Το περίγραμμα και τους βασικούς στόχους ενός νέου “Συμφώνου” ως συμπληρωματικού πυλώνα στο ισχύον “Σύμφωνο Σταθερότητας” θα παρουσιάσουν η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και ο πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί στο Συμβούλιο κορυφής της ΕΕ την Παρασκευή (04.02) στις Βρυξέλλες. Το θέμα θα τεθεί στο πλαίσιο της συζήτησης για την αποτίμηση της κατάστασης στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ευρωζώνη. Αποφάσεις δεν θα ληφθούν, καθώς παραπέμπονται ως “συνολικό πακέτο” στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (24-25 Μαρτίου).
Ενεργότερο ρόλο για την εμβάθυνση της οικονομικής συνεργασίας στην ΕΕ ζήτησε από τη Γερμανία ο Ισπανός πρωθυπουργός κ. Θαπατέρο ενόψει της συνάντησης που θα έχει αύριο Πέμπτη (03.02) στη Μαδρίτη με την καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ. Και στη συνάντηση αυτή θα συζητηθούν μεταξύ άλλων και τα θέματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Παρασκευής.
Η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί ευνοϊκή τη συγκυρία για την προώθηση του λεγόμενου “Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας” για την αντιμετώπιση μελλοντικών κρίσεων στην Ευρωζώνη. Κυβερνητικοί κύκλοι στο Βερολίνο εκτιμούν ότι “οι συνθήκες στην Ευρωζώνη είναι εντελώς διαφορετικές, από την εποχή που αποφασίζονταν η στρατηγική της Λισαβόνας”.
Στόχος του Βερολίνου είναι να περάσει σε ένα “σύστημα 17 συν”, δηλαδή στα σημερινά 17 κράτη-μέλη της Ευρωζώνης ανοιχτό και σε όποιον ακόμα θέλει να συμμετάσχει. Στο πλαίσιο του “Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας” επιδιώκεται η άρση των ανισορροπιών και η μεγαλύτερη σύγκλιση των οικονομιών των χωρών μελών σε τομείς όπως το ασφαλιστικό, η εξέλιξη μισθών και η νομοθετική φραγή στα νέα χρέη και δημοσιονομικά ελλείμματα.
Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της γερμανικής κυβέρνησης οι αποφάσεις θα λαμβάνονται σε διακυβερνητικό επίπεδο από τους ηγέτες των 17 χωρών-μελών οι οποίοι θα δεσμεύονται και για την υλοποίησή τους στις επιμέρους χώρες. “Εκείνο που σκεφτόμαστε είναι ένα περιορισμένο εύρος προσωπικών δεσμεύσεων των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων”, αναφέρουν κυβερνητικοί κύκλοι στο Βερολίνο.
Σε κάθε περίπτωση θα πρόκειται για αποφάσεις που θα εμπίπτουν στην εθνική δικαιοδοσία των κρατών-μελών και όχι για μεταβίβαση αρμοδιοτήτων σε κοινοτικά όργανα. Όσο δε για το πλαίσιο των κυρώσεων, θα πρέπει “να ξαναφτιαχτεί” με βάση το άρθρο 136 της Συνθήκης της Λισαβόνας.
