H «αποτίμηση» του Φεβρουαρίου και τα λάθη που εξέθεσαν κυβέρνηση και υπουργούς
Ο Φεβρουάριος ολοκληρώνεται τη Δευτέρα και για την κυβέρνηση η αποτίμηση των πεπραγμένων της δείχνει πολύ χαμηλό βαθμό. Το κυριότερο, ο μήνας αυτός, που από πολλούς είχε χαρακτηριστεί ως ο πιο κρίσιμος στην πορεία υλοποίησης του μνημονίου, συνοδεύτηκε από σωρεία κυβερνητικών λαθών σε επιλογές και χειρισμούς, που συχνά κινήθηκαν ή και υπερέβησαν τα όρια της γκάφας.
Γκάφες, πολλές από τις οποίες ήταν ανεπίτρεπτες και προκάλεσαν νέες ρωγμές στη συνολική κυβερνητική εικόνα. Πολλοί μάλιστα στην κυβέρνηση ήδη διερωτώνται πού θα σταματήσει αυτή η αλυσίδα, διότι αποδείχτηκε ότι η κριτική στην κυβέρνηση για έλλειψη σχεδίου και συντονισμού, παλινωδίες και άλλα παρόμοια φαινόμενα δυστυχώς δεν είναι επικοινωνιακό κατασκεύασμα, αλλά απεικονίζει υπαρκτές καταστάσεις.
Γκάφες χωρίς τελειωμό
Η αρχή έγινε με την ανάδειξη σε όλο της το μεγαλείο μιας παλιότερης γκάφας, της παραπομπής δηλαδή στο Ειδικό Δικαστήριο από την «πράσινη» κοινοβουλευτική πλειοψηφία των τριών «γαλάζιων» πρώην υπουργών για τη συμμετοχή τους στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου, παρότι οι πάντες κραύγαζαν ότι όλα τα τυχόν αδικήματα τους είναι παραγεγραμμένα. Το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο επέστρεψε τον σχετικό φάκελο στη Βουλή, εκφράζοντας την παραπάνω διαπίστωση.
Και το γλυκό ήρθε κι έδεσε με το πόρισμα-ομολογία αποτυχίας της κυβέρνησης για το θέμα της Siemens. Η δημοσιοποίηση του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής γνώρισε την κατακραυγή της κοινής γνώμης και των ΜΜΕ, με την κυβέρνηση να εισπράττει το κόστος μιας απίστευτης διαδικασίας «βάλε- βγάλε» επί ένα ολόκληρο 24ωρο στον κατάλογο των υπό παραπομπή πρώην υπουργών για περαιτέρω διερεύνηση των ευθυνών τους για το κορυφαίο σκάνδαλο.
Η συνέχεια δόθηκε με την υπόθεση των 237 παράνομων λαθρομεταναστών, που αφού ενημέρωσαν πλήρως και για το… δρομολόγιο που θα ακολουθούσαν από τα Χανιά μέχρι τη Νομική Σχολή της Αθήνας, αφέθηκαν να κινηθούν χωρίς κανένα εμπόδιο και να εγκατασταθούν για μία εβδομάδα περίπου στον πανεπιστημιακό αυτό χώρο, αξιοποιώντας το… άσυλο. Η κυβέρνηση εξαρχής, αποφασισμένη να μην… αποφασίσει τίποτα, άφησε ως θεατής τα πράγματα να εξελιχθούν.
Το πρόβλημα λύθηκε προσωρινά χάρη στον «από μηχανής Θεό» δημοσκόπο Ρουτζούνη. Φυσικά ακόμα βρίσκεται σε εκκρεμότητα, με την κυβέρνηση να αγωνιά μην εκτεθεί διεθνώς πια αν κάποιος από τους επί εβδομάδες λαθρομετανάστες-απεργούς πείνας δεν αντέξει άλλο.
Σε γκάφα ολκής, που παραλίγο να στοιχίσει και τη θέση του στην κυβέρνηση, υπέπεσε ο υφυπουργός Εσωτερικών Γιώργος Ντόλιος. Χωρίς καμία συνεννόηση, ανακοίνωσε ρύθμιση υπέρ είσπραξης από τους δήμους του τέλους για τους ημιυπαίθριους χώρους, που πολλοί έσπευσαν και ακόμα σπεύδουν, αφού δόθηκε παράταση, εκμεταλλευόμενοι τη γνωστή κυβερνητική ρύθμιση της Τ. Μπιρμπίλη, να αξιοποιήσουν ώστε να τους νομιμοποιήσουν.
Τι το ήθελε; Ο Γ. Ραγκούσης μόλις πληροφορήθηκε την αυθαίρετη πρωτοβουλία του υφισταμένου του έσπευσε να τον «αδειάσει» μεγαλοπρεπώς μέσω συνεργατών του. Και επειδή η αναδίπλωση του κ. Ντόλιου δεν του φάνηκε επαρκής, τον υποχρέωσε να ζητήσει δημόσια, από το βήμα της Βουλής, συγγνώμη από τους ταλαίπωρους πολίτες.
