Οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες ασκούν αυστηρή κριτική στην πρόταση του Ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Μόντι, με την οποία παροτρύνει τους Ευρωπαίους ηγέτες να διατηρήσουν μια ελευθερία κινήσεων απέναντι στα κοινοβούλιά τους.
«Η αποδοχή για το ευρώ και τη σωτηρία του ενισχύεται από τα εθνικά κοινοβούλια, δεν αποδυναμώνεται. Προφανώς η περίοδος Μπερλουσκόνι επέφερε ένα είδος απαξίωσης του κοινοβουλίου», είπε ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών Γιόαχιμ Πος στην εφημερίδα Rheinische Post.
O ευρωσκεπτικιστής Φρανκ Σέφλερ από το κόμμα των Φιλελευθέρων δήλωσε ότι αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη είναι περισσότερη δημοκρατία και την ενίσχυση του κράτους δικαίου: «Ο Μάριο Μόντι θέλει να λύσει τα προβλήματά του με χρήματα του Γερμανού φορολογουμένου και μας τα προσφέρει σε ευρωπαϊκό περιτύλιγμα», λέει ο Φρανκ Σέφλερ. Από την πλευρά του ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικές ομάδας των Φιλελευθέρων Ράινερ Μπρούντερλε δηλώνει ότι για τις «απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στην Ευρώπη θα πρέπει να δοθεί βάρος στην δημοκρατική νομιμοποίηση των αποφάσεων».
Περισσότερη δύναμη στην εκτελεστική εξουσία
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Μόντι σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται στο περιοδικό Der Spiegel δηλώνει ότι «αν οι κυβερνήσεις δεσμεύονται απολύτως από τις αποφάσεις των κοινοβουλίων χωρίς να έχουν φροντίσει να κρατήσουν για τον εαυτό τους ένα περιθώριο διαπραγμάτευσης, τότε η διάλυση της Ευρώπης αποτελεί πιο πιθανή εξέλιξη από την περαιτέρω ενοποίησή της».
Σημειώνουμε ότι στη Γερμανία το Συνταγματικό Δικαστήριο, το ανώτατο δικαστήριο της χώρας, ενίσχυσε τις εξουσίες του κοινοβουλίου ως προς τις αποφάσεις για τα πακέτα βοήθειας. Με άλλα λόγια αποφάσισε ότι η ολομέλεια του κοινοβουλίου είναι εκείνη που θα αποφασίζει αν θα χορηγηθεί βοήθεια σε μια χώρα της ευρωζώνης.
Σε σχόλιό της η γερμανική εφημερίδα Hamburger Abendblatt ερμηνεύει τα λεγόμενα του Ιταλού πρωθυπουργού ως εξής: «Μπροστά στο κίνδυνο για το μέλλον του ευρώ οι πολιτικοί καταθέτουν τη μια πρόταση μετά την άλλη. Όταν ο Μάριο Μόντι ζητά οι κυβερνήσεις να έχουν ευχέρεια κινήσεων έναντι των κοινοβουλίων τότε το σκεπτικό του είναι σαφές. Το γερμανικό κοινοβούλιο και το συνταγματικό δικαστήριο δεν θα πρέπει να θέτουν εμπόδια στη διοχέτευση οικονομικής βοήθειας από τον ευρωπαϊκό Βορρά στις χώρες της νότιας Ευρώπης».
