Την ικανοποίηση της Κομισιόν για την επιλογή του αγωγού TAP για τη μεταφορά αζερικού αερίου στην Ευρώπη εκφράζει σε συνέντευξή της η Μαρλένε Χόλτσνερ, εκπρόσωπος του επιτρόπου για θέματα Ενεργείας Γκύντερ Έτινγκερ.
«Είμαστε πολύ χαρούμενοι για το γεγονός ότι η κοινοπραξία έλαβε αυτή την απόφαση» επισημαίνει η κ. Χόλτσνερ σε συνέντευξη που παραχώρησε στην αλβανική σύνταξη της Deutsche Welle με αφορμή την επιλογή του TAP από την αζέρικη κοινοπραξία Shah Deniz II.
«Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία και χαιρετίζουμε το γεγονός ότι πραγματοποιείται με τον TAP. Από την πλευρά της ΕΕ είναι πολύ σημαντικό ότι εκτός από τους εταίρους μας, τη Ρωσία και τη Νορβηγία, θα έχουμε και άλλους προμηθευτές φυσικού αερίου. Το εάν θα καταλήγει ο αγωγός στη νότια Ιταλία ή στην αυστριακή πόλη Μπαουμγκάρντεν δεν είναι τόσο σημαντικό. Σημαντικό είναι ότι εσωτερικά θα έχουμε τόσους αγωγούς, οι οποίοι θα διοχετεύουν το αέριο κατευθείαν από το Αζερμπαϊτζάν εκεί όπου χρειάζεται».
Σημειώνεται ότι ο μεγάλος αντίπαλος του TAP ήταν ο αυστριακός ενεργειακός όμιλος OMV, o οποίος συμμετείχε στην κατασκευή του Nabucco και ο οποίος τα τελευταία δέκα χρόνια είχε δαπανήσει γύρω στα 50 εκατομμύρια ευρώ.
Ερωτηθείσα για το κατά πόσο μετά τον TAP αναμένεται να βελτιωθεί η θέση της ΕΕ αναφορικά με την ενεργειακή της εξάρτηση, η κ. Χόλτσνερ σημείωσε:
«Τα τελευταία δέκα χρόνια έχουμε μια διαφοροποιημένη πολιτική. Ο στόχος της είναι, εκτός από τους ενεργειακούς εταίρους που ήδη έχουμε, να αποκτήσουμε και νέους. Ένα μέρος της στρατηγικής μας ήταν να αποκτήσουμε φυσικό αέριο από την Κασπία. Εκεί διαπραγματευόμαστε πάνω από δέκα χρόνια και τώρα για πρώτη φορά πήραμε αυτή τη θετική απάντηση. Παράλληλα όμως, θα εισάγουμε φυσικό αέριο από τη Νορβηγία και από τη Ρωσία. Πιστεύουμε ότι το επιπλέον φυσικό αέριο που χρειαζόμαστε από το 2030 θα προέρχεται από την Κασπία Θάλασσα και έτσι θα καλύψουμε τις ανάγκες μας».
Η κυρία Χόλτσνερ επαναλαμβάνει σχετικά με την ενεργειακή ασφάλεια που θα έχει η Ευρώπη:
«Ενεργειακή ασφάλεια σημαίνει πως σε μια περίπτωση ενεργειακής κρίσης όπως ήταν το 2006 ή το 2009 μέσα στην ΕΕ θα έχουμε τόσο πολύ φυσικό αέριο ώστε ο καθένας που το χρειάζεται να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του. Πιστεύουμε πως η αγορά φυσικού αερίου είναι μια αγορά όπως κάθε άλλη. Για το λόγο αυτό θα είχαμε όσο το δυνατόν περισσότερους προμηθευτές όπως επίσης και περισσότερους αγωγούς μέσα στην ΕΕ, έτσι ώστε κανείς να μην υποφέρει από το κρύο».