Την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού σε όλες τις μορφές και εκφράσεις του αναμένει για μετά τις ευρωεκλογές ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ), Φώτης Κουβέλης σε συνέντευξή του.
Μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής» ο κ. Κουβέλης προέβλεψε ότι «πιστεύω ότι μετά τις ευρωεκλογές, όλοι οι πολιτικοί χώροι από τη Δεξιά ως την Αριστερά θα μπουν σε συνθήκη ανασυνθέσεων. Μην ξεχνάμε ότι από τις εθνικές εκλογές του 2012 έχει αρχίσει, χωρίς να ολοκληρωθεί, μια διαδικασία μετάβασης και ανασύνθεσης του πολιτικού συστήματος. Σε αυτό το περιβάλλον δεν αποτελεί εξαίρεση η Κεντροαριστερά. Προσωπικά, είμαι αποφασισμένος να αναλάβω πρωτοβουλίες για την ανασύνθεση του χώρου σε προοδευτική βάση που θα αποτυπώνεται σε συγκεκριμένο κυβερνητικό πρόγραμμα».
Σε ό,τι αφορά το ΠΑΣΟΚ χωρίς να αποκλείει πλήρως το ενδεχόμενο συνεργασίας μαζί του, υπογραμμίζει ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί όσο το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να στηρίζει τις πολιτικές του μνημονίου. Δήλωσε χαρακτηριστικά «αποκλείω τις συντηρητικές πολιτικές και όσους τις υπηρετούν»
Αναφερόμενος στην επίθεση που εξαπέλυσε ενάντια στη ΔΗΜΑΡ ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, τόνισε ότι «εγώ δεν παρακολουθώ ούτε τους χαρακτηρισμούς ούτε και την έλλειψη ψυχραιμίας και τον αφήνω να χαίρεται τον δικό του πολιτικό πολιτισμό»
Υποστήριξε ακόμη ότι η ΔΗΜΑΡ «έβαλε πλάτη» προκειμένου να εξέλθει η χώρα από την κρίση, εξηγώντας ότι «στηρίξαμε την κυβέρνηση στη βάση μιας προγραμματικής συμφωνίας, από θέση ευθύνης, και δεν μεταφερθήκαμε στον βολικό και ευρύχωρο χώρο της ελάσσονος αντιπολίτευσης. Δεν κρυβόμασταν πίσω από το ΠαΣοΚ. Είχαμε τις θέσεις μας».
Υποστήριξε ότι είναι λάθος να ξεκινήσει αυτή τη στιγμή η συζήτηση για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, προβλέποντας, όμως, ότι εντός του τρέχοντος έτους θα υπάρξουν εθνικές, λόγω των αδιεξόδων που δημιουργούνται σε οικονομία και κοινωνία.
Εμφανίστηκε αρκετά σκληρός στην κριτική του για το «Ποτάμι», δηλώνοντας θα πρέπει να καταθέσει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, συγκεκριμένες προτάσεις και όχι να προχωρά στην «επιλογή ενός πολιτικού νεφελώματος, μια πολιτικής του «δεν ξέρω», «θα δω», «ακούω». Η ελληνική κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα θέλει ευθύ λόγο, θέλει πρόγραμμα, άποψη».
