Γράφει ο Νίκος Σουγλέρης
Μέσα σε έναν χρόνο ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να κερδίσει τρεις αναμετρήσεις και να γίνει πρωθυπουργός, την ίδια περίοδο όμως κατάφερε να οδηγήσει τη χώρα πριν το Grexit και τώρα στα όρια της προσωρινής εξόδου από τη συνθήκη Σένγκεν και ακόμη να βγάλει όλο τον κόσμο στον δρόμο με αφορμή το ασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο.
Έτσι λοιπόν, κάθε μέρα που περνάει, γίνεται περισσότερο αναξιόπιστος στους Ευρωπαίους ηγέτες, εταίρους και συμμάχους και ακόμη κινδυνεύει, αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, να περιέλθει σε κατάσταση απομόνωσης από τις ανεπτυγμένες χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία) οι οποίες τον στήριξαν.
Ο πρωθυπουργός, κακώς, για τους πολιτικούς αναλυτές άνοιξε ένα πολιτικό μέτωπο από την πρώτη στιγμή της διακυβέρνησης πιστεύοντας ότι οι Ευρωπαίοι είναι απέναντί του.
Οι Ευρωπαίοι για τη συνεργασία με το ΔΝΤ επιμένουν στην παρούσα φάση ότι η χώρα μας πρέπει να κλείσει όσο πιο σύντομα γίνεται την αξιολόγηση των συμφωνηθέντων με στόχο να τρέξει την επόμενη μέρα της ανάπτυξης και προόδου.
Κάτι τέτοιο έπρεπε να έχει γίνει πριν το τέλος του 2015 όταν τα πράγματα ήταν ευνοϊκότερα. Δυστυχώς φτάσαμε στον Φλεβάρη και ακόμη βρισκόμαστε στο στάδιο των συζητήσεων-επαφών με τους δανειστές οι οποίοι πιέζουν αφόρητα ότι ο χρόνος κυλάει βασανιστικά για την κυβέρνηση.
Γι΄αυτούς τους λόγους η κατάσταση στο εσωτερικό τείνει να γίνει ανεξέλεγκτη με, την πολιτική αβεβαιότητα να «τρίζει τα δόντια» της, αφού πρέπει το συντομότερο να βρεθεί λύση.
Με αυτά τα δεδομένα δεν μπορεί να γίνει καμμία ασφαλής πρόβλεψη, ο πρωθυπουργός και οι στενοί του συνεργάτες επεξεργάζονται καθημερινά τα σενάρια εκείνα που θα λύσουν τον «γόρδιο δεσμό» και θα απαλλαγεί η χώρα μας από αυτή την εκκρεμότητα.
Ο κόσμος νιώθει την αδικία στην καθημερινότητά του, η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί περισσότερα απ’ ότι πράττει και με πολλούς κυβερνητικούς βουλευτές να στέλνουν σαφές μήνυμα προς το Μαξίμου ότι η κατάσταση γίνεται μέρα παρά μέρα ανεξέλεγκτη.
Ο χρόνος θα δείξει και με ποιον τρόπο η κυβέρνηση θα κλείσει μία για πάντα αυτή την εκκρεμότητα η οποία αποτελεί βραχνά για τη συνέχεια.
