Γράφει ο Νίκος Σουγλέρης
Η νέα κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δέχτηκε την πρώτη μίνι κυβερνητική κρίση μετά την παραίτηση του υφυπουργού Υποδομών Δημήτρη Καμμενου, λίγες ώρες μετά την ορκωμοσία.
Εκτιμώ ότι αυτό δεν είναι καλό σημάδι που ως στόχο έχει να ξεκαθαρίσει όχι μόνο τις εσωκομματικές τριβές του παρελθόντος και να ασχοληθεί με τη διακυβέρνηση της χώρας. Κι όλα, αυτά σε συνδυασμό με την μη υπουργοποίηση του Νίκου Νικολόπουλου από τους ΑΝΕΛ, δημιουργούν νέα δεδομένα τα οποία προδιαγράφουν ότι δεν θα ζήσουμε ήρεμες ημέρες διακυβέρνησης.
Η κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα δύσκολο επαχθές τρίτο μνημόνιο να διαχειριστεί κι όλα αυτά της δημιουργούν μία κακή εικόνα. Όλα λοιπόν θα εξαρτηθούν από την σοβαρότητα, την επάρκεια και την πολιτική βούληση της κυβέρνησης να τρέξει τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται αφού πλέον έχει λυμένα τα χέρια της για τα επόμενα τρία χρόνια με την υπογραφή του μνημονίου.
Εδώ λοιπόν αρχίζει η μάχη των προβλημάτων της καθημερινότητας, μεγάλων ή μικρών ζητημάτων, που πρέπει εδώ και τώρα, όχι να σχεδιάσει, αλλά, να υλοποιήσει.
Είναι γνωστό σε όλους ότι ο κύκλος του εννιαμήνου των διαπραγματεύσεων και των συνομιλιών πέρασε και τώρα ως πρώτη προτεραιότητα -το οικονομικό επιτελείο- θα πρέπει να ολοκληρώσει τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση των 3 δισ. ευρώ, που εγκρίθηκαν σε υποδόσεις των Αύγουστο, για να μην τρέχουμε να βρούμε λεφτά, για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις.
Με αυτά και με αυτά η κυβέρνηση πέφτει στα βαθιά να μη ζήσουμε τα χειρότερα και ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να καταλάβει ότι η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί όπως ακριβώς της αξίζει.
