Ανατροπές στην πράξη στα ελεύθερα εργατικά μεροκάματα, στη μορφή πληρωμής και στις συναλλαγές με την ημερήσια ή ωριαία εργασία. Και δεν είναι μόνο ο θεσμός του εργόσημου που προωθεί η κυβέρνηση για τις παραδουλεύτρες.
Είναι η πραγματικότητα της αγοράς που την διαμορφώνουν οι μετανάστες με πρωταγωνιστές τους Πακιστανούς, τους Ινδούς, και τους Αιγυπτίους.
Η νέα τακτική εγκαινιάστηκε στην επαρχία το Νοέμβριο με το μάζεμα της ελιάς. Σύμφωνα με προωπικές μαρτυρίες από περιοχές της Πελοποννήσου διαπιστώνονται τα εξής:
Ομάδες μεταναστών, κυρίως Πακιστανών, που διαθέτουν χαρτιά πολιτικού πρόσφυγα συγκροτούν κάποιες τρόπον τινά «Εταιρειών Διαχείρισης μεταναστών».
Στις «εταιρείες» αυτές επικεφαλής είναι 1-2 ομοεθνείς Πακιστανοί ηλικίας 25-30 ετών που κατευθύνουν τα «μέλη της Εταιρείας» 50-100 στις εργασίες με αμοιβές που κανείς δεν μπορεί να συναγωνιστεί.
Συγκεκριμένα:
– Μαζεύουν ελιές με το κιλό και αμείβονται στο ελαιοτριβείο μετά το ζύγισμα.
– Μαζεύουν κρεμμύδια και πατάτες με το στρέμμα ή με το τσουβάλι. Και εδώ έχουμε αμοιβή μετά το ζύγισμα.
– Μαζεύουν λεμόνια, μανταρίνια και πορτοκάλια με το τελάρο και με διαφορετικές αμοιβές αν τα μαζέψουν με το χέρι ή αν τα κόψουν με το κλαδευτήρι.
– Αναλαμβάνουν καθάρισμα εκτάσεων από πουρνάρια και παλιά φυτέματα με το στρέμμα ή με μια τιμή στη συνολική έκταση.
– Συμφωνούν για το χρόνο του μαζέματος ανάλογα με την τιμή… Στην περίπτωση αυτή ρίχνουν στη δουλειά 50-100 άτομα ανάλογα με την αμοιβή και τον χρόνο που συμφωνούν.
– Αναλαμβάνουν βοηθητικές δουλείες σε οικοδομές με διακανονισμό του χρόνου εργασίας. Τόσα άτομα και τόσα χρήματα για 1 ημέρα. Και τόσα άτομα με τόσα χρήματα για 2 ημέρες.
Οι αμοιβές είναι τόσο χαμηλές που είναι δύσκολο να τις συναγωνιστούν ακόμη και οι τσιγγάνοι που έχασαν όλα τα μεροκάματα στην επαρχία και τα έχουν με τους Πακιστανούς, τους Ινδούς και τους Αιγύπτιους.
Τα 50-150 των Πακιστανών και Ινδών μεταναστών στεγάζονται σε κτίσματα (της κακιάς ώρας) με 1 ευρώ την ημέρα.
Τρώνε από κοινού με μάγειρες που εξασφαλίζουν οι επικεφαλής της «εταιρείας» πληρώνοντας επίσης 1-2 ευρώ την ημέρα.
Οι επικεφαλής Πακιστανοί δίνουν επίσης 1 ευρώ την ημέρα στον Έλληνα ιδιοκτήτη της οικοδομής που έχει μετατρέψει σε χώρο κατοικίας.
Ο ιδιοκτήτης είναι συνήθως κάποιας μορφής μαγαζάτορας (καφενείο, μικρό μπακάλικο κ.λ.π) και «αξιοποιεί» έτσι τους ενοίκους του.
Ο ίδιος μαγαζάτορας συμφωνεί και για μαζικές αγορές ειδών διατροφής των Πακιστανών εξασφαλίζοντας χαμηλές τιμές και υψηλά κέρδη.
Η κατάσταση αυτή έχει φέρει σε απόγνωση και αμηχανία τους Αλβανούς, τους Ρουμάνους, τους Γεωργιανούς και τους Κούρδους που επιμένουν στο μεροκάματο των 30-40 ευρώ ή στο ωρομίσθιο των 7-10 ευρώ.
Φαίνεται όμως ότι δεν θα κάνουν τίποτε γιατί πληροφορούνται ότι ετοιμάζονται νέες φουρνιές Πακιστανών και Ινδών μεταναστών.
Σε ό,τι αφορά τους Έλληνες εργάτες της επαρχίας που δουλεύουν μόνο με μεροκάματο 40-50 ευρώ απλώς παρακολουθούν τις εξελίξεις στο καφενείο του χωριού…
(Πηγή:www.capital.gr)
