Αισιόδοξος για την επίτευξη συμφωνίας δηλώνει ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης σε συνέντευξη του στον «Ελεύθερο Τύπο».
Όπως τονίζει, η αισιοδοξία του αυτή εδράζεται κυρίως στον ορθό λόγο και τον ρεαλισμό της κυβέρνησης, «σύμφωνα με τα οποία ένα οριστικό αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις θα οδηγούσε σε αχαρτογράφητα νερά, σε οικονομική και γεωπολιτική αστάθεια, πράγμα που ελάχιστοι στην Ευρώπη και διεθνώς επιθυμούν και επιδιώκουν».
Ο Υπουργός Επικρατείας δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να επικρατήσουν δυνάμεις που εμμένουν σε ακρότητες και προωθούν αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις. Ωστόσο δηλώνει βέβαιος ότι τελικά θα αποτραπεί μια τέτοια εξέλιξη που θα σήμαινε την αρχή της διχοτόμησης ή της διάλυσης της Ευρωζώνης.
«Οι πολιτικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης πρέπει να τοποθετηθούν με σαφήνεια απέναντι στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών μας. Να τοποθετηθούν με σαφήνεια αν ζητάνε από την κυβέρνηση να συνάψει συμφωνία όπου θα δεσμευόμαστε σε νέα φοροεπιδρομή ενάντια στα μικρά εισοδήματα, στην κατάργηση του ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων, σε νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, σε ομαδικές απολύσεις, σε διατήρηση του εργασιακού μεσαίωνα και σε άλλες ακρότητες. Δεύτερον, πρέπει να εξηγήσουν στον ελληνικό λαό γιατί όταν κυβερνούσαν οι ίδιοι τον εξαπατούσαν συστηματικά με ανύπαρκτα success stories», σημειώνει ο υπουργός Επικρατείας.
Στην ερώτηση αν μια κακή συμφωνία ή μια ρήξη είναι που θα σημάνει την πτώχευση της χώρας και την επιστροφή στο ευρώ, ο κ. Φλαμπουράρης απαντά πως η συνέχιση της υφεσιακής πολιτικής δεν μπορεί να οδηγήσει σε καμία λύση. «Από τη άλλη μεριά, η ρήξη, παρόλο που δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη έξοδο από το ευρώ, δεν μπορεί ούτε αυτή να είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμη. Γι’ αυτό πιστεύω ότι η καλύτερη επιλογή είναι η στρατηγική της κυβέρνησή μας: σκληρή διαπραγμάτευση και συντονισμένος αγώνας ώστε οι δυνάμεις που στην Ευρώπη υπερασπίζονται τον ορθό λόγο, τη δημοκρατία, την αλληλεγγύη και τη δικαιοσύνη να επικρατήσουν των ακροτήτων, του αυταρχισμού και της διάλυσης», υπογραμμίζει ο υπουργός.
Στο ερώτημα ποιες θα μπορούσε να είναι οι παραχωρήσεις της κυβέρνησης στο ζήτημα πώλησης δημόσιας περιουσίας προκειμένου να έχουμε συμφωνία, ο κ. Φλαμπουράρης τονίζει ότι το μοντέλο αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει ώστε να έχουμε να κάνουμε με πραγματική αξιοποίηση και όχι με ξεπούλημα. «Αυτό μπορεί να διασφαλιστεί με αλλαγές που θα προβλέπουν ισχυρή συμμετοχή του δημοσίου, ελάχιστο επίπεδο νέων αναπτυξιακών επενδύσεων από τους ιδιώτες, συγκεκριμένα οφέλη για την τοπική οικονομία και κοινωνία, και βεβαίως πλήρη συμμόρφωση με την εργατική και την περιβαλλοντική νομοθεσία. Επίσης πρέπει οπωσδήποτε ένα μέρος από τα έσοδα της αξιοποίησης να χρησιμοποιείται για τη στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος. Αν διασφαλίζονται όλα αυτά, παρόλο που διαφωνούμε με τις ιδιωτικοποιήσεις, ενδεχόμενη επιμονή των δανειστών σε έσοδα από αυτές δεν νομίζω ότι θα ήταν ανυπέρβλητο εμπόδιο για την επίτευξη συμφωνίας», δηλώνει οκ. Φλαμπουράρης Εξάλλου στο ερώτημα υπό ποιες προϋποθέσεις η κυβέρνηση θα δεχόταν ένα νέο δάνειο από τους εταίρους, ο υπουργός αναφέρει ότι προϋπόθεση θα είναι να μην συνοδεύεται από μνημόνια καταστροφικής λιτότητας.
Ερωτηθείς για το βαθμό συνοχής στο ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Φλαμπουράρης σημειώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πιο αρραγές κόμμα του ελληνικού κοινοβουλίου και προσθέτει ότι αυτό θα συνεχίσει να συμβαίνει γιατί κανένας στον ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί ότι η κυβέρνηση Τσίπρα δίνει έναν ιστορικής σημασίας αγώνα να επικρατήσουν, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι αξίες και η πρακτική της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτό σημαίνει ότι όλοι μας καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να στηρίξουμε την κυβέρνησή μας. Για το ενδεχόμενο επιβολής κομματικής πειθαρχίας, ο Αλέκος Φλαμπουράρης απαντά: «Η τυπική έννοια της κομματικής πειθαρχίας είναι πράγματι ξένη στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι ξένη όμως η ουσιαστική έννοια και η σύστοιχη προς αυτή πρακτική, δηλαδή ο σεβασμός στις δημοκρατικά ειλημμένες συλλογικές αποφάσεις τις οποίες πρέπει όλοι να υπερασπιζόμαστε, ιδιαίτερα στην παρούσα, κρίσιμη συγκυρία. Εάν, επομένως, υπάρξουν βουλευτές που ψηφίσουν ενάντια στις αποφάσεις μας, θα κάνουμε ότι κάνουμε πάντα. Θα το συζητήσουμε στα συλλογικά μας όργανα και όλοι μαζί θα αποφασίσουμε τι θα πράξουμε».
