Πολιτικές που ξεπερνούν τα όρια των συμβατικών δεσμεύσεων της χώρας με τους δανειστές της προτείνουν οι καθηγητές Γιάννης Βαληνάκης, Πάνος Καζάκος και Ναπολέων Μαραβέγιας, σε μελέτη που εκπόνησε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Αριστείας Jean Monnet του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η μελέτη, που καταρτίσθηκε με τη συνεργασία μιας μεγάλης ομάδας από μέλη ΔΕΠ, πολιτικούς, ειδικούς εμπειρογνώμονες, εκπροσώπους φορέων, ερευνητές και βοηθούς ερευνητές, έχει στόχο να συγκεντρώσει, καταγράψει και συνθέσει ιδέες και προτάσεις πολιτικής για την έξοδο της Ελλάδος από την κρίση.
Στην μελέτη του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας Jean Monnet, η οποία θα παρουσιαστεί στις 4 το απόγευμα της Δευτέρας στο Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα, αφού γίνεται προσπάθεια να αναλυθούν και να διαπιστωθούν τα αίτια της σημερινής κρίσης στη χώρα μας, διατυπώνονται 13 εφαρμόσιμες προτάσεις για την έξοδο από την κρίση.
Σύμφωνα με τους συντάκτες της μελέτης, οι σχεδιασμοί επί χάρτου για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση είθισται να είναι εξαιρετικά φιλόδοξοι, αλλά ελάχιστα ρεαλιστικοί, αφού στηρίζονται σε προϋποθέσεις που είναι, σήμερα τουλάχιστον, εξαιρετικά δύσκολο να πραγματοποιηθούν.
Θεωρούν δε πως αντί για θεωρητικούς σχεδιασμούς, η χώρα χρειάζεται μια πρακτική και εφαρμόσιμη, συνολικά σχεδιασμένη μέσο− και μακροχρόνια στρατηγική, που θα την οδηγούσε μέσα από την ασφάλεια μιας περισσότερο ενωμένης πολιτικά και οικονομικά Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο να γίνει χώρα εξειδικευμένης παραγωγής υψηλής ποιότητας υπηρεσιών και προϊόντων στηριζόμενη στα φυσικά συγκριτικά της πλεονεκτήματα, στους εκπαιδευμένους ανθρώπους της και στον πολιτισμό της.
Όπως τονίζεται στη μελέτη, εφόσον, η βασική πολιτική επιλογή είναι η παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, είναι απαραίτητο να σχεδιαστούν και να εφαρμοσθούν πολιτικές που θα ξεπερνούν τα όρια των συμβατικών δεσμεύσεων με τους δανειστές της (Μνημόνια).
Αυτές οι πολιτικές πρέπει να εντάσσονται σε ένα συνολικό σχεδιασμό: α) μακροχρόνιας στόχευσης, αλλά και κατά τομείς και κλάδους και β) άμεσης απόδοσης, προκειμένου να υπάρξουν άμεσες λύσεις σε επείγοντα προβλήματα, όπως η μείωση της ανεργίας, η έξοδος από την ύφεση με επενδύσεις και η αύξηση των εξαγωγών.
Στο πλαίσιο αυτό κρίνεται απαραίτητο να τροποποιηθεί η ασκούμενη πολιτική οικονομικής προσαρμογής (μίγμα πολιτικής) προς την κατεύθυνση μείωσης των καταναλωτικών και αύξησης των επενδυτικών δαπανών, καθώς και μείωσης των συντελεστών φορολόγησης, προκειμένου να δοθεί αναπτυξιακή ώθηση στην οικονομία, μέσω των δημοσίων επενδύσεων (πλέον των πόρων ΕΣΠΑ) και να υπάρξει ενθάρρυνση των επιχειρηματικών πρωτοβουλιών, μέσω της ελάφρυνσης της φορολογίας, με ταυτόχρονο περιορισμό της φοροδιαφυγής.
Όπως τονίζεται, όρος για την άσκηση οποιασδήποτε αναπτυξιακής πολιτικής αποτελεί η μείωση του μεγέθους του Δημόσιου Τομέα και κυρίως η ποιοτική του βελτίωση, με αξιολόγηση δομών, διαδικασιών και προσώπων. Παράλληλα, η δημιουργία σταθερού και απλού φορολογικού συστήματος αποτελεί προϋπόθεση για τον εξορθολογισμό των δημόσιων οικονομικών του Κράτους.
Ακόμη, αναφέρεται πως η πραγματική εφαρμογή των νόμων προς όλες τις κατευθύνσεις, η σταθεροποίηση των κανόνων και η τήρηση των διαδικασιών, ενώ θα έπρεπε να είναι αυτονόητη, εντούτοις χρειάζεται να επισημανθεί, καθώς η ατιμωρησία, η επιλεκτική και η καθυστερημένη εφαρμογή των νόμων και των κανόνων, ακόμη και από τη δικαιοσύνη, οδηγεί συχνά στην ανομία και στη διαφθορά.
Μεγάλη σημασία αποδίδεται και στον χωροταξικό σχεδιασμό και τον καθορισμό χρήσεων γης, προκειμένου να ασκηθεί οποιαδήποτε αναπτυξιακή πολιτική. Η ολοκλήρωση του εθνικού κτηματολογίου και σύνταξη εντός εθνικού χωροταξικού σχεδίου αποτελούν σημαντικές προϋποθέσεις για ένα μακροχρόνιο αναπτυξιακό σχεδιασμό.
Ακόμη, σημασία δίδεται στη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων από τη πρωτοβάθμια μέχρι τα πανεπιστήμια και τα τεχνολογικά ιδρύματα με επαρκή χρηματοδότηση της διδασκαλίας και της έρευνας και σύνδεση των σπουδών και των ερευνητικών προγραμμάτων με τις ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας.
Σύμφωνα με τους καθηγητές – συντάκτες της μελέτης χρειάζονται παράλληλα μέτρα άμεσης απόδοσης όπως: η ενεργοποίηση των μηχανισμών απορρόφησης και αξιοποίησης των πόρων του ΕΣΠΑ, η άμεση αύξηση της ρευστότητας με δάνεια και χαμηλότερα επιτόκια προς τις επιχειρήσεις, η επίσπευση των ιδιωτικοποιήσεων και της αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας, η ταχύτατη δημιουργία Επενδυτικού Ταμείου, η επανεκκίνηση εκτέλεσης των μεγάλων έργων και η αναμόρφωση του συστήματος κρατικών ρυθμίσεων που αφορούν κυρίως τις επιχειρήσεις (δανειοδότηση, έλεγχος, παρακολούθηση κ.λπ.).
Τέλος, υποστηρίζεται πως τομείς όπως: ο τουρισμός σε όλες τις μορφές του, η ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές (ήλιος – αέρας) και από υδρογονάνθρακες (πιθανά πλούσια κοιτάσματα), η ναυτιλία, η αγροτοδιατροφική παραγωγή υψηλής ποιότητας και οι νέες τεχνολογίες αιχμής πρέπει να έχουν προτεραιότητα με ισχυρό κίνητρο εγκατάστασης στη χώρα μας τέτοιων επιχειρήσεων, το εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό, το άριστο κλίμα και το φυσικό τοπίο.
