που έχουν υποβληθεί στην τρόικα για τα νέα μέτρα, τα οποία θα συζητηθούν μετά τις βουλευτικές εκλογές, περιλαμβάνουν τα εξής:
Περικοπή ενός επιπλέον μισθού ετησίως, πιθανότατα 14ου (δώρο Πάσχα και επίδομα αδείας). Μείωση κατά 10 ημέρες της ετήσιας άδειας που δικαιούται ο μισθωτός. Μείωση των προσαυξήσεων (από 75% σε 50% ή και 25%) με τις οποίες αμείβεται η απασχόληση σε Κυριακές και αργίες. Εφαρμογή «σπαστού οκταώρου» (4 + 4 ώρες) εντός του 24ώρου. Εφαρμογή του πενθημέρου με τρόπο ώστε η διήμερη ανάπαυση να μην είναι συνεχόμενη.
Μεγάλο μέρος από τα μέτρα αυτά αποτελούν αιτήματα των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό, οι οποίοι εκτιμούν πως με την εφαρμογή τους θα μειωθεί περαιτέρω το εργατικό κόστος και θα καταστεί ανταγωνιστικότερο το τελικό παραγόμενο προϊόν.
Ωστόσο τα επίσημα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας για τη χρονική περίοδο μετά τη 14η Φεβρουαρίου και εντεύθεν δείχνουν ήδη μεγάλες μειώσεις μισθών από 18% ως 35%. Στο διάστημα του ενάμιση μήνα που μεσολάβησε υπογράφηκαν 58 επιχειρησιακές συμβάσεις με μειώσεις μισθών που αφορούν 2.714 εργαζομένους.
