Στο καναβάτσο η Μέρκελ – προβληματισμός στο Μαξίμου
Βαραίνει επικίνδυνα ο συσχετισμός δυνάμεων στο εσωτερικό της γερμανικής κυβέρνησης, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την Αθήνα και την έκτακτη συνάντηση Μέρκελ- Γκάμπριελ ειδικά για την Ελλάδα να καταδεικνύει την επικίνδυνη τροπή που έχει λάβει η κατάσταση.
Έμπειρος αναλυτής σημείωνε, πως είναι η πρώτη φορά (από το καλοκαίρι του 2012) που οι ισορροπίες σε CDU και CSU είναι τόσο ετεροβαρείς για την χώρα μας την ίδια στιγμή που και στο εσωτερικό του SPD δεν εκφράζονται με τα κολακευτικότερα σχόλια για την κυβέρνηση. Και αν το συντηρητικό CDU ήταν εδώ και καιρό μοιρασμένο μεταξύ «σκληρών» και πιο «μετριοπαθών», το βαυαρικό «αδελφό κόμμα» CSU σαφώς «σκληρό» απέναντι στο «ελληνικό πρόβλημα» το θεωρητικά πιο φιλικό SPD εξέφραζε πιο μετριοπαθή θέση. Ωστόσο η δήλωση του επικεφαλής της Κ.Ο των σοσιαλδημοκρατών Τόμας Οπερμαν δήλωνε την Τρίτη πως τελευταία δεν έχει καλή εντύπωση για την ελληνική κυβέρνηση απηχώντας τον προβληματισμό όλο και περισσότερων βουλευτών του SPD. Δεδομένου ότι το φιλικό προς τον ΣΥΡΙΖΑ Die Linke και το ακραιφνώς ευρωσκεπτικιστικό AfD δεν ξεπερνούν αθροιστικά το 18% το πρόβλημα που θα έπρεπε να έχει συνεκτιμήσει η Αθήνα είναι η διογκούμενη αντίδραση στο CDU και η μετατόπιση του SPD.
Προφανώς την πολιτική της Γερμανίας την εκφράζει κατά μέγιστο λόγο η Αγκελα Μέρκελ και όχι τα Χριστιανικά κόμματα της χώρας, όπως την ελληνική πολιτική χαράσσει πρωτίστως ο Αλέξης Τσίπρας και όχι οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ ή η Αριστερή Πλατφόρμα.
Ωστόσο όπως προειδοποιούσε ο ίδιος αναλυτής ο πονοκέφαλος της Αθήνας δεν είναι αυτή την στιγμή μόνο οι 22 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούν σκλήρυνση της στάσης και «ταμπουρώνονται» πίσω από τα εργασιακά αλλά κυρίως η δραματική ανατροπή ισορροπιών στα κυβερνητικά CDU/CSU. Μία απλή αρίθμηση των ισορροπιών στο κυβερνητικό στρατόπεδο του Βερολίνου θα έπρεπε να έχει σημάνει ήδη «κόκκινο συναγερμό» στο Μαξίμου.
