Ηγέτες και Βρυξέλες εξαντλούν πλέον τα τελευταία περιθώρια των προθεσμιών για αποφάσεις
Κρίσιμοι σταθμοί η απόφαση του ανώτατου γερμανικού δικαστηρίου για τον ESM, οι Ολλανδικές εκλογές και η ελληνική διαπραγμάτευση
Τα τελευταία χρόνια, η Ευρώπη πέρασε πολλά θερμά επεισόδια σε αυτή την κρίση, καταφέρνοντας κάθε φορά να τα ξεπεράσει, έστω και μέσω της απραξίας. Όμως, ο φετινός Σεπτέμβριος φαντάζει σαν την ώρα της κρίσης για το ευρώ, καθώς οι χαράσσοντες την πολιτική δείχνουν να ξεμένουν από επιλογές, στην προσπάθειά τους να σώσουν το κοινό νόμισμα.
Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κάνουν τις διακοπές τους, όπως πάντα, τον Αύγουστο. Όταν επιστρέψουν, μια σειρά από σημαντικά γεγονότα, αποφάσεις και προθεσμίες, θα τους περιμένουν.
Το Σεπτέμβριο, γερμανικό δικαστήριο θα λάβει την απόφαση που θα μπορούσε να εξουδετερώσει τον ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης, οι –γνωστοί για τις εχθρικές τους τάσεις απέναντι στα πακέτα διάσωσης- Ολλανδοί προσέρχονται στις κάλπες και η Ελλάδα θα επιχειρήσει να επαναδιαπραγματευτεί το μνημόνιό της.
Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, η Ευρωζώνη πρέπει να βρει έναν τρόπο να βοηθήσει τα επόμενα θύματα του ντόμινο, την Ισπανία και την Ιταλία. «Παρότι ασχολούμαι με ευρωπαϊκά θέματα εδώ και 20 χρόνια, δεν έχω ξαναδεί μια κατάσταση όμοια με αυτή στην οποία βρισκόμαστε σήμερα. Είναι πραγματικά πολύ, πολύ δύσκολο να διορθωθεί και είναι κάθε άλλο παρά βέβαιο ότι θα μπορέσουμε να βρούμε μια έξοδο από την κρίση», εξηγεί στο Reuters διπλωμάτης της Ευρωζώνης.
Από το ξέσπασμα της κρίσης, τον Ιανουάριο του 2010, η Ευρωζώνη αναγκάστηκε να διασώσει μικρές χώρες, όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, όταν έχασαν την ικανότητα να χρηματοδοτούν τους προϋπολογισμούς τους μέσω των αγορών.
Τώρα, δύο πολύ μεγαλύτερες οικονομίες απειλούνται, και οι χαράσσοντες τις πολιτικές πρέπει να σκεφτούν ακόμα πιο ριζοσπαστικές λύσεις. Εάν η Ισπανία, η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης και 12η του κόσμου, χάσει την ικανότητά της να αντλεί χρηματοδότηση σε βιώσιμα επιτόκια μέσω των αγορών, το ντόμινο θα απειλήσει την Ιταλία. Την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης και ένα μέλος του G7, του γκρουπ των πλουσιότερων κρατών του κόσμου.
Μία διάσωση της Ισπανίας θα είναι, κατά πάσα πιθανότητα, διπλάσια σε μέγεθος από αυτές της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας μαζί. Η οικονομία της Ιταλίας είναι διπλάσια από αυτή της Ισπανίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγκάστηκε ήδη να διαθέσει έως 100 δισ. ευρώ για τη διάσωση των ισπανικών τραπεζών.
Πληροφορίες θέλουν τη Μαδρίτη να παραδέχεται ότι εάν το κόστος δανεισμού της παραμείνει σε μη διατηρήσιμα επίπεδα, θα χρειαστεί διάσωση ύψους 300 δισ. ευρώ από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Για αυτό και οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να πείσουν ότι θα αναλάβουν δράση για να σταματήσουν την επέλαση της κρίσης.
Όμως, η αλήθεια είναι ότι η Ευρωζώνη δεν έχει αρκετή ρευστότητα στους σημερινούς μηχανισμούς της για να διασώσει την Ισπανία και την Ιταλία.
