Την παραδοχή του εξέφρασε ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Δημόσιας Τάξης, Χρ. Μαρκογιαννάκης για το γεγονός ότι νοικιάστηκαν ακριβά τα ελικόπτερα πυρόσβεσης, δίνοντας παράλληλα εξηγήσεις για το θέμα, για το οποίο έχει φθάσει δικογραφία στη Βουλή ώστε να διερευνηθούν τυχόν ποινικές του ευθύνες.
Μιλώντας στον ραδιοσταθμό ΒΗΜΑ 99,5 υποστήριξε πως «ήταν μία αφόρητη κατάσταση. Από τη μία ήταν αυτή η πίεση, την οποία αντέχεις μέχρι ένα ορισμένο σημείο, και από την άλλη βλέπεις το αποτέλεσμα. Βλέπεις ότι καιγόταν το σύμπαν. Εκατό πυρκαγιές την ίδια ημέρα. Ειλικρινά το λέω, σκέφτηκα να αγνοήσουμε την εταιρεία και να πάμε μόνο με τα άλλα ελικόπτερα, αλλά τελικά τα πήραμε ακριβά -ναι, το δέχομαι- διότι θα καιγόταν το σύμπαν. Εγώ δεν είχα δυνατότητα ευελιξίας εκείνη την εποχή, δεν μπορούσα να τα δώσω σε άλλη εταιρεία, γιατί δεν υπήρχε. Αλλά και αν υπήρχε, έπρεπε να φθάσουμε τα Χριστούγεννα για να τους δώσουμε τη σύμβαση, διότι ελέγχεται από το Ελεγκτικό Συνέδριο και δεν μπορείς να κάνεις απευθείας αναθέσεις, που δεν υπήρχαν, επαναλαμβάνω, άλλες εταιρείες. Και εκ των πραγμάτων, επειδή καιγόταν το σύμπαν, τα πήραμε».
Υπενθύμισε κριτική, που δεχόταν, λέγοντας «να δεχθώ ότι δεν το διαχειριστήκαμε καλά το ζήτημα; Υπό την πίεση και αυτά τα δημοσιεύματα; Πετρούλα με αποκαλούσαν διάφοροι συνάδελφοί σας, διότι έλεγα για τις καιρικές συνθήκες και ότι μέχρι πρότινος έβρεχε. Αν δείτε την απίστευτη χλεύη, με την οποία με μεταχειρίστηκαν, θα πείτε πώς άντεξα τόσες μέρες».
Αναφερόμενος στη διαδικασία για τη μίσθωση ελικοπτέρων υποστήριξε ότι παγκοσμίως υπάρχουν δύο εταιρείες, που νοικιάζουν πυροσβεστικά ελικόπτερα, ενώ δεν υπάρχει δυνατότητα αγοράς τους.
«Δεν βγάζουν άλλα και γι αυτό δεν δέχονται παραγγελίες. Άρα, πρέπει κάθε χρόνο να νοικιάζουμε ελικόπτερα και είναι μονόδρομος αυτές οι δύο εταιρείες. Δεν υπάρχουν άλλες στον κόσμο και γι αυτό από το 1999 που ξεκίνησε η μίσθωση των ελικοπτέρων έχουμε μισθώσεις από δύο συγκεκριμένες εταιρείες. Η μία είναι η Scorpion που μας φέρνει τα ρώσικα και η άλλη είναι η ICSS. Οι μισθώσεις δεν είναι ετήσιες. Είναι τριών-τεσσάρων ετών, με τη δυνατότητα προαίρεσης του ελληνικού Δημοσίου να επεκτείνει τις συμβάσεις ανάλογα με τον χρόνο που συμφωνούμε με τιμαριθμική αναπροσαρμογή. Πήγαμε σε μία τιμαριθμική αναπροσαρμογή με τα M-26 με τους κουβάδες και δεν υπήρχε κανένα θέμα. Την κουβέντα την περιορίζουμε σε αυτά τα τέσσερα χρόνια που ήταν η μίσθωση -όχι πέντε- το 2009. Όταν άνοιξαν οι προσφορές, πράγματι υπήρξε από μέρους της εταιρείας, που συμμετείχε στον διαγωνισμό, μία αύξηση εξωφρενική, θα έλεγα, της τάξης του 40%. Απ’ ό,τι καταλαβαίνετε, ο κάθε υπουργός δεν μπορεί να παραδοθεί αμαχητί. Κάναμε μία προσπάθεια να μειωθεί το τίμημα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, κατά 40-50.000 ευρώ το καθένα πήγαν παρακάτω, και παραμείναμε εκεί, διότι υπήρχε και μία άλλη αδυναμία του ελληνικού Δημοσίου και την οποία επικαλείται η εταιρεία, ότι, δηλαδή, τους χρωστούσαμε πάρα πολλά χρήματα από προηγούμενα έτη και μαζεύονταν κάθε χρόνο και γίνονταν υπερβάσεις όσον αφορά στις ώρες πτήσεις. Φτάσαμε να έχουμε γύρω στα 30 εκατ. ευρώ οφειλές».
Σημείωσε ότι γι αυτό το θέμα ενημέρωσε, παραδίδοντας το υπουργείο στον κ. Χρυσοχοίδη και «του παρέδωσα, μάλιστα, το πόρισμα του κ. Ρακιντζή για τη μεγάλη πυρκαγιά της βορειοανατολικής Αττικής και το πρόβλημα που προέκυψε και κάθε χρόνο προκύπτει από τη μίσθωση των ελικοπτέρων. Ο κ. Χρυσοχοΐδης και ο κ. Βούγιας έχοντας στα χέρια τους από τη μία πλευρά τη δική μου υπόμνηση και από την άλλη τις απαντήσεις των πρεσβειών -γιατί δεν ήρθαν σε μένα- είχαν στα χέρια τους ένα όπλο, το οποίο πράγματι τους βοήθησε να κάνουν καλύτερη διαπραγμάτευση. Έκαναν στην άκρη την αντιπροσωπεύουσα εταιρεία και ήρθαν σε επαφή με την ιδιοκτήτρια εταιρεία».
Διαβάστε επίσης: Στη Βουλή η δικογραφία για τα πυροσβεστικά ελικόπτερα
