Την ανάγκη για ευρεία πολιτική και κοινωνική συναίνεση, εντός και εκτός Βουλής, την οποία “θα μπορούσε να διεκδικήσει η κυβέρνηση” επεσήμανε σήμερα ο πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δ. Δασκαλόπουλος, μιλώντας στη συνεδρίαση της ΟΚΕ αναφορικά με το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2012 – 2014.
“Το διακύβευμα σήμερα, εδώ που φτάσαμε, είναι αν θα πτωχεύσουμε ή όχι. Δεν αρκεί μόνο ένα τριετές δημοσιονομικό σχέδιο, χρειαζόμαστε ένα πραγματικό Εθνικό Μνημόνιο Αλλαγής, ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης για την σωτηρία και την αναγέννηση του τόπου. Έτσι θα μπορούσε να διεκδικήσει η κυβέρνηση την ευρύτερη δυνατή πολιτική και κοινωνική συναίνεση, εντός και εκτός Βουλής”, υπογράμμισε ο κ.Δασκαλόπουλος.
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ υποστήριξε ότι το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2012 – 2014 πρέπει να γίνει ένα πραγματικό Εθνικό Μνημόνιο Αλλαγής, που θα εμπεριέχει το Μνημόνιο των δανειστών μας και ταυτόχρονα θα το υπερβαίνει. “Σε αυτό, πρόσθεσε, θα έπρεπε να κληθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις να συμβάλουν και να εισφέρουν, αναδεχόμενες την ευθύνη τους απέναντι στον λαό και το συλλογικό μας μέλλον”.
Επεσήμανε ακόμη ότι είναι τόσο δύσκολη η πραγματικότητα, ώστε μας απαγορεύει τις υπεκφυγές, ενώ επανέλαβε την κριτική στα “βαθιά ριζωμένα συμφέροντα που αντιστέκονται στις αναγκαίες αλλαγές, που αρνούνται τη σκληρή πραγματικότητα”.
“Θα σωθούμε από το ναυάγιο της Μεταπολίτευσης μόνο αν εμείς προχωρήσουμε σε ευρύτερες και ριζικότερες τομές αποδόμησης του πελατειακού κράτους -τις οποίες το πολιτικό σύστημα αποφεύγει- μόνο αν εμείς μειώσουμε το συσσωρευμένο τεράστιο χρέος -ενεργοποιώντας το νεκρό κεφάλαιο της δημόσιας περιουσίας-, μόνο αν εμείς επιτύχουμε μία νέα μορφή ανάπτυξης υψηλών ταχυτήτων -κινητοποιώντας τις δυνάμεις εκείνες που μπορούν να αναμετρηθούν επί ίσοις όροις με την κρίση”, σημείωσε. “Στη βάση αυτή, θεωρώ ότι το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2012 – 2014 θα πρέπει να μετουσιωθεί σε ένα ευρύτερο, πρωτίστως μεταρρυθμιστικό και αναπτυξιακό, πρόγραμμα δράσης για όλες τις αναγκαίες αλλαγές που ακόμη και σήμερα δεν τολμούμε”.
Είναι, κατέληξε, η τελευταία ευκαιρία που έχουμε για μία ευρεία πολιτική και κοινωνική συναίνεση αλλαγής.
