Στις 12.840 ανήλθαν οι αιτήσεις ασύλου που εξετάστηκαν το 2012 στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα.
Από τις παραπάνω αιτήσεις εγκρίθηκαν συνολικά 625, εκ των οποίων 275 για ανθρωπιστικούς λόγους, 215 με καθεστώς πρόσφυγα και 135 με επικουρική προστασία.
Βάσει των ίδιων στοιχείων το 2012 στην Ελλάδα έλαβαν καθεστώς ασύλου 210 Ιρακινοί (33,3%), 90 Ιρανοί (14,7%) και 85 Αφγανοί (13,6%).
Δραματικά τα στοιχεία για την παιδική φτώχεια
Ως Δραματική χαρακτηρίζει την κατάσταση με τα στοιχεία για την παιδική φτώχεια στην Ελλάδα, η Υπηρεσία της Ε.Ε. για την Προστασία των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (FRA) στην ετήσια έκθεσή της.
Η έκθεση επικαλείται παρατηρήσεις της Επιτροπής του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία εξέφρασε «έντονες ανησυχίες» όσον αφορά στο δικαίωμα στη ζωή, στην επιβίωση και στην ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων, οι οικογένειες των οποίων χάνουν απότομα το εισοδήμα και την πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες, όπως η υγειονομική περίθαλψη και η κοινωνική ασφάλιση.
Επίσης γίνεται αναφορά στο ρεκόρ ανεργίας μεταξύ των νέων και σε ένα υψηλό ποσοστό διακοπής του σχολείου, ιδιαίτερα μεταξύ των παιδιών των Ρομά.
Η έκθεση της FRA επικαλείται άλλη μια μελέτη του Συνηγόρου του Παιδιού προς την Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού, σύμφωνα με την οποία παρατηρείται αύξηση στον αριθμό των παιδιών που επαιτούν ή που εργάζονται ως πλανόδιοι πωλητές.
Τον Μάρτιο του 2012, επισημαίνεται στην έκθεση, η ελληνική εθνική επιτροπή της Unicef εξέφρασε τις ανησυχίες της όσον αφορά στη φτώχεια των παιδιών και τον υποσιτισμό, αποκαλύπτοντας περιπτώσεις μαθητών που λιποθύμησαν στο σχολείο.
Παράλληλα η έκθεση προειδοποιεί πως η φτώχεια των παιδιών αποτελεί ένα όλο και πιο ανησυχητικό ζήτημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της ΕΕ για το 2011, το 27% των παιδιών που ζουν στην Ε.Ε. απειλούνταν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό.
Το 2012 τα κράτη μέλη όφειλαν να λάβουν μέτρα για να αντιμετωπίσουν κρούσματα υποσιτισμού, επισημαίνεται ενώ παρατηρείται πως οι δημοσιονομικές περικοπές πλήττουν κυρίως τις υπηρεσίες υγείας, παιδείας και γενικά τις κοινωνικές υπηρεσίες.