Επικριτικός απέναντι στην στάση που έχει τηρήσει η Γερμανία στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους της ευρωζώνης εμφανίζεται σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Der Speigel ο γνωστός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί, υποστηρίζοντας ότι «για το συμφέρον ολόκληρης της Ευρώπης η Γερμανία πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να ενισχύσει την ανάπτυξη στο εσωτερικό της και στην ΕΕ- πρέπει λοιπόν να αναβάλει τη στρατηγική της λιτότητας».
Ο Ρουμπινί ισχυρίζεται ότι το οικονομικό μοντέλο της Γερμανίας, που βασίζεται στις εξαγωγές, δεν πρόκειται να λειτουργήσει μεσοπρόθεσμα και ότι το Βερολίνο πρέπει να ενισχύσει την εσωτερική ζήτηση.
Παράλληλα, ο οικονομολόγος τονίζει ότι ήταν λανθασμένη η κίνηση της Γερμανίας να ταχθεί υπέρ της συμμετοχής ιδιωτών στο μηχανισμό στήριξης της ευρωζώνης. Η συμμετοχή τους «είναι κατ΄αρχήν σωστή», υποστηρίζει, «αλλά οι Γερμανοί επιδείνωσαν την κρίση με την ιδέα τους και τη στιγμή που την παρουσίασαν».
Ως επιχείρημα ενάντια στην ιδέα των ομολόγων με πρόβλεψη συμμετοχής των πιστωτών σε περίπτωση χρεοκοπίας, ο Ρουμπινί αναφέρει το εξής: «Πάρτε το παράδειγμα της Ελλάδας. Στην καλύτερη περίπτωση, δηλαδή σύμφωνα με το τρέχον πρόγραμμα λιτότητας, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα είναι στο 160% του ΑΕΠ σε δύο χρόνια. Ποιος θα δανείσει νέο χρήμα στη χώρα αν γνωρίζει ότι θα έχει σίγουρα απώλειες αν η χώρα χρεοκοπήσει; Η Ελλάδα θα πρέπει να αναδιαρθρώσει το χρέος της σε κάθε περίπτωση».
Παράλληλα, ο Ρουμπινί τονίζει ότι σημασία δεν έχει τι θα αποφασίσει η ΕΕ για το τι θα γίνει το 2013 όταν λήξει η ισχύς του μηχανισμού στήριξης, αλλά «τι θα γίνει τους επόμενους τρεις μήνες στην Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία και τη Γαλλία». Τα κράτη-μέλη της ΕΕ πρέπει να σκεφτούν πρώτα πώς θα βοηθήσουν χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία, υποστηρίζει. «Η Ευρώπη πρέπει να διαθέσει περισσότερο χρήμα για να υπερασπιστεί το νόμισμά της και τα κράτη στα οποία ασκούνται πιέσεις», τονίζει ο Ρουμπινί.
Ο γνωστός οικονομολόγος απορρίπτει επίσης την ιδέα της διχοτόμησης της ευρωζώνης σε Βορρά και Νότο, καθώς «ποτέ δεν υπήρξε νομισματική ένωση μόνο με αδύναμα μέλη».
