Η αίσθηση ότι αυτή τη φορά ο έλεγχος της τρόικας θα ήταν περισσότερο αυστηρός από κάθε άλλη φορά υπήρχε εξαρχής.
Συνόδευε ως φήμη την τωρινή αποστολή των “τροικάνων”, αλλά το χειρότερο είναι ότι επαληθεύεται στην πράξη. Κι αυτό γιατί οι πληροφορίες που έρχονται από το μέτωπο των συζητήσεων αναφέρουν ότι οι απαιτήσεις που προβάλλουν οι ελεγκτές για περαιτέρω μείωση των δαπανών είναι άνευ προηγουμένου.
Μεταξύ άλλων, ζητούν περαιτέρω μείωση των αποδοχών στο στενό δημόσιο τομέα, επέκταση των μέτρων και στον ευρύτερο (ΔΕΚΟ) και ψαλίδι στις αποδοχές του ιδιωτικού τομέα.
Και μπορεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να διαψεύδει τη συνεχώς εντεινόμενη πίεση, όμως, συνιστά μια πραγματικότητα.
Για παράδειγμα, οι ελεγκτές έχουν ήδη θέσει θέμα κατάργησης του ετήσιου επιδόματος των 800 ευρώ που εξακολουθούν να παίρνουν οι χαμηλόμισθοι στο δημόσιο.
Επίσης απαιτούν οι μειώσεις αποδοχών να περάσουν και στις ΔΕΚΟ, ενώ στοχοποιούν και τον ιδιωτικό τομέα. Σε πρώτη φάση ανά κλάδο, αλλά κανείς δεν γνωρίζει τι μέλλει γεννέσθαι στο όχι και τόσο απώτερο μέλλον.
Τα συνδικάτα, από την άλλη πλευρά, διαμηνύουν ότι δεν θα δεχθούν κι άλλες περικοπές, οπότε η κυβέρνηση βρίσκεται κάπου στη μέση, μεταξύ σφύρας κι άκμονος. Οι εναλλακτικές δυνατότητες που έχει είναι μάλλον περιορισμένες, αφού αν αντισταθεί στην τρόικα, τότε η ροή των ευρώ από το δάνειο των 110 δισ. θα διακοπεί απότομα και τότε οι συνέπειες μπορεί να είναι όντως απρόβλεπτες.
