Με το βλέμμα στην εκλογική περίοδο στην οποία εισέρχεται η Ευρώπη από την Κυριακή, με τον πρώτο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, και τελειώνει στις 31 Μαΐου με το ιρλανδικό δημοψήφισμα, βρίσκεται ο Μοχάμεντ ελ Εριάν της Pimco, σε άρθρο του στο CNBC.
Σύμφωνα με τον κ. ελ Εριάν, σε κάθε μία από αυτές τις εκλογικές διαδικασίες (συμπεριλαμβανομένων και των εκλογών στο μεγαλύτερο γερμανικό κρατίδιο στις 6 Μαΐου, ημέρα διεξαγωγής των ελληνικών εκλογών και του β΄ γύρου των γαλλικών), οι πολιτικοί προσφέρουν στους ψηφοφόρους διαφορετικές ερμηνείες του παρελθόντος, και ακόμη πιο σημαντικό, διαφορετικά οράματα για το μέλλον.
Όπως τονίζει, «αυτό είναι αλήθεια, ειδικά για την Ελλάδα. Σε αυτή την οικονομία με πολλά προβλήματα, ο αγώνας προσδιορίζεται κυρίως σε αυτούς που είναι πρόθυμους να συνεχίσουν με το πρόγραμμα λιτότητας που συμφωνήθηκε μεταξύ της «τεχνοκρατικής κυβέρνησης και της τρόικας» και αυτών που ζητούν κάτι διαφορετικό».
Προσθέτει ακόμη πως για τους επενδυτές, πρόκειται για άλλη μια μάχη μεταξύ μιας ακόμη αμφισβητήσιμης τακτικής προσέγγισης και μιας που θα περιλαμβάνει ακόμη μεγαλύτερα πιστωτικά ρίσκα και ρίσκα εξόδου.
Εξηγεί δε πως εάν κάποιος επενδυτής είναι long σε risk assets, οποιαδήποτε είδους, «θα προτιμούσε μια επανεκλογή του Σακροζί στη Γαλλία, τη δημιουργία μιας ισχυρής κυβέρνησης συνεργασίας των μεγάλων παραδοσιακών κομμάτων στην Ελλάδα, οι τοπικές γερμανικές εκλογές να είναι θετικές για τη Μέρκελ, και μια θετική έκβαση στο ιρλανδικό δημοψήφισμα».
Εάν κάποιος είναι short, θα προτιμήσει νίκη του Hollande, ένα διφορούμενο εκλογικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα, αρνητική έκβαση των τοπικών εκλογών για τη Μέρκελ και απόρριψη των ευρωπαϊκών αλλαγών από τους Ιρλανδούς ψηφοφόρους.
Για κάποιον που είναι στο ενδιάμεσο, θα πρέπει να προσθέσει τις πολιτικές τοποθετήσεις για πολλούς μήνες, στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά στοιχεία που συνεισφέρουν στις αλλαγές μεταξύ των ημερών με ρίσκο και χωρίς ρίσκο στις αγορές.
