Άρχισαν οι διαπραγματεύσεις για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της Ε.Ε. Η αναθεώρηση της ΚΑΠ έρχεται στην πιο δύσκολη περίοδο της Ε.Ε., εν μέσω της οικονομικής κρίσης. Μια συγκυρία που περιέχει στοιχεία σε βάρος των Ευρωπαίων αγροτών και ιδιαίτερα των Ελλήνων.
Η σημερινή ΚΑΠ είναι μια αντιγραφή αγροτικής πολιτικής που εφαρμόστηκε την δεκαετία του ’90 στις ΗΠΑ. Εγκαταλείφθηκε δε σύντομα (σε μια διετία) γιατί είχε καταστροφικά αποτελέσματα στην γεωργική παραγωγή της υπερδύναμης. Στην Ευρώπη την λανσάρισε ένας αμερικανοτραφής Έλληνας υπάλληλος της κομισιόν, ο οποίος υπήρξε δεξί χέρι του τότε Αυστριακού επιτρόπου Γεωργίας.
Η εφαρμογή της στην Ε.Ε. δεν έφερε τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα (μείωση δαπανών, εξάλειψη αποθεμάτων σε γάλα, βούτυρο και μείωση αγροτικού πληθυσμού) και γι’ αυτό εγκαταλείπεται. Οδήγησε μάλιστα σε αντίθετα αποτελέσματα, μιας και η Ε.Ε. έγινε εισαγωγική δύναμη σε αγροτικά προϊόντα (π.χ. σιτηρά, κρέας), όπου πριν την ΚΑΠ ήταν καθαρά εξαγωγική.
Στην Ελλάδα, υπήρξαν δομικές καταστροφικές αλλαγές, οι οποίες έφτασαν στο σημείο η χώρα να χάσει την αυτάρκεια της σε βασικά αγροτικά προϊόντα (βλέπε σιτηρά, ζάχαρη, καπνό) και να εκτιναχθεί το άνοιγμα στο ισοζύγιο των αγροτικών προϊόντων στα έξι δισ. ευρώ το χρόνο. Ο γεωργικός δε τομέας έχασε 150.000 θέσεις εργασίας.
Μπροστά στη νέα ΚΑΠ, ένας όρος αποτελεί το κλειδί των επερχόμενων αλλαγών. Ο όρος κλειδί είναι ο “ενεργός αγρότης”. Ένας όρος που περιέχεται στην πρόταση της Επιτροπής (κείμενα προς διαβούλευση) και προσδιορίζει τους δικαιούχους των κοινοτικών επιδοτήσεων.
Ο “ενεργός αγρότης” καταργεί τους “κατά κύριο επάγγελμα αγρότες” και ίσως ανοίγει την πόρτα για να χορηγούνται επιδοτήσεις-ενισχύσεις σε πολλούς ετεροεπαγγελματίες.
Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά η χώρα μας θα προτείνει ως όρος “ενεργός αγρότης” να οριστεί ο γεωργός που παράγει προϊόντα, δηλώνει εισόδημα και φορολογείται και πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές για τη σύνταξη του και την υγεία του.
Το θέμα αυτό αναμένεται να ξεκαθαρίσει μέχρι τον προσεχή Ιούνιο. Τότε, θ’ αρχίσει η σκληρή διαπραγμάτευση για τον καθορισμό των πόρων που θα διατεθούν από τον κοινοτικό προϋπολογισμό για την ευρωπαϊκή γεωργία και η κατανομή των επιδοτήσεων σε κάθε χώρα, μέλος της Ε.Ε.
