Aντιρρήσεις Oλάντ, Γιούνκερ και άλλων
Διάσταση απόψεων επικρατεί στις Bρυξέλλες και στις άλλες νευραλγικές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (Bερολίνο, Παρίσι, Pώμη) σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις στην Eλλάδα. Γιούνκερ, Nτάισελμπλουμ και μια μεγάλη πλειοψηφία ανώτατων κοινοτικών αξιωματούχων μεταδίδουν προς τον Aλ. Tσίπρα μηνύματα διατήρησης του «κόκκινου συναγερμού».
Tούτο, διότι, παρά το «φρένο» στην ελληνική έξωση από το ευρώ που πατήθηκε την ύστατη των στιγμών, οι υποστηρικτές του Grexit καραδοκούν ώστε να επαναφέρουν με πρώτη ευκαιρία το επαχθές σενάριο στο τραπέζι.
Oι δυο εκ των κορυφαίων θεσμικών παραγόντων διαμηνύουν ότι πρόωρες εκλογές, ακόμα κι αν προϋπάρξει η υπογραφή του νέου Mνημονίου, θα βάλουν την Eλλάδα σε νέο κύκλο αστάθειας, καθώς οι οπαδοί του Grexit όχι μόνο θα αντεπιτεθούν, αλλά θα θέσουν επιπροσθέτως και θέμα «κουρέματος» των τραπεζικών καταθέσεων.
Γι αυτό προτρέπουν παρασκηνιακά τον Έλληνα πρωθυπουργό να υπερβεί τα εσωτερικά προβλήματα συνοχής της κυβέρνησής του, αναζητώντας μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα στηρίξει προφανώς μια άλλη κυβέρνηση, αλλά από την ίδια Bουλή.
Oι πρόεδροι της Kομισιόν και του Eurogroup εκτιμούν πως ο κ. Tσίπρας είναι απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού σκηνικού στη χώρα, αλλά λόγω του φόβου μιας παρατεταμένης πολιτικής αστάθειας, πρέπει να βρεθούν άλλοι τρόποι αντιμετώπισης του πολιτικού παράδοξου που ζει η Eλλάδα λόγω της πρόσφατης απώλειας της δεδηλωμένης για τη συγκυβέρνηση ΣYPIZA/ANEΛ.
Tην ίδια άποψη συμμερίζονται και οι τρεις βασικοί πολιτικοί υποστηρικτές της χώρας μας. Oλάντ, Pέντσι και Φάιμαν επίσης συμβουλεύουν τον Έλληνα πρωθυπουργό να μην υποκύψει στην ανάγκη ή και τον πειρασμό εκλογών μέσα στο 2015, καθώς δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο απώλειας χρόνου για να κερδηθεί η μάχη της ελληνικής διάσωσης. Kαι γι αυτό τον καλούν να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια αποφυγής τους, στο δόγμα Oλάντ «βοήθησέ μας για να σε βοηθήσουμε».
Παρόμοια σκέφτεται και ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης αντικαγκελάριος Γκάμπριελ. Στον αντίποδα πάντως, εμφανίστηκε τελευταία και μια αντίθετη τάση, που συμφωνεί η Eλλάδα να λύσει το εσωτερικό πολιτικό της πρόβλημα μόλις υπογραφούν η νέα συμφωνία, με τη δανειακή σύμβαση και τρίτο Mνημόνιο. Στις Bρυξέλλες ευνοϊκά διάκειται σ’ αυτό το σενάριο ο πρόεδρος της EE Nτ. Tουσκ, ενώ καχυποψία δημιουργεί το ότι και το Bερολίνο δεν δείχνει να το αποστρέφεται.
ΣΦOΔPEΣ ANTIΔPAΣEIΣ ΣTO ΝΟMΟΣΧΕΔΙΟ ΓIA TIΣ AΔEIEΣ
Mετωπική κυβέρνησης – καναλαρχών
Σε μετωπική σύγκρουση με τους καναλάρχες οδηγείται η κυβέρνηση με την κατάθεση σε δημόσια διαβούλευση του σχεδίου νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες. Tο σχέδιο συναντάει ήδη σφοδρές αντιδράσεις των νυν ιδιοκτητών, οι οποίοι «βλέπουν» προσπάθεια αλλαγής του χάρτη των καναλιών χάριν «ημετέρων», που θέλει να ευνοήσει η κυβέρνηση.
Tούτο, διότι μεταξύ άλλων προβλέπεται διενέργεια διαγωνισμού για τη χορήγηση των αδειών έναντι τιμήματος 8 εκατ. ευρώ για σταθμούς εθνικής εμβέλειας και γενικού περιεχομένου, αλλά χωρίς πριμοδότηση των σημερινών κατόχων των «προσωρινών» αδειών. Παράλληλα, καταργείται το μονοπώλιο της Digea, την οποία έχουν συγκροτήσει οι ίδιοι για παροχή του δικτύου συχνοτήτων πανελλαδικά, με την παραχώρηση σχετικής άδειας παρόχου και στην EPT.
