Tου Γιώργου Ηγουμενάκη – Σύμβουλος επιχειρήσεων Ernst & Young
Προσπαθώντας να δούμε πιο αισιόδοξα την οποιαδήποτε εξέλιξη στην Ελλάδα μετά από καιρό, η πολιτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας μας δίνει μεικτά μηνύματα. Ίσως το γεγονός ότι το χρηματιστήριο έχει φτάσει στα υψηλά επίπεδα τα οποία έχει να δει πάνω από δώδεκα μήνες να είναι μια αρχή. Ίσως το ότι ο πρωθυπουργός ασχολείται – ελπίζουμε όχι μάταια – με την επιμήκυνση του προγράμματος σταθερότητας και με την ύστατη προσπάθεια να ορθοποδήσει αυτή η χώρα να έχει αποτέλεσμα. Ίσως το ότι η γερμανίδα καγκελάριος δήλωσε χθες σε ελληνικό έδαφος ότι ελπίζει και εύχεται η Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ, ενδέχεται να είναι μια άκρως θετική εξέλιξη.
Δυστυχώς, η έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) που δημοσιεύτηκε πρόσφατα έχει μάλλον διαφορετική άποψη. (http://reports.weforum.org/global-competitiveness-report-2012-2013/)
Προσέλκυση επενδύσεων, μείωση της ανεργίας, ανάκαμψη της οικονομίας, ανάπτυξη. Γνωστή η συνταγή για την επιτυχία. Τι συμπέρασμα βγάζουν τα οικονομικά επιτελεία όλων των χωρών της Ευρωζώνης όταν βλέπουν την Ελλάδα να κατρακυλά στην 96η θέση ανταγωνιστικότητας του WEF; Χώρες όπως η Ρουάντα, η Σρι Λάνκα και το Μαυροβούνιο βρίσκονται σε πολύ καλύτερη θέση από την πατρίδα μας.
Δεν θα θέλαμε να συγκριθούμε με τις τρεις πρώτες χώρες σε ανταγωνιστικότητα όπως η Ελβετία, η Σιγκαπούρη και η Φινλανδία. Ούτε καν με χώρες που παρουσιάζουν τα ίδια με εμάς δημοσιονομικά προβλήματα όπως η Ισπανία (36η), η Πορτογαλία (49η) και η Ιρλανδία (27η). Αλλά σίγουρα είναι τραγικό χώρες όπως η Αλβανία, τα Σκόπια και η Γουατεμάλα να παρουσιάζουν καλύτερους δείκτες ανταγωνιστικότητας από την Ελλάδα.
Μήπως η πρόσφατη επίσκεψη της Κας Μέρκελ στην Αθήνα η οποία με τις δηλώσεις της έδωσε έμφαση σε ελληνογερμανικές συνεργασίες στους τομείς της υγείας και της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλάξει την ανταγωνιστικότητα της χώρας μας; Ας μην βιαστούμε να δούμε τους καρπούς των θυσιών μας σε μόλις 2 χρόνια από την – εν μέρει – εφαρμογή του μνημονίου.
Σίγουρα η μείωση της γραφειοκρατίας, η πάταξη της διαφθοράς, η σταθεροποίηση του φορολογικού μας συστήματος και άλλες πολλές διαρθρωτικές αλλαγές στην Ελλάδα θα βοηθούσαν την αναστροφή του επενδυτικού κλίματος σε μεγάλο βαθμό. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι η γερμανίδα καγκελάριος συναντήθηκε με αρκετούς Έλληνες επιχειρηματίες από διάφορους κλάδους (κατασκευές, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, τράπεζες, κ.ά.) οι οποίοι αδημονούν η χώρα μας να βρει τους ρυθμούς ανάπτυξης που της αρμόζουν.
Ποια στρατηγική θα έχει τα καλύτερα αποτελέσματα μόνο ο χρόνος θα μας πει – έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Είναι στο χέρι όλων μας η τελευταία (144η) θέση που κατέχει το Μπουρουντί στην εν λόγω έκθεση να μην αποτελέσει ποτέ πραγματικότητα για την Ελλάδα.
