Κριτική για την απόφαση των Φλαμπουράρη-Βερναρδάκη να εντοπίσουν τα κενά του δημοσίου τομέα και να προχωρήσουν σε προσλήψεις εξαπολύει το Ποτάμι. “Μάλλον δεν προλαβαίνουν από την αφοσίωσή τους στο πώς θα δικαιολογήσουν την αφαίμαξη των συνταξιούχων και των μισθωτών προκειμένου να συντηρηθούν οι στρατοί των κολλητών και συγγενών μαζί με το Μινώταυρο του δημοσίου”, αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση.
Αναλυτικά, το Ποτάμι αναφέρει στην ανακοίνωσή του:
Μετά από ένα χρόνο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ο αρμόδιος υπουργός Χ. Βερναρδάκης, μαζί με τον αρμόδιο συντονιστή του κυβερνητικού έργου, αποφάσισαν να κάνουν –άκουσον, άκουσον!- ανίχνευση των αναγκών της διοίκησης σε προσωπικό προκειμένου να διαπιστώσουν πού υπάρχουν κενά και στη συνέχεια να εξετάσουν με ποιον τρόπο θα τα καλύψουν. Τόσους μήνες δεν ξέρουν πού υπάρχουν ελλείψεις; Και καλά, ο δημόσιος τομέας είναι δαιδαλώδης και δεν έχουμε καμία απαίτηση να ξέρουν τα στελέχη της καφενειακής ριζοσπαστικής αριστεράς πόσα νομικά πρόσωπα και οργανισμοί σιτίζονται από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά, τουλάχιστον τις ελλείψεις στα τελωνεία, στα νοσοκομεία και στα σώματα δίωξης του εγκλήματος, ούτε αυτές δεν ξέρουν;
Μάλλον δεν προλαβαίνουν από την αφοσίωσή τους στο πώς θα δικαιολογήσουν την αφαίμαξη των συνταξιούχων και των μισθωτών προκειμένου να συντηρηθούν οι στρατοί των κολλητών και συγγενών μαζί με το Μινώταυρο του δημοσίου.
Μαζί με την εξοργιστική τους άγνοια έρχεται και η θρασύτητα της εξαγγελίας προσλήψεων! Αντί να προχωρήσουν στην άμεση μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα καταργώντας και συγχωνεύοντας τα χιλιάδες άχρηστα νομικά πρόσωπα, αντί να προχωρήσουν σε μια πραγματική αξιολόγηση που θα ξεχωρίζει τους ικανούς και εργατικούς δημοσίους υπαλλήλους από τους παρασιτούντες σε βάρος του χειμαζόμενου ιδιωτικού τομέα, αντί να ολοκληρώσουν τα έργα της ψηφιoποίησης, βασικών, έστω, δημοσίων υπηρεσιών, απ’ όπου θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν δισεκατομμύρια, αντί όλων αυτών, εξαγγέλλουν προσλήψεις!
Είναι βέβαιον ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι υπουργοί του συνεχίζουν με απράμιλλη ζέση το καταστροφικό έργο των προηγούμενων. Μάλιστα, δημιουργούν νέα λαμπρά δείγματα πελατειακών σχέσεων, αφού ανερυθρίαστα γιγαντώνουν το πελατειακό κράτος σε συνθήκες κρίσης αντί να το μικραίνουν.