Στα πρωτοφανή πεπραγμένα της κυβέρνησης συμπεριλαμβάνεται και ότι ο υπουργός Ναυτιλίας Γιάννης Διαμαντίδης εμφανίστηκε να απαιτεί την παραίτηση του γενικού γραμματέα Λιμένων του υπουργείου του κι εκείνος να αρνείται να την υποβάλει επικαλούμενος την πρόσληψή του μέσω του open.gov.
Η διαμάχη μεταξύ των δύο ανδρών έγινε δημόσιο σίριαλ και προ του αδιεξόδου ο κ. Διαμαντίδης αναγκάστηκε να στείλει την απόφαση «καθαίρεσης» του γενικού γραμματέα του υπογεγραμμένη από τον ίδιο στο Μαξίμου.
Εκεί συνειδητοποίησαν ότι αν επέμεναν στο open.gov θα κρατούσαν τα προσχήματα του νέου συστήματος προσλήψεων των ανώτατων κυβερνητικών στελεχών, αλλά στη συνέχεια θα έψαχναν για μια θέση υπουργού, αφού ο κ. Διαμαντίδης δεν θα έμενε στιγμή παραπάνω στην υπουργική καρέκλα του.
Και αφού η δημοσιοποίηση της υπόθεσης είχε προλάβει να καταρρακώσει το (όποιο) κύρος της (όποιας) κυβερνητικής λειτουργίας, αποδέχτηκε την πράξη του υπουργού, πράγμα που υποχρέωσε και τον κ. Βλάχο να παραιτηθεί.
Τεράστια αναστάτωση εξάλλου στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έφερε η πρωτοβουλία της Τίνας Μπιρμπίλη να συμπεριλάβει σε νομοσχέδιο ρύθμιση με την οποία η αρτιότητα για την οικοδόμηση σε περιοχές Natura αυξάνεται στα 10 στρέμματα.
Οι βουλευτές ξέχασαν τις οικολογικές ευαισθησίες τους και οργάνωσαν μεγαλειώδες «κίνημα αντίστασης» στις ρυθμίσεις της υπουργού Περιβάλλοντος, απειλώντας Θεούς και δαίμονες. Εκείνη, χωρίς να αποδεχτεί το σκεπτικό τους, συμμορφώθηκε με την οδηγία του Μαξίμου να αποσύρει επί του παρόντος τη ρύθμιση ώστε να την επανεξετάσει.
Η γκάφα αναμένεται να ολοκληρωθεί τις επόμενες μέρες, οπότε και θα κατατεθεί το τελικό κείμενο του νομοσχεδίου στη Βουλή, με τις δύο πλευρές να δηλώνουν (βουλευτές) και να διαρρέουν (υπουργός) ότι το θέμα έχει λυθεί, αλλά όπως το εννοεί η καθεμιά τους.
Eδώ πήραν… Όσκαρ
Κορυφαία θέση στη σειρά του μήνα της γκάφας κατέχει ασφαλώς η διαχείριση της κυβέρνησης στο θέμα της συνέντευξης Τύπου των εκπροσώπων της τρόικας.
Με την αδράνεια του Γ. Παπακωνσταντίνου δεδομένη, οι Έλληνες όχι μόνο παρακολούθησαν τον «πολύ» κ. Τόμσεν να τους κουνάει το δάκτυλο υποδεικνύοντάς τους ότι «πρέπει να συμμορφωθούν στο μνημόνιο», αλλά άκουσαν και τη «βόμβα» της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου και των συμμετοχών του σε φορείς ώστε να εξασφαλιστούν πρόσθετα έσοδα 50 δισ. ευρώ μέχρι και το 2015.
Ακολούθησε πολύωρος πανικός. Αρκετά μετά τα μεσάνυχτα ο Γ. Πεταλωτής εξαπολύει μύδρους κατά της τρόικας και ακολουθούν το πρωί πια ο «τσάρος» και ο ίδιος ο πρωθυπουργός και αφού νωρίτερα όλων είχε σπεύσει ο Γ. Ραγκούσης να «αδειάσει» όλο το σύστημα. Οι κυβερνητικοί συναγωνίζονται ο ένας τον άλλο σε… κραυγές αντίστασης κατά της τρόικας, αλλά η απάντηση έρχεται άμεσα: «Μαζί συμφωνήσαμε την υπόθεση της είσπραξης των 50 δισ. και ότι θα πουλήσετε και ακίνητα και επιχειρήσεις του Δημοσίου».
Ο πρωθυπουργός απαντά με πρόταση για συνταγματική κατοχύρωση της μη πώλησης της δημόσιας περιουσίας, αλλά το (μεγάλο) κακό έχει γίνει πια. Το «άδειασμα» από τον Ντομινίκ Στρος-Καν, που αποκάλυψε ότι από τον Δεκέμβριο του 2009 ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου συζητούσε μαζί του το ενδεχόμενο προσφυγής της Ελλάδας στο ΔΝΤ, απλώς αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα.