Για Κ.Ο των CDU/CSU που μοιάζει με…καζάνι που βράζει (Hexenkessel…για την ακρίβεια το καζάνι των…μαγισσών) κάνει λόγο η Deutsche Welle ενώ τις τελευταίες δύο- τρεις ημέρες το κρατικό δεύτερο κανάλι ZDF έδωσε περισσότερο χρόνο και τηλεοπτική παρουσία σε βουλευτές της «σκληρής τάσης». Ενδεικτικές οι δηλώσεις του κυβερνητικού βουλευτή Μαρκ Χάουπμαν, ο οποίος από τη δική του οπτική σκοπιά ένα Grexit αποτελεί λύση, καθώς ο πρωταρχικός στόχος συνοψίζεται στην απόδοση της οικονομίας και στην ανταγωνιστικότητα. Οι επικριτικές δηλώσεις του απηχούν τις θέσεις πολλών βουλευτών του κόμματος, ανήκουν στον συντηρητικό πυρήνα του CDU και θα μπορούσε να αποτελέσουν πρόβλημα στην περίπτωση που η καγκελάριος χρειαστεί να φέρει στη Βουλή ένα τρίτο πρόγραμμα βοήθειας (έτσι το βλέπουν οι γερμανοί και όχι ως δανεισμό…) ή διορθωτικές αλλαγές του υφιστάμενου προγράμματος . Δυσοίωνα τα νεότερα και από την θεωρούμενη «οικονομική πτέρυγα» των CDU/CSU με ενδεικτική την άποψη του Κρίστιαν φον Στέτεν ( ο οποίος εκφράζει τα συμφέροντα των μικρομεσαίων επιχειρηματιών) πως οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπει να πουν με ειλικρίνεια ότι το πρόγραμμα με τους αρνητές των μεταρρυθμίσεων Έλληνες, στην ευρωζώνη απέτυχε και θα πρέπει να τελειώσει. Το σημαντικό είναι, πως σύμφωνα με τελευταία μέτρηση από τους συνολικά 311 βουλευτές (των CDU/CSU) σε αυτή την σκληρή απέναντι στην Αθήνα πτέρυγα υπολογίζονται 188 βουλευτές. Πάνω από τη μισή Κ.Ο των δύο κομμάτων αντιτίθεται στην πολιτική Μέρκελ, με αρκετούς να θεωρούν ότι η καγκελάριος ενδιαφέρεται περισσότερο για την υστεροφημία της (στην Καγκελαρία) και τα μελλοντικά πολιτικά σχέδια της. Σημειώνεται, πως η Αγκελα Μέρκελ χαρακτηρίστηκε για ακόμη μία χρονιά ως η «ισχυρότερη γυναίκα πολιτικός» στον κόσμο.
Ο Μάριαν Βεντ ανήκει στη νεότερη γενιά πολιτικών της κυβέρνησης (εξελέγη το 2013, με το CDU) απηχεί όμως κι αυτός ένα διογκούμενο ρεύμα που θεωρεί ότι ένα τρίτο πακέτο βοήθειας/δανεισμού δεν θα είχε κανένα νόημα και πως η Ελλάδα θα πρέπει να βρει άλλο τρόπο εξόδου από τον φαύλο κύκλο. Ο Μάριαν Βεντ, που όπως κι ο Κρίστιαν φον Στέτεν, δεν ψήφισε (τον Φεβρουάριο) υπέρ της παράτασης του δεύτερου προγράμματος μέχρι τον Ιούνιο συντάσσεται στην πλειοψηφία των συντηρητικών βουλευτών που θεωρεί αναγκαία νέα ψηφοφορία στην Bundestag στην περίπτωση σημαντικών αλλαγών στο υπάρχον πρόγραμμα. Ο Μαρκ Χάουπμαν συμπληρώνει πως η οργή των βουλευτών, ακόμη και εκείνων που ψήφισαν με «βαριά καρδιά» το δεύτερο πρόγραμμα διογκούται και μεταφέρεται στην καγκελάριο και βεβαίως στον «τσάρο» της οικονομίας.
Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ο οποίος επί της ουσίας δεν έχει μετακινηθεί ούτε…πόντο από τις σταθερά άτεγκτες θέσεις του και την τιμωρητική λογική του βλέπει πως μέρα με τη μέρα όλο και περισσότεροι βουλευτές από τις δύο Κ.Ο μετατοπίζονται προς το μέρος του, προς την γραμμή του.
Και όπως εύγλωττα σημείωνε στο κύριο θέμα της η έγκυρη Zeit (10/6) ακόμη κι αν οι φήμες για διάσταση απόψεων με την καγκελάριο ήταν ακριβείς το πρόβλημα της Μέρκελ έγκειται στο ότι πλέον δεν ελέγχει (αριθμητικά ) την Κ.Ο του κόμματος.
