Στην ολιγωρία της Ελλάδας. όσον αφορά την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, αναφέρθηκε ο βουλευτής του Ποταμιού Χάρης Θεοχάρης, από το βήμα ημερίδας με θέμα «Δίκαιο και Μετανάστευση».
Ο κ. Θεοχάρης υποστήριξε ότι η Αθήνα ζήτησε τη συμβολή των ομάδων ταχείας δράσης μόνο κατόπιν των πιέσεων για προσωρινή έξοδο από τη συνθήκη Σένγκεν.
Όπως τόνισε χαρακτηριστικά, «η Ελλάδα για πρώτη φορά βρέθηκε αντιμέτωπη με την πιθανότητα εκδίωξης από το χώρο Σένγκεν, θέτοντας σε κίνδυνο την μεγάλη επιτυχία ένταξης της στην σχετική συνθήκη ήδη από το 1992, η οποία και κυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων με το Νόμο 2514/1997».
Και συνέχισε: «Η πολιτική προστασία προβλέπει την παροχή άμεσης βοήθειας στους πρόσφυγες που καταφθάνουν στα ελληνικά νησιά και βεβαίως, εάν είχε ζητηθεί εγκαίρως, θα μπορούσε να είχε ήδη περιορίσει σημαντικά την εξελισσόμενη ανθρωπιστική κρίση, αίροντας σημαντικό μέρος του φορτίου που επιμερίστηκαν η δημόσια διοίκηση και η περιφερειακή και τοπική αυτοδιοίκηση στα νησιά του Αιγαίου κατά το 2015.
«Προκειμένου να γίνουν πλήρως κατανοητά τα οικονομικά μεγέθη, το συνολικό κόστος διαχείρισης των ροών προσφύγων και μεταναστών μόνο για την Περιφερειακή Ενότητα Χίου εκτιμάται στα 1.440.000 ευρώ . Το λειτουργικό κόστος του Δήμου Λέσβου μέχρι τον Αύγουστο για τη φιλοξενία των προσφύγων και μεταναστών αποτιμήθηκε στις 947.000 ευρώ» συμπλήρωσε.
Ο κ. Θεοχάρης διατύπωσε, εν συνεχεία, ότι για την υποδοχή και φιλοξενία των προσφύγων απαιτείται σειρά δράσεων, παροχών και νέων υποδομών με σημαντικό δημοσιονομικό κόστος. Συγκεκριμένα υπογράμμισε ότι η επιβράδυνση της τουριστικής δραστηριότητας στα νησιά του Αιγαίου τους καλοκαιρινούς μήνες, όπως αποτυπώθηκε στις ακυρωθείσες διανυκτερεύσεις, σηματοδότησε αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο στην τοπική οικονομική δραστηριότητα αλλά κυρίως την εθνική οικονομία, όπου η συνολική απώλεια για κάθε ακυρωθείσα διανυκτέρευση ανέρχεται σε 154 ευρώ.
Επίσης κατέδειξε τις αρνητικές επιπτώσεις στην εθνική οικονομία λόγω των μεγάλων δυσλειτουργιών που συναντώνται στον τομέα της διαμετακόμισης παραθέτοντας τον πρόσφατο αποκλεισμό της σιδηροδρομικής γραμμής από πρόσφυγες ή/και μετανάστες, οι οποίοι ήταν εγκλωβισμένοι στην Ειδομένη.
Κατέληξε κρούοντας των κώδωνα του κινδύνου: «Ένα είναι σίγουρο ότι άπαξ και εταιρίες εγκαταλείψουν την Ελλάδα, θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να τις προσελκύσουμε ξανά πολλώ δε μάλλον να τις πείσουμε να εμπιστευθούν για μία ακόμη φορά την χώρα μας».
