“Απαραίτητη η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας”
Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες για να διασφαλιστεί η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, οι καταναλωτές να εξασφαλίσουν την ενέργεια που χρειάζονται και στις τιμές που πρέπει. Αυτό τόνισε ο Γιάννης Μανιάτης μιλώντας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής για το νομοσχέδιο της «μικρής» ΔΕΗ, που προωθεί το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Μάλιστα, τόνισε ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη ΔΕΗ είναι οι απλήρωτοι λογαριασμοί που φτάνουν το 1 δισ. ευρώ, ενώ διευκρίνισε ότι δεν υπάρχει «κακή» και «καλή» ΔΕΗ, η σύνθεση του μίγματος θα είναι σχεδόν ίδια.
Σχετικά με τις συμβάσεις σε παρόχους και ηλεκτροπαραγωγούς ο κ. Μανιάτης ανέφερε ότι θα εξασφαλιστούν δεσμεύσεις από τον ιδιώτη επενδυτή, ενώ θα διασφαλίζονται και απολύτως τα δικαιώματα των τοπικών συμφερόντων, όπως είναι η άρδευση των αγροτών και ο νέος ιδιοκτήτης θα έχει την ίδια υποχρέωση όπως έχει τώρα για το αρδευτικό δίκτυο. Το ίδιο θα ισχύει και τις μετεγακτασεις οικισμών και απαλλοτριώσεις θα μεταφερθούν αυτούσια και στη νέα ΔΕΗ. Επίσης, θα πληρώνει το ανταποδοτικό τέλος στο βαθμό που της αναλογεί.
Επίσης, και οι απασχολούμενοι θα έχουν προτεραιότητα, λόγω εντοπιότητας, ενώ με τα κοινωνικά οικιακά τιμολόγια αναφέρει ότι δεν είναι αρμοδιότητα της ΔΕΗ, αλλά της κάθε κυβέρνησης. Ο κ. Μανιάτης τόνισε ότι «κοινωνική πολιτική εφαρμόζει η κυβέρνηση και όχι η ΔΕΗ».Ο κ. Μανιάτης υπογράμμισε ότι σήμερα μιλάμε για αυτό που έχουν προωθήσει ήδη οι 19 χώρες από τα 27 κράτη μέλη της Ευρώπης, δηλαδή να μην υπάρχει μία μόνο εταιρεία, αλλά δύο ή τρεις για λειτουργεί σωστά ο ανταγωνισμός.
Ο υπουργός ΥΠΕΚΑ αναφέρθηκε στο παράδειγμα της γειτονικής Ιταλίας, και στο παράδειγμα της Enel. Ο κ. Μανιάτης υπενθύμισε ότι το 1999 η Enel, δηλαδή η αντίστοιχη ΔΕΗ της Ελλάδας, ήταν μία εταιρεία που είχε τα αντίστοιχα προβλήματα και τις ίδιες προοπτικές, η οποία προέβη σε πώληση λιγνιτικών μονάδων που αντιστοιχούσαν στο 30% περίπου της εταιρείας.
Η Enel επεκτάθηκε στο εξωτερικό, μείωσε τους κινδύνους και έλυσε τα προβλήματά της. «Το 1998 πριν τη μερική ιδιωτικοποιήση της η παραγωγή ήταν 180 τερατατορες και μετά στις 295 τεραβατορες, με το 75% να προέρχεσαι από εγκαταστάσεις εκτός Ιταλίας.
«Δεν το αντιστοιχίζουμε ως μέγεθος», τόνισε ο κ. Μανιάτης, αλλά «κάνουμε συνειρμούς με τις προοπτικές που δίνονται στη ΔΕΗ για να επεκταθεί στα Βαλκάνια και σε άλλες περιοχές».