Στο «κόκκινο» ολόκληροι κλάδοι της Οικονομίας, λόγω δυσβάσταχτων όρων δανεισμού και έλλειψης ρευστότητας – Στα 2,7 δισ. ευρώ ο καθαρός μη εξυπηρετούμενος δανεισμός 26 εισηγμένων εταιρειών
«Βουνό» οι ζημίες που παρουσιάζουν στο εννεάμηνο πολλές από τις εισηγμένες στο ΧΑ εταιρείες, καθώς στο πρόβλημα της έλλειψης κεφαλαίων κίνησης έρχεται πλέον να [προστεθεί και αυτό της μη έγκαιρης εξυπηρέτησης των δανείων του παρελθόντος.
Δισταγμοί της κυβέρνησης ακόμη και στο «παρά πέντε»
Μάλιστα, ακριβώς την στιγμή που οι πιο… θαρραλέες αγωνίζονται να επιβιώσουν μέσω μιας -έστω προσωρινής και υποτυπώδους- χρηματοδότησης, η άρνηση εκ μέρους της Πολιτείας να προχωρήσει στην υιοθέτηση κάποιων μέτρων ανακούφισης, είτε μέσω της επιμήκυνσης του χρονικού διαστήματος αποπληρωμής είτε μέσω μιας αιφνίδιας τόνωσης της αγοράς με φρέσκο ρευστό, η απραξία και οι δισταγμοί των κυβερνώντων καθιστούν όποια διάθεση υλοποίησης των προγραμμάτων αναδιάρθρωσης ανίσχυρη.
Άκαμπτη η στάση των τραπεζών
Παράγοντες της Αγοράς παρατηρούν με απογοήτευση ότι κάθε τρίμηνο που περνάει η κατάσταση βαίνει από το κακό στο χειρότερο. Κάποιες εταιρείες που (ανέλπιστα) κατάφεραν μέσα στην κρίση να βελτιώσουν την θέση τους και να εμφανίσουν ακόμη και μια ισχνή κερδοφορία, μετά από πολύ κόπο και μόχθο, τώρα βλέπουν τις θυσίες τους να πηγαίνουν στράφι, καθώς οι ζημίες επιμένουν και η αναλγησία των τραπεζών καταντά «θηλιά» που στραγγαλίζει κάθε προσπάθεια περεταίρω εξυγίανσης.
Πράγματι, τα επιτόκια του τραπεζικού δανεισμού είναι δυσβάσταχτα, με τους επιχειρηματίες να παραπονούνται ότι δεν εννοούν να πέσουν κάτω από το 12% -μη συνυπολογιζομένων, βεβαίως, και των αντίστοιχων τόκων υπερημερίας σε περίπτωση που ο επιχειρηματίας καθυστερήσει την εξυπηρέτηση του δανείου του.
Αρκετοί πιστεύουν ότι, αν πριν από δύο ή τρία χρόνια οι τράπεζες είχαν λάβει ενεργότερο τρόπο στήριξης υγιών εταιρειών (π.χ. με κεφαλαιοποίηση μέρους των χρεών), σήμερα οι υπερχρεωμένες εταιρείες θα ήταν πολύ λιγότερες και η εικόνα των δανειακών χαρτοφυλακίων των τραπεζών σαφώς βελτιωμένη.
«Όσο καθυστερούν οι τράπεζες να πάρουν ριζικές αποφάσεις για το μέλλον των εταιρειών που πιστεύουν πως είναι βιώσιμες, τόσο το χειρότερο για τις επιχειρήσεις, τόσο το χειρότερο για την οικονομία, αλλά και τόσο το χειρότερο για τις ίδιες τις τράπεζες. Ακόμη και όσες έχουν εμπράγματες εξασφαλίσεις, είναι πολύ αμφίβολο αν μετά από χρόνια θα καταφέρουν τελικά πάρουν πίσω μέρος των απαιτήσεών τους», ειπώθηκε χαρακτηριστικά.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως και πολλοί επιχειρηματίες δεν είναι άμοιροι ευθυνών, καθώς, αντί να ενισχύσουν τις εταιρείες τους, προτίμησαν την ασφάλεια των προσωπικών τους καταθέσεων σε κάποια τράπεζα του εσωτερικού ή του εξωτερικού.
Τέλος, ορισμένοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου προειδοποιώντας πως, αν δεν ληφθούν άμεσα γενναία μέτρα και αν δεν χαραχτεί συγκεκριμένη στρατηγική από την Πολιτεία, θα δούμε ολόκληρους παραγωγικούς κλάδους της οικονομίας να βυθίζονται και να καταρρέουν (π.χ. ξυλεία, ιχθυοκαλλιέργειες, κλωστοϋφαντουργία, ιδιωτική υγεία, ακτοπλοΐα, μεταλλουργικές δραστηριότητες που σχετίζονται με την οικοδομική δραστηριότητα).
Η γενικότερη εικόνα πάντως αποδεικνύει πως ούτε το έργο των τραπεζών θα είναι εύκολο κατά το επερχόμενο 12μηνο, ούτε και των εταιρειών που είναι πασιφανές ότι δεν μπορούν πλέον, σε βάθος χρόνου, να ανταποκριθούν επιτυχώς στις δανειακές τους υποχρεώσεις