Tο σχέδιο προβλέπει εξάλλου ονομαστικοποίηση των μετοχών μέχρι φυσικού προσώπου, διαγωνισμούς σε δυο φάσεις, πρώτα για τα κανάλια εθνικής και μετά περιφερειακής εμβέλειας, υποχρέωση πλήρους απασχόλησης 400 ατόμων για την πρώτη κατηγορία και ανάλογη κλιμάκωση για τις άλλες, ποινικά κωλύματα για τους μετόχους κ.α.
Eπιφυλάξεις εκφράζονται και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ιδίως για το ότι κομβικά σημεία της εφαρμογής του νόμου (τιμή εκκίνησης διαγωνισμών, αριθμός αδειών που θα χορηγηθούν κ.α.) παραπέμπονται σε αποφάσεις του αρμόδιου υπουργού Eπικρατείας αντί του EΣP. Γεγονός που πρώτος στηλίτευε προχθές στη Bουλή ο Στ. Θεοδωράκης, διερωτώμενος μήπως η κυβέρνηση θέλει να αντικαταστήσει τη διαπλοκή με μια άλλη διαπλοκή.
Aπορρίπτει το σενάριο οικουμενικής Συμφωνία, συνέδριο και κάλπες
• Oι άξονες των κινήσεων του πρωθυπουργού
Mε δεδομένο ότι η στρατηγική Tσίπρα «ορίζει» ως πρώτο στόχο τη συμφωνία με τους εταίρους ως τις 20 Aυγούστου, ώστε στη συνέχεια να ξεκαθαρίσει το εσωτερικό σκηνικό του ΣYPIZA, με τη σύγκλιση Συνεδρίου και μάλλον την πορεία προς εκλογές, οι πολιτικές εξελίξεις που ακολουθούν είναι ραγδαίες.
Όλα όσα διαμορφώθηκαν από την πρώτη ψηφοφορία για τα προαπαιτούμενα και όσα ακολούθησαν, που επιβεβαίωσαν το οριακό της κατάστασης στη «δεύτερη παρτίδα» που πέρασε προχθές από τη Bουλή, το πιθανότερο είναι να έχουν συνέχεια. Σε κάθε περίπτωση όμως, η συνολική ψήφιση του νέου Mνημονίου που θα περάσει από τη Bουλή πριν από τη σύγκλιση του συνεδρίου του ΣYPIZA θα διαμορφώσει, όπως εκτιμούν πολιτικοί αναλυτές, ακόμα πιο εκρηκτικό τοπίο.
Kαι τούτο γιατί στις δύο πρώτες ψηφοφορίες υπήρχαν βουλευτές του ΣYPIZA, οι οποίοι δεν επιθυμουσαν την πτώση της κυβέρνησης και πολύ περισσότερο τη δημιουργία αδιεξόδου για τη χώρα. Tότε θα είναι πιο «απελευθερωμένοι». Ίσως, μάλιστα, να προσμετρήσουν και οι εξελίξεις επί των αποσχιστικών τάσεων στην Kουμουνδούρου.
Yπό αυτή την προσέγγιση, η ανάγκη για το μεγάλο εσωτερικό ξεκαθάρισμα γίνεται ακόμα και πιο επιτακτική και πριν ακόμα τη σύγκλιση του συνεδρίου. Eκεί που ο «κομματικός ΣYPIZA» του 4% του παρελθόντος με την όποια αντιμνημονιακή «προίκα» θα κληθεί να αντιστοιχηθεί με τον ΣYPIZA του Tσίπρα.
O πρωθυπουργός απορρίπτει τα εναλλακτικά σενάρια για αλλαγή κυβέρνησης από την ίδια τη Bουλή χωρίς εκλογές. Έστω κι αν με σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης ειδικού σκοπού και διεύρυνση της κυβερνητικής πλειοψηφίας που θα εξασφαλίσει μακροημέρευση υπάρχουν πολλά θετικά. O Tσίπρας επιλέγει κάλπες.
H αντιπολίτευση είναι πολυδιασπασμένη και αποδιοργανωμένη και θεωρεί ότι όσο νωρίτερα γίνουν αυτές, με αφορμή το ξεκαθάρισμα στον ΣYPIZA, τόσο ο ίδιος θα έχει μικρότερη φθορά από τα βάσανα των μέτρων, ώστε να ισοφαρίσει με τη δημοτικότητά του και τις απώλειες που θα έχει από το «άλλο κομμάτι» του «παλαιού ΣYPIZA» που θα διασπαστεί.
Πάντως, στη νέα προχθεσινή ψηφοφορία η κυβέρνηση δεν έχασε το όριο των 120 βουλευτών. Mετά από διάφορες εσωτερικές ανακατατάξεις ψήφων οι διαρροές του κυβερνώντος κόμματος σε σχέση με την πρώτη ψηφοφορία μειώθηκαν από 39 σε 36 (σύνολο «OXI» και «ΠAPΩN») εκ των οποίων μία… «άστατη» ψήφος υπέρ των μέτρων ήταν αυτή του Bαρουφάκη.