Υπό τον τίτλο: «Το Βέλγιο επωφελείται της πτώσης των επιτοκίων στην Ευρώπη» η βελγική οικονομική εφημερίδα «L’ECHO», σημειώνει ότι οι επιπτώσεις του φαινομένου της μεταδοτικότητας λειτουργούν και αντίστροφα, δηλαδή ενώ τα επιτόκια στο Βέλγιο υπέφεραν λόγω των προβλημάτων της Ελλάδας και της Ιρλανδίας, η πρόσφατη βελτίωση ωφελεί τώρα τα βέλγικα ομόλογα, επισημαίνει η εφημερίδα.
Η εφημερίδα αναφέρει ότι σε διάστημα ενός μηνός το «spread» ανάμεσα στα ελληνικά και τα γερμανικά επιτόκια μειώθηκε κατά 200 μονάδες (2%), και η διαφορά ανάμεσα στα επιτόκια της Ιρλανδίας και της Γερμανίας αντίστοιχα κατά 1%. «Η μείωση του Βέλγικου spread προέρχεται από τη χαλάρωση των επιτοκίων στις χώρες της περιφέρειας της Ευρωζώνης» αναλύει ο A. De Groote, διοικητής της Petercam Institutional Bonds τονίζοντας πως «μπορούμε να μιλήσουμε για μεταδοτικότητα στο αντίθετο ρεύμα».
Στους επενδυτικούς κύκλους, συνεχίζει το δημοσίευμα, αρχίζει να διαφαίνεται μια δυνατή λύση στην ελληνική κρίση. Εκείνοι που πουλούσαν Ελληνικούς τίτλους, αρχίζουν να αγοράζουν. Γεγονός από το οποίο επωφελούνται οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης που δέχτηκαν πιέσεις από τις αγορές, καταλήγει το δημοσίευμα.
Περιοδικό “Knack”: Ανθρωπιστική καταστροφή στην Ελλάδα λόγω της παράνομης μετανάστευσης
Στα προβλήματα που δημιουργούνται στην Ελλάδα, συνεπεία της παράνομης μετανάστευσης, αναφέρεται το βελγικό περιοδικό “Knack”.
Το σχετικό τερασέλιδο δημοσίευμα επισημαίνει ότι το ζήτημα έχει πλέον προσλάβει διαστάσεις ανθρωπιστικής καταστροφής, καθώς τα ελληνοτουρκικά σύνορα αποτελούν «ένα είδος κερκόπορτας των ευρωπαϊκών συνόρων, από την οποία εξακολουθούν καθημερινά να εισέρχονται πολλοί μετανάστες». Και αυτό, όπως αναφέρει, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται από τις ελληνικές αρχές με τη συνδρομή της Frontex. Το ρεπορτάζ συνοδεύεται από πολλές φωτογραφίες που απεικονίζουν διάφορους παράνομους μετανάστες είτε να φυλάσσονται σε κέντρα κράτησης, είτε να υποβάλλονται σε σωματικό έλεγχο από συνοριοφύλακες των δυνάμεων ομάδων ταχείας αντίδρασης (Rapid) της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Φύλαξης των Συνόρων (Frontex), είτε να κάνουν απεργία πείνας μπροστά από τα γραφεία της Διεύθυνσης Αλλοδαπών στην Αθήνα.
Οπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, οι συντάκτες του περιοδικού μετέβησαν στην περιοχή της Ορεστιάδας και συνομίλησαν με διάφορους άνδρες των μονάδων ταχείας επέμβασης της ευρωπαϊκής υπηρεσίας επίβλεψης των εξωτερικών συνόρων Frontex, οι οποίοι αναφέρουν ότι η παρουσία τους στην περιοχή έχει περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα, με την έννοια ότι αποβλέπει στο να καταστήσει σαφές ότι το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης δεν αποτελεί μόνον ένα ελληνικό αλλά ταυτόχρονα και ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα.
Όπως εξάλλου σημειώνεται, σχεδόν κανείς από τους περίπου 100.000 μετανάστες που βρίσκονται στο ελληνικό έδαφος δεν επιθυμεί να παραμείνει στην Ελλάδα και τη χρησιμοποιεί μόνον ως πύλη εισόδου προς την Ευρώπη, καθώς δεν υπάρχουν προοπτικές εύρεσης εργασίας, ενώ και οι προϋποθέσεις χορήγησης ασύλου από την πλευρά των ελληνικών αρχών είναι εξαιρετικά αυστηρές, με αποτέλεσμα να δίνεται άσυλο κυριολεκτικά με το σταγονόμετρο. Εξίσου αδύνατη – συνεχίζουν οι συντάκτες – είναι και η επαναπροώθηση των μεταναστών στην Τουρκία, η οποία αρνείται να τους δεχτεί στο έδαφός της.
Οι συντάκτες επισημαίνουν επίσης ότι η ελληνική αστυνομία, επικαλούμενη λόγους ασφαλείας, δεν επιτρέπει στους ξένους δημοσιογράφους να μεταβούν ασυνόδευτοι σε στρατιωτικές ζώνες, ενώ έχει καταστήσει σαφές στους συνοριοφύλακες της Frontex ότι είναι καλύτερο να μείνουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Συνοψίζοντας, οι συντάκτες αναφέρουν ότι το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης στην Ελλάδα έχει προσλάβει πλέον διαστάσεις ανθρωπιστικής καταστροφής. Είναι χαρακτηριστικό, επισημαίνουν οι συντάκτες, ότι καθημερινά πολλοί αιτούντες άσυλο συνωστίζονται σε ουρές μπροστά στα γραφεία της αρμόδιας Υπηρεσίας στην Αθήνα επί πολλές ώρες προκειμένου να υποβάλουν τα χαρτιά τους και υφίστανται μεγάλη ταλαιπωρία, καθώς οι αρμόδιες αρχές δεν διαθέτουν επαρκές προσωπικό για τη διεκπεραίωση των αιτήσεων ασύλου. Ως εκ τούτου, καταλήγουν οι συντάκτες, αρκετοί μετανάστες καταφεύγουν σε απεργίες πείνας, ενώ πολλοί είναι αναγκασμένοι να ζήσουν σε υποβαθμισμένες συνοικίες του κέντρου της πόλης χωρίς λεφτά, φαγητό και δουλειά, φτάνοντας στο σημείο να μετανιώνουν πικρά για την επιλογή τους να αναζητήσουν την τύχη τους στην Ευρώπη.